Alle inzendingen over humor

hulpeloos het leven in gegoten uit de baarmoeder ontschoten een mensje gesproten door vagijn en kloten maar zelfs een puppy staat nog eerder op z'n poten dat wurm heeft nog een leven voor zich en met een beetje geluk krijgt het niet de bof of de rode hond want dan is de cirkel weer rond ik rijm nog even naar gelukkig en guppy en god…

Een menseneter uit Borneo, Vond mensenvlees niet lekker. Hij kreeg het echt niet door zijn keel, En kannibaalde als een stekker.…

Ze leggen bloemen voor mijn huis, elke morgen Ik word aanbeden tot en met, vereerd, men wil mijn voeten kussen Mijn voeten raken nooit de grond, men draagt mij namelijk op handen rond Als leesvoer dienen mijn geweldige verhalen en poëtische gedichten, ik ben hun bindende factor, hun vredestichter Ziet U een oproer in de straat…

In een volle bus, knietje aan knie en daar tegenover elkaar gezeten Voor de blote benen dé inspiratie om er eens heerlijk van te vreten Zij bekeek hem, hij bekeek haar woordloos geschiedde het en stil In bochten raakten knieën elkaar en hij vermoedde haar..moedwil Flink rap reed hun buschauffeur en scheurde woest door bochten Haar knieën…

ons Rooi dat is een dorp al jaren een attractie rijk het is een gat in de markt velen geven daar van blijk het is alom bekend van Vessem tot Stiphout zelfs van de Maas tot aan het Dommelvolk een hele generatie is ermee vertrouwd vanaf de kiosk op de markt ziet men over de Rooise muur een gapend gat vult de blik met de unieke wijnkelder…

Ben bijna altijd somber gestemd Maar soms zie ik een heel klein lichtpuntje Jammer dat het aan het eind Van die tunnel is Om dat hij zijn einde nabij wist Besloot hij tot de aankoop van een kist Niet te duur geen stofvering aan de binnenkant Met korting wat men geeft aan een goede klant Op de vraag of hij niet iets meer had te besteden…

als ik uit de kast moest komen dan zou ik alles uit de kast halen…

ik zie een open deur van een huisje op de hoek stap wat naderbij en ruik de geur van een motor, grof geweld met een gele kleur is het hier wat ik zoek ik roep met luide stem volluk, tot twee maal toe zo heerlijk ouderwets en bescheiden men stapt niet zomaar binnen dat veroorzaakt burengeklets kom maar door hoor ik vanachter uit…

In vroeger tijden was het precies hetzelfde liedje onbekend maakt onbemind bezint eer gij begint witte zwanen, zwarte zwanen wie heeft de sleutel van die oude grammofoon drie kleine kleutertjes hoort wie klopt daar kinderen stilte a.u.b. er gaat een dominee voorbij mijn wiegie was een stijfselkissie m'n vader is de allersterkste man…

Een dompelpomp, oogst van de kringloopwinkel verlangde naar een even oude slang gekoppeld door een creatieve man sproeit hij nu stralend uit een afgekeurde brandslang naar zijn maatje in een ander vat communicerend over hun gezamenlijk belang.…

er zwemt een koele vis voorbij goudgroen metallic met vinnen als japanse waaiers zo elegant, zo macho en zo chic beweegt hij zich in vele kringen tussen waterplanten rond de klip waar hij de dames weet te paaien met zijn gepiercte upper lip…

wat heb ik moeite met de menselijke maat want wat wil die mij nu nog zeggen geen meetlat om er naast te leggen wat heb ik moeite met de menselijke maat weinig moeite heb ik met mijn lengte voor een vrouw een reguliere maat geen moeite met die menselijke maat maar mijn gewicht is net boven het gemiddelde qua maat niet dat ik daar…

Bas had last van haaruitval want zij lust geen kalebas…

het blijft een mysterie of leeft het uitsluitend in mijn fantasie..? het sensuele van de bonte jasschorten die aldaar op markten bij bosjes worden aangeboden zó zie ik het voor me de lange winteravonden in dunbevolkte regio's vrouwen gestoken in niets verbloemende schorten en dan toch nog plotseling als bij een surprise 'de ontknoping…

Ik kerf mijn lyrische stroven het liefste in de tepelhoven, waar ik mij laaf aan de melk, zodoende nimmer verwelk. In die prachtige bergen en dalen valt er veel genot te behalen en in het midden van de taart wordt sinds eeuwen het geluk bewaard. Ik zuig met alle krachten die ik heb de kruisspin uit haar web, ik slik ze allemaal in,…

Het was een amusante foto van een stranddag uit ons leven waar wij staande in de storm jassen hadden uitgedaan waar ik die dame mij herinner al op leeftijd - die toen even nog van ons dit kiekje nam maar onderuit toen is gegaan Haar hoedje waaide door de wind waar zij bleef liggen in de regen met die camera van mij die ik weer snel had…

Op het tuinfeest van de paters werd met doppertjes gegooid broeder Anselmus begon en mikte op het glas in lood maar niet veel later toch gericht op broeder Karel zijn gezicht die lag te slapen als een bakvis op de grens van half dood maar ondertussen alles ving wat hij met klappertanden sloot En broeder Anselmus genoot lachte zijn oude…

Op een mooie zonnige dag zat ik in de schaduw onder de krentenbomen. Het was zinderend warm 'k Zat wat te dromen... Dat werd wreed verstoord. Er viel een behoefte van een vogel op mijn arm! Die letten niet op waar ze het laten vallen. Rondom mij is het terras helemaal besmeurd! De flatten lopen tot in de getallen!…

in alle maten strandbloot uitgedroogde eeltslippers dieprode zweetoksels en gebruinde spataderkuiten een donkere zonnebril is geen overbodige luxe want het is weer volop genieten buiten…

Eeuwig tussen stront dromend van stad en vertier luid loeit het melkvee. Tractorparkeerplaats boerenbonte discodreun bonkende vlegels. Melkmuilenhangplek uierparade flaneert hooiberg doorploegen. Ogen op steeltjes beloeren stadse hoeren in flitscabrio’s. Zaterdagavond flink doorakkeren in de comazuipketen. Dronken in de nacht…

de wind waait warme lucht aangedreven door groene stroom het is draaiend chroom dat op stand twee in mijn gezicht zucht dichters kennen dan een trage gang waarin een voor hen onbekend verschijnsel optreedt dat in mensentermen meestal transpireren heet zichtbaar bij een overmatige inspanningsdrang een gevoel van geluk maak ik mij eigen…

vogel op de tak je verwacht het niet, maar hij schijt alles onder…

Uri-noir het is daar altijd een beetje donker Een ter-miet: een miereneuker Onderscheid: waarom nou? Piedestal: leuk standje Hij had dia-rree, bijna dagelijks Dia-gram: dagelijks boos Een oli-fant: een verwaande dronken kerel Wat is een ander woord voor een mop over een groep muzikanten? Een orkestbak De pennenlikker schreef nog altijd pennetratie…

In een opwelling is het ontstaan niet gezocht in werkelijkheid was het er al maar nooit opgemerkt nu is iedereen ervan overtuigd dat reeds sinds jaren veranderingen moeten komen hier dus weer het oude refrein het is fijn dat er ouwe hoeren zijn…

Bij de tandarts, sta ik altijd met mijn mond vol tanden Bij die macho voel ik me altijd genomen Hij gaf de sexbom lik op stuk Hij zette de wandelclub op stelten dat liep wel erg moeilijk Het is altijd een dooie boel in het crematorium, maar wel lekker warm.…

ik heb zojuist een sonnet gemaakt maar 'k moet nu vreselijk balen omdat het aan alle kanten kraakt wacht, ik zal de critici gaan halen ik lig helemaal in de knoop want wil ik het vaster trekken met voeten jambes en een rope zal het mij vast en zeker nekken boor mij niet zomaar in de grond met uw vlijmscherpe spade maar brei voor mij…

leven als een onopvallende spijker in een kast geslagen, of als een kleerhanger die jaren leeg hangt in die kast, zo ver- loopt tot nu toe mijn leven, het is een flop kan ik rustig zeggen en altijd stoot ik m'n kop. Dus geen hoera jippie of juichen voor mij, het is krom mijn bestaan als een kromme redenering, er klopt haast niets van,…

Vandaag steek ik mijn kop in 't zand vandaag zal ik eens niet zo blèren Ik hou mijn waffel wel een keer -misschien dat ik het ooit eens leer- vandaag steek ik mijn kop in 't zand De voordelen zijn legio, denk aan de stilte in de regio! Niemand wordt door mij vandaag gestoord niemand die van mij vandaag iets hoort, ik steek mijn kop -de hele…

Er is een lied ik ken de woorden niet maar het refrein zegt alles wat een lied moet zijn wat is nu dat refrein? ik zou er blij mee zijn die tekst me steeds ontschiet wist ik maar welk lied…

ik ben klein van stuk met slappe spieren die mijn buik verdragen mijn geest, traag van doen, verstrooid bij vlagen wil altijd plagen om toch nog wat kermis in mijn ziel te vieren de kin is geworden tot een eenheid met mijn dikke nek alleen bij nat scheren vertoont deze kwetsbare plek nog enige rek ik ben geboren met te korte benen…