2103 resultaten.
Blaffen zonder onraad
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
925 Eigenlijk wisten wij dit wel; dit blaffen
Van hem, het had geen zin, hij zou
Vergeefs waken over huis en haard.
Een blik zo trouw, maar wat voor een
Trouw; achter de stok aan, rollebollend
In het zand, nooit meer terugkomen,
Ook nu niet, als je zegt;
Blijf, ik had dit niet zo bedoeld, ik ken je,
Je lag zo vredig in je mand, je bent…
vidar mijn paard
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen
1.347 een fjordenpaard zo sterk en fris,
jah dat word een hele belevenis.
pas 14 maandjes oud en nu al een hart van goud.
je bent nog jong en moet alles nog leren,
maar wij zijn vriendjes dus we gaan ons zeker amuseren.
jij,VIDAR zo in de bloei van je leven,kan ik niets anders dan je alleen maar liefde geven.
wij horen bij elkaar dat is een feit,
VIDAR…
vogel
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
1.029 zag door de takken
met het licht haaks daarop
vloog een vogel door de straten
met een hoge hoed op…
Zonder mijn hond
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
1.388 Handen als lege magneten, ze trekken iets aan, maar er is niets.
Hart als een doorzichtig glas, het moet worden gevuld, maar er is niets.
Ogen als gladde knikkers, ze moeten meedoen met het spel, maar er is niets.
Huid als een nat zeildoek, het wil opdrogen en warmte voelen, maar er is niets.
Stem als een orkaan, hij wil brullen en schreeuwen…
Vogelparadijs
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
1.010 Onze tuin is een vogelparadijs
met zwaluwen in het geitenhok
en merels in de heg.
De zwaluwen plakten nestjes,
zo keurig en zo net,
van stro en allerhande restjes.
De grauwe vliegenvanger
heeft zo zijn eigen plek.
Hij wist nog waar het was.
Boven de deur van de schuur,
heeft hij zijn dakterras.
En in de heksenbezem bij de deur
heeft…
De spin
gedicht
2.0 met 142 stemmen
19.477 Gisteren weefde een spin haar web
Uitersten van draden
Met steeds een middelpunt
Dat wacht. Driehonderdzestig graden
Was de omtrek van dat
onwaarschijnlijk uitgespannen vlak
Waarin een kleine prooi de wieken gespreid
Zich vastvloog terwijl de spin de bloedbaan brak.
-------------------------------------------------
uit: 'Een toren van…
duikend naar de diepte
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
981 wie heeft jou lief
als je het daglicht klauwt
met ongetemde slagen
als je knaagt
aan blootgelegde schedels
in het land van schaduwgras
je misleidt de dood
hoog in het zuiden
verstilt de aarde naderbij
grijpt breed de blauwe lucht
wijd uitgestrekt in ‘t zweven
volg de wind, volg je vleugels
in het dalen van de dag
vlieg, volg…
Leiden onthaalt meeuwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
662 de meeuw heeft het wel gehad
met zee duin en strand
ziet ze krijsen slaan woest
hun vleugels uit op Rapenburg
Levendaal Hoogwoerd den Burcht
Claresteeg ja op de Stille Mare
burgers klagen zeg wat mot dat
durven niet meer uit hun huizen
een misstand net vele pluizen
heden kan ik verklaren:
geen tot gering presteren als meeuwenverschrikker…
Karel de Merel
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen
1.421 Dit is het verhaal van Karel de Merel
Stuntvogel van beroep en een echte kerel
Hij stortte van toren, brug of viaduct
Deed alles wat niemand ooit was gelukt
Karel vloog de hemel in, o zoooo hoog
Om vervolgens met een sierlijke boog
Vanuit de wolken vreselijk omlaag te suizen
Op weg naar benee, tussen de huizen
Iedereen die keek verwachtte…
Molshopen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
1.198 De molshopen zijn niet
op ´n hand te tellen
Een mol te vangen
is ´n verhaal apart
Je moet er boer
voor zijn, van hoop vervuld
Over z´n wei staren
niets zien, wel voelen
Riek in de eeltige knuist
raakt hij aan blind vertrouwen
Hij voelt ´m
met z´n klompen aan.…
Bor
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
1.046 M'n Hond heeft mij verlaten, hij was altijd om me heen.
Ik heb hem in de steek gelaten, nu ben ik gruwelijk alleen.
Hij was mijn liefste vriend, om hem ben ik in tranen.
M'n kaken zijn verkrampt, hij komt me nooit meer halen.
Je mand is weg, niets laat meer zien dat dit jouw vaste plekje was.
Ik droom je nog, je bent er weer, mijn hart breekt…
Ommetje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
872 Oude dame gaat naar buiten
met haar dikke bontjas aan
ze gaat een avond uit, zegt
dat ze fijn gaat stappen
Joost mag weten waar, maar
ze wacht wel tot het donker
anders zien we haar misschien
Heel voldaan keert ze 's ochtends
huiswaarts om daar bij te komen
van een lange ontspannen nacht
Overdag ligt ze zacht te dromen
en te wachten…
ingemaakt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
1.092 ik stond in de zoo
met mijn kinderhand
vol apenootjes
geef mij geen klavertje vier
of een ontvoerde edelweiss
ik wil een aap
hij moet Gust heten
hij moet trommelen
ik wil het live horen
de banaan ruiken
ik vang zijn vlooien
hij krijgt nootjes
ik stond in de zoo
met mijn kinderhand
vol apenootjes
op het raam stond
AAP…
twinkelaars
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
767 -kleine ode aan een trouwe vink-
als een vaste gast in onze tuin
begroet ik hem in zijn eigen taal
klinkt over en weer een vrolijk gefluit
van twee bevlogen twinkelaars…
Zijn naam was Koko
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
1.277 Hij heette Koko, zo noemen we de meesten,
gewoon een dwergpapegaai en net als al die andere beesten,
kon ie krijsen dat horen en zien verging.
Wat we ook probeerden, hij maakte zo’n kabaal
dat we noodgedwongen
een laken over de kooi moesten doen.
Tot de laatste ademtocht liet ie van zich horen,
vanmorgen echter lag hij met een gebroken…
de anonymi
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
786 in een al omvattende encyclopedie
der gevleugelde gesnavelden
stuit men in het centrale deel
op diverse families mus
de bekendste is wel de anonymus
naar men zegt een uitgeproken domesticus
meer nog dan de al zo huiselijke huismus
de anonymi vertonen zich altijd alleen
meestal echter ziet men er geeneen
dit is verschillend van de goud-…
Meisjes met snorren
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
1.364 Ze graven nog in mijn gedachten
zover ze denken te gaan
dat ik ze ’s nachts nog
in mijn dromen hoor.
Nieuwsgierig is het geluk
dat danst in een kooitje
van breekbare vrijheid.
Zo gluur ik en word begluurd
door de meisjes
die de wereld in handen hebben
en zeker niet laten glippen.…
Mijn Turkse vriend
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
909 Ik heb een Turkse vriend
Hij is erg lief en heel aanhankelijk
Is niet bij me weg te slaan
Zijn ogen zijn zo ontzettend mooi
De ene als een diepblauw meer,
De ander als het bruin van de bomen op de bergen
Zijn haar is zacht en kleurrijk
Helaas kan hij zijn poten niet altijd thuishouden
Morgen gebeurt het.
Morgen gaat hij onder het mes.…
zekerheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
912 lorre mag mee
hij is onmisbaar
en weet dat best
maakt zich niet vuil
zo is lorre niet
hij waakt over de rest
aan lucht
of er geen tekort is
tussen antraciet
en morgen mag
lorre weer mee
en weet dat best…
nachtvlinder
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
880 nog laat vliegt zij
in het lonkend
licht
en belandt na wat
rondjes duizelig
op de vensterbank
ik draag haar met
zachte hand naar
buiten
waar vlinderlief
haar weg hervindt
weer fladderend in
het zwoele duister…
klein poesgedicht
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen
1.048 een hoopje zwart
te groeien haren
met wat wit ertussenin
kan niet verbergen
welke kleine duivel
zij kan zijn
met kleine klauwen
die onbehouwen klimmen
langs onbeklede benen
om te komen spinnen
dat ze van de pijn niet wist
het spel wordt gespeeld
zoals het haar is geleerd
de eerste slag is raak
de tweede om dat in te zien
maar hoe…
De Nachtegaal en de Koekoek
poëzie
2.0 met 9 stemmen
4.185 Nachtegaal en Koekoek streden
Om de zangprijs van het dal.
Hoe gelukkig zal hij wezen,
Die die zangprijs winnen zal !
Koekoek sprak: ik weet een rechter,
Die ons vonnis wijzen kan.
Oren heeft hij om te horen
Groter dan de grote Pan*.
De Ezel kwam, men gaat aan ‘t zingen.
Langoor bromt eens in de keel,
Rekt zich uit, en geeuwt en luistert…
bidsprinkhaan
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
753 laat de kevers maar kruipen
hij richt zich liever op, schijnheilig
met fatale vangarmen
jager van de tropen
bij vlagen kannibaal
wiegend op lenige poten
fopt en tergt hij de hagedis
voelsprieten op een wendbare kop
ogen meten de diepte van het veld
tasten alles af wat dichtbij beweegt
vaak roerloos in zijn schutkleur
soms waggelt…
Knotjes
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen
3.163 liefde en losse vlinders op
je rode tongetje, zacht
gespin zwervend in wol
en roze maanpootjes
diep in de nacht
op mijn voeten
tussen sterrenpluis
lik je melk uit
de vroegte, speels
getjilp en lome luierzon
een beetje dromen, beetje
zweven, beetje heimwee
naar de boom, drijf nu
maar op knotjes wolken
ik zing aanhalig
de sprookjes…
Ontwold
netgedicht
4.0 met 16 stemmen
897 moeder geworden
kort geknipt
en kaal geschoren
geniet lucht
in groene wei
teken steken
in donzig kale vacht
mekkerend schurken
verjaagd jeuk
ontspant
zo kaal
en zuigend
herkent het lam
zijn kale moe
maar net
zo kaal geschoren
had ik mijn moeder
nooit herkend
dus is een lam
intelligent…
stilleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
804 tussen lommerrijke
bomen
liggen bruinwitte
vlekken roerloos
bijeen
verstillen zelfs
hun lome staarten
lijdzaam wachtend
op de koele avond
schemering…
Zanglijster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
632 De zon komt op
achter de horizon
en schenkt hem
haar rosse gloed.
Hij repeteert
hartstochtelijk
zelfverzekerd
over Wonderen -
heelt juichend de tijd:
de winter voorbij.
Hij overdondert haar
met zijn waterval
van schrille tonen.
Fantaseer ik
in haar bekhoek
even
een glimlach?
Ze vliegt op,
de schaduwen glijden
en houden haar geheim…
waterballet (tanka)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
716 paaiende karpers
spelen aan de waterkant
een waar spektakel
onstuimig spetteren zij
hun kuit en hom in het rond…
DE AVONDTROMPE
poëzie
4.0 met 8 stemmen
3.522 Heur' trompe steekt de koe: ze is moe
van neerstig om te knagen;
van lange, in ‘t jeugdig grasgewas,
de zware eur te dragen;
de zware eur, die, molkenvol,
al bij de grond genaakt;
die zwaait, die heur de tred belet,
en ‘t lichaam lastig maakt.
Ze steekt de trompe en tuit, om uit
den meers te mogen komen,
ter melksteê…
MEZEN
poëzie
3.0 met 21 stemmen
4.852 Twintig mezenvoetjes
hippelen in ‘t groen,
zurkelende zoetjes,
zo de mezen doen.
Sprongen, rechte en kromme,
doen ze elkander na,
oppe, nere, en omme,
ga en wederga.
Elk, op elk z'n taksken,
laat z'n tonge gaan;
elk het mezenfrakske, en
‘t meezenmutsken aan.
Voor die ‘t frakske maken,
één duim, of drie…