Alle inzendingen over ex-liefde

Het is alsof van binnen zoveel is stuk gegaan Alsof je met scherpe messen mijn liefde te niet hebt gedaan En ik weet niet hoe ik het moet zeggen of hoe ik het je duidelijk maak geen woorden om het uit te leggen en ik probeer het o zo vaak Maar soms is vechten zinloos en vergeet ik dat je weg bent alsof je voor een ander koos en je alleen…

Je stak wilde rozen in mijn haren en spuwde vuurwater in mijn mond Ik had geen enkele gedachte, ik wist alleen dat jij me zocht maar niet vond. Je brak stenen met de macht der woede en bekogelde mij met je haat Ik had geen enkel gevoel, ik liet je begaan maar voor jou was het te laat. Je hebt je rozen niet gestolen, ik zal je betreurd…

In de passie van mijn liefde Ligt duistere eenzaamheid verscholen In de kracht van hart Staat waakzaamheid paraat In het duister van de nacht Loop ik, alleen rond te dolen In het heetst van de stad Ligt mijn passie dood op straat In de straten van mijn stad In de steegjes van mijn hart Struint een vrouw heen en weer En maakt mij wezenloos…

onbezonnen verloren gegaan verdwaald gevangen doorlopen stil blijven staan nergens meer op hopen onophoudelijk gegeven leeg, uitgeput de hel doorstaan nu weer een eigen leven langzaam vooruit aan het gaan…

ik voel de brok in mijn keel de snik in mijn stem nog even en het word me teveel ik heb geen rem laat al mijn gevoel naar boven komen ervaar het oprecht voel weer de pijn door me heen stromen nadat je je laatste woord hebt gezegd waarom moet ik nu weer huilen? is het verdriet dan nooit op? kon ik maar ergens schuilen totdat ik kan zeggen…

ik voel je, in en om me heen je bent een deel van mijn kern laat me niet langer alleen ik kan het toch allemaal niet zonder jou ik weet niet hoe dat moet ik voel me toch nog steeds jouw vrouw ooh ik weet dat ik zelfstandig ben dat ik bij vlagen zelfs verschrikkelijk handig ben maar het is allemaal leeg en zonder hart wanneer jij er niet…

Vanaf de dag dat ik je ken helaas nog maar heel kort. Hoop ik steeds maar weer dat jouw gevoel voor mij sterker wordt. We zien elkaar regelmatig doen wat nieuwe geliefden doen. Toch voel ik bij tijd en wijle de twijfel in je zoen. Je kunt hem niet vergeten en weet niet wat je wilt. En vraagt je vertwijfeld af of je je liefde niet verspilt…

De beslissing was genomen ik ging je toch verlaten. Jij accepteerde het niet en was in alle staten. Woede, machteloosheid en bovenal veel pijn. Zouden vanaf toen je eerste gezelschap zijn. Al snel ging ik je missen mijn nieuwe liefde ten spijt. Ik kon mijn gevoel niet vatten, een innerlijke strijd. Vriendschappelijk of liefde hoe…

Het is nog geen tijd Niet nu, niet morgen Twijfels en zorgen Staan door elkaar Het is nog geen tijd Ik zal moeten kiezen houden en verliezen Zal moeten, maar... Het is nog geen tijd Ik volg mijn hart Elk einde maakt een start Ik volg mijn gevoel Het is nog geen tijd Ik blijf denken en dromen De tijd zal wel komen…

Laat me los Ik voel me gevangen In fantasie en verlangen In mijn gedachten en gevoel Laat me alleen Mijn eigen weg gaan Vallen en weer op staan Is wat ik bedoel Laat me ontdekken Wie ik ben en waar ik ga Wat ik zoek en waar ik sta Laat me dansen, laat me leven Laat mij zoeken Naar wie ik wil zijn En ookal doet het pijn…

na 15 jaar breekbaar als dun glas gevoelig als een oude wond had ik nooit gedacht dat jij mij ooit terugvond Het begon als een grap om je een kaart te sturen maar ik had nooit gedacht dat 15 jaar zo kort kon duren Je sluipt mijn gedachten binnen alsof je nooit bent weggeweest je kruipt weer binnen en het feest begint weer van voren…

Stemme: Ik heb de groene straten Die zonder hoop moet minnen, Die is er ellendig aan*, Die dwarlen al zijn zinnen In ijdelheid* en waan. Ick spreek, laas! uit verzoeken*, Want ik heb ‘t zelfs verzocht*: Dus mag* ik wel vervloeken Mijn dwaasheid onbedocht. Zou men wel zotheid vinden Zo groot (helaas!) als mijn, Die min en lang beminde…

hij vergrijpt zich aan haar woorden zij begrijpt zijn woede niet en haar zinnen die hij afmaakt spelt zij telkens in verdriet kleurt haar gezicht met waterverf treurt haar grijze ogen nat zij had jong van hem gehouden maar zijn liefde overschat…

Die deur hoort open of dicht, leerde je me in jouw huis. Dicht, als ik er ben, en open wanneer niet. Ik leerde de routine van open en dicht. Tot het moment van verdwenen begrip. Met mij nog op de bank, deed je de deur dicht, maar je was er niet.…

Het leven lijkt een feest Dat aan me voorbij trekt Ik zie mensen dansen Maar de muziek die hoor ik niet Eens liep ik daar Daar tussen die mensen Het leven hield van mij En ik hield van het leven Toen kwam jij opeens voorbij Je stapte zo mij leven in Het tegen houden had geen zin Ik was compleet verloren Nu ben ik weer alleen…

Je woorden snijden in mijn ziel Stekend als een scherp mes Je wilt je wit wassen Nooit meer willen terugzien Je eigen weg inslaan.. Ga dan, vlieg dan maar weg In stille lafheid verdwijnen Ga dan, jij die ooit in liefde geloofde? Laat je zweven op de vele leugens De waarheid altijd versluierde.. Je sluit voorgoed mijn deur Woorden die…

Dwars door de muren rond mijn hart kwam het binnen met een stormram pure liefde van een klasse apart die al mijn gevoelens in beslag nam Platgewalst en volledig overdonderd maakte deze inslag plots alles stuk als onder hypnose door mij bewonderd vragend wat ik moest met al dit geluk Ik heb me er hevig tegen verzet dat bleek zinloos geweld…

langzaam komen ze bovendrijven steeds één voor één het is soms niet te beschrijven ze gaan snijdend door me heen veel is er weggestopt nooit meer aan gedacht maar ik heb mezelf gefopt nu zijn ze er, volkomen onverwacht ik dacht dat ik het was vergeten dat ik klaar was met jou maar mijn lijf laat me weten dat ik nog steeds van je hou…

Zoveel mooie uren Zoveel besproken Tussen deze muren Zo ineens alles voorbij Gewoon alles vergeten Je denkt niet meer aan mij Zoveel mooie uren Zoveel erotische momenten Waarom kon het niet langer duren? Zo ineens alles voorbij Ik wil het gewoon niet weten Dat jij mij ineens bent vergeten....…

Je bent niet eerlijk tegen me geweest, Dus waarom ik van je hou, Je was me ontrouw op dat feest, Ik wil niet meer worden jouw vrouw. Wat ik wil is weg van hier, Ik wil weg bij jou, Het leven met jou brengt me geen plezier, Omdat ik niet meer van je hou. Ik ga door met mijn leven, Dat zal niet makkelijk zijn, Ik stop met jou mijn liefde…

Ik daal even af naar de prachtige jaren toen de zon nog over mij heen stroomde ik mijn gevoel op goed vertrouwen liet varen en ik nog liefdevol over ons droomde Die tijd van verlangen naar elkaar is in een storm van ontrouw vergaan vervolgens brak onze gevoelige snaar en heeft mijn tijd heel even stilgestaan Een warme periode is abrupt afgesloten…

Hoe is het mogelijk Te klimmen uit de bodemloze put Van mijn gevoel Levenslang heb je mij gegeven Mijn ziel ligt in jouw handen Nooit zal ik de korte tijd Dat mijn leven perfect was Vergeten Ik hou van jou Met heel mijn hart En zal dat altijd blijven doen Tot in de Eeuwigheid…

ik weet niet wie jij denkt dat je voor je hebt ik ben niet meer dezelfde vrouw ik weet dat je hier genoegen in schept maar vergeet het maar gauw ik laat me niet meer ringeloren niet meer vernederen door jou ik wil je woorden niet langer horen ik dacht dat je dat nu wel weten zou tuurlijk kies je haar kant dat heb je al jaren gedaan maar…

Een druppel regen Loopt langs het raam naar beneden Een traan baant een weg Over een wang Een hart gebroken van verdriet Omdat het werd verlaten…

Ik vertrouw jou nu niet meer jij hebt mij keihard bedonderd de situatie waarin ik nu verkeer heeft mij veel te lang verwonderd Waarom het zover moest komen vraag ik mij nu niet langer af jij hebt die beslissing genomen weg was je met gestrekte draf Kruip alsjeblieft niet meer terug mijn hart kan dat echt niet aan ik geef mezelf die steun…

Versleten zijn de zinnen die ik te vaak heb gehoord met al je mooie praatjes heb je de liefde vermoord. Je sprak zoveel mooie woorden op het moment dat ogen logen, je hele wezen sprak boekdelen je hebt vele malen bedrogen. Ik hoef je mooie woorden niet je leugens en al je bedrog "k heb veel aan jou gegeven maar mijn waardigheid heb…

storm van wolken flarden in mijn hoofd gevoelens kolken van verstand berooft storm van woedende vlagen berovend mijn verstand kan het niet meer verdragen woede krijgt de overhand storm van onredelijkheid en haat neerslaand tegen de spiegels van mijn ziel voorbij de goede raad nu niet meer subtiel…

Je zei We spreken niet dezelfde taal Maar volgens mij doen we dat wel Ik kan me vergissen maar volgens mij hebben we hetzelfde dunne vel…

Als een dief in de onschuldige nacht ben je toen geruisloos binnen geslopen eigenlijk heel lief en totaal onverwacht zette jij mijn liefdespoort wijd open Vertrouwen was gelijk aan ademhalen iedere dag leefden wij in elkaar jij liet mijn verstikte ziel weer stralen mijn hart leek allesbehalve een leugenaar Terwijl mijn liefde in weelde baadde…

gedachtenlang, nachtenlang missend een stuk van mij dagenlang, jarenlang een half leven voorbij hopeloos, hulpeloos aanvaardend mijn verlies uitzichtloos, woordenloos is dit het leven dat ik kies onvermijdelijk, onlosmakelijk deel van mijn "zijn" onbegrijpelijk, onbschrijfelijk zit nog steeds aan jouw "lijn"…