inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.694):

Ochtend

Ik probeerde mijn armen maar
weer om de wereld heen te gooien
Het kindje dat werd gesmoord
De vrachtwagen die de
bocht veel te hard nam
De maan die op de straten
kapot kletterde
De dooi die inzette

En die piano, prachtig
Oude man Amos die
de zang op zich nam

In die pijn had ik
mijn doel bereikt
Dan was daar de tijd

Ik zei maar niks
Ik ging ervan uit dat
iedereen wel wist
dat ik de laatste trein
richting 't Noorden
nooit had genomen,
maar had gemist

Ook tijd gaat namelijk voorbij

Schrijver: Nynke, 3 februari 2003


Geplaatst in de categorie: vrijheid

2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 902

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)