Alle inzendingen over corona

We trekken oude jassen uit, lange tijd leken die ongeschonden de nieuwste zijn nog niet uitgevonden. de toekomst heeft nog geen kleur, geen nieuw geluid om te wennen, daarom moeten we uit een dictionaire, de taal en toon te prikken mengsel van grafieken met stijgende pieken, de dalen vanuit een eigen interpretatie te vertalen…

het wordt weer stil om me heen of krimpt het buitengebied ook van binnen, in mijzelf heeft elke mens dat gemeen? zal het een verslavende vrijheid zijn die jou en mij verblindt, wil ik geen angst ervaren “het goede is mij immers welgezind” schreeuw ik om mezelf te bedaren toch nadert de schaduw nu snel hetgeen ik eigenlijk niet verkies…

In tijden van onzekerheid moeten we hoop houden dat alles weer goed komt. Het vraagt ons ook moed in deze zeer moeilijke tijd kracht en liefde hebben we zeker nodig. Verlies nooit de hoop naar een nieuwe morgen! Wonderen hebben we nodig, daar moeten we in blijven geloven. De kleine momentjes zijn zo kostbaar, koester ze…

Als we willen weten wat en wie we willen zijn laat het beuken in de koppen, in de zwaarste storm sinds tijden schreeuw de teruggang uit in stil geluid tot in het achterland tussen eb en vloed met alles wat daaraan werd verwant, onder restricties opzij en aan de kant dan krijgen de hoogste golven zelf een naam, blijven deelbaar in…

is het een troost om de zon te zien opspringen boven de tedere bergen der belofte? het licht en de wolken der hemelstreken met het masker op ons gelaat nu de corona golf ten tweede male over ons heen slaat elk zijn eigen weg in eenzaamheid en wellicht later, veel later pas ontdekken wat covid 19 was…

Is het leedvermaak van zijn vijanden dan wel in de haak? Voor mij voelt het niet goed want het is bitter van smaak Trump de 45ste President van de Verenigde Staten Een optimistische man die van levenslust blaakte Vijand Corona hield ook hem en zijn vrouw Melanie in de gaten Het virus dat velt de kwetsbare maar ook de sterkste held De multimiljonair…

Het corona-virus, het Covid 19 Wens ik mijn ergste vijand niet toe Dus dat geldt ook voor de heer Trump En zijn echtgenote mevrouw Trump Ik wens hen spoedig herstel En met hen de 300 miljoen inwoners Van de VS van Noord-Amerika Maar natuurlijk ook de hele wereld Waarin op dat kleine stukje aarde Het Koninkrijk der Nederlanden ligt!…

Elke dag is de sluipende moordenaar aanwezig en ook nog eens onzichtbaar. Als je ermee in aanraking komt, is het verschrikkelijk. Je kunt er behoorlijk ziek van worden en zelfs dood aan gaan. Voorzichtigheid is geboden, want het virus blijft op de loer liggen en het ligt nog steeds voor op ons. Waakzaam en alert moeten we blijven en er…

Als iets zeker nu is in de wereld in Europa in Nederland in de provincies in de steden, dorpen, gehuchten in uw eigen huis in uw eigen hart, ziel en zaligheid dan is het onzekerheid zeker is dus de onzekerheid dat is ook een zekerheid daar valt best mee te leven zeker weten!…

de stem komt uit de wolken hier beneden is het niet serafijnen dalen af langs blauwe bergen fonteinen van licht een vergezicht voor een donker land opgesloten en dicht…

Anderhalve meter niet normaal mondkapje niet normaal slechts een triootje op visite niet normaal je handen stuk wassen niet normaal om 21 uur laatste horecagasten niet normaal voetbal, kerken, theaters blijven beperkt en dat is niet normaal maar het is tijdelijk laat ik die stip aan de horizon voor u zetten, landgenoten, wereldburgers…

We zijn het theater van het overdadige ongeduld, souffleurs van een glorierijk en duister verleden in het louterende eco-panische - en pandemische heden, wij zijn de spelers en de slachtoffers tegelijk in een globale tragikomedie, de plaats wordt gemerkt door gebrandmerkte ramen, een rollercoaster door het licht gefixeerd. Marionetten van…

In de straten staan de mensen Op de keien van geluk is niet meer te spreken aan de hand is alles stuk Soms dwaalt er een gedachten naar het leven van voorheen voorbij zijn alle prachten blijft de mensenziel alleen…

Wanneer fatsoen verdwijnt daar waar corona verschijnt is respect volkomen ondermijnd!…

het valt niet mee bij 't zien van 't zonlicht buiten dat vrolijk schijnt door de ruiten tijdens de dagen van eenzaamheid verwarring en angst voor het onbekende dat besloten ligt onder de aardse zon 't valt niet mee bij 't zien van 't zonlicht buiten dwars door de dagelijkse dampen gesluierd in en om het huis bij 't zien van zoveel lamgeslagen…

het zal nooit wennen poppen met mondkapjes in de metro de supermarkt waar je gaat op anderhalve meter afstand van elkaar op straat in huis voor de buis overal poppen gesluierde poppen bloedeloos op straat waar je gaat of staat wie zal ooit kunnen wennen aan de geur van een vergiftigde eenheidsworst die snel veel sneller…

Het complot theoretiseren is voor mij hetzelfde als het geloof evangeliseren waar het luisteren het verliest van een andere levensovertuiging die die ander, de andere mens kiest de ruimte van een dialoog vervaagt woede, venijn en dovemansoren praten, praten, niemand die meer vraagt hun geloof zou mij kunnen redden van de hel met name…

Corona met zijn afstand regels De meeste mensen Doen daar niet aan mee Corona met zijn afstand regels De meeste mensen Nemen dat niet serieus Doen daar niet aan mee Hierdoor voel ik me beperkt Uit te gaan Het voelt niet veilig En alleen…

Een ontmoeting In zicht Deze ontmoeting Wil ik Angst! Hoe moet dit Angst! Afstand moeten houden Een belangrijke ontmoeting Hoe zal dat gaan Help! Angst Onzeker Hoe zal het gaan Is zo belangrijk voor mij Maar mijn angst zit me weer zo dwars... HELP!…

Wat een gedoe. De maskerade houdt maar aan. Mondkapjes in de straatgoot, in de struiken langs de wandelpaden, bungelend aan het fietsstuur, losjes om de pols, weggezakt tot in de nek. Wat een gedoe. Soms kruisen, bij nader toezien, goede kennissen elkaar. Vanuit de onderarm ontstaat een beweging richting handdruk. Een bruuske counter…

Ze Zeggen nog net niet: "Wir haben es nicht gewust" verontschuldigen zich plechtig, gaan zogenaamd door het stof slijmen, denken te lijmen met giften aan het Rode Kruis de Koning, de Keizer, de Admiraal de Koning: Willem Alexander en zijn Maxima, met vluchtvakantie in het buitenland: Griekenland lappen na het goed smaken de afstand aan hun…

Corona corona corona Hou jij nou maar afstand Van mij Corona corona corona Dan hoef ik er even niet bij Wil in mijn eigen bubbel Nou, dat gaat nu beter Op een afstandje kijken Ja, kijken naar jou Ja, kijken naar jou Corona corona corona Hou jij nou maar afstand van mij Corona corona corona Dan maak ik mezelf weer blij Even er…

Een kleine aanraking Met jou oogjes We kunnen even niet echt knuffelen Maar... Wij knuffelen Met onze oogjes hè Blij glimlachend kijkt mijn kleindochter van 2 jaar me aan Een kleine aanraking Groot geluk…

Soms moet je dingen accepteren zoals ze zijn, maar dat valt niet altijd mee. Eigenlijk dacht ik dat het leven anders zou worden in de coronatijd en mensen meer om elkaar zouden gaan geven en begrip zouden hebben voor elkaar. Helaas is dat niet zo, voor velen is er, lijkt het, niets veranderd. In mijn leven ben ik de laatste tijd…

opengegaan onder blauwe lucht, de maan schuift de rivier, een koude voorjaarswind waait door het raam anders dan toen het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk dat naar adem moest hijgen meegesleurd in de corona…

heer Engel nu zeg ik bengel zozeer Wat heeft u met uw grote mond bereikt Dit zijn geen normale protesten meer politiemensen moeten zich logischerwijs hard verweren waar van vroegertijd de opvoeders hen in uniform moet jij eren komt er een nieuwe uitbraak Corona ja de deur van het ziekenhuis wegens overbezetting…

Mijn tederheid mijn verdriet mijn lied is als het geluid van een zeis die door tarwe maait een lied dat muren naar beneden haalt, je mee neemt naar de hoop van de zon overgoten rivier troost in de opeenhoping van mensen waar de dood rond maait de ziekte om zich heen slaat bevend huilend naar adem snakkend de mensen…

Coronabubbels vliegen ons om de oren. 't Zijn barre tijden.…

Ik keek in de goud gebraden heerlijkheden Een tafel met daarop een koude kaars En een paar takjes lavendel in een zilveren vaas De ober van het restaurant Staat voor de deur met een blocnote in zijn hand Ik aarzelde even; voordat ik naar binnen ging En trok uiteindelijk de stoute schoenen aan Terstond vroeg hij naar mijn adres en naam Ik…

Zwarte peilloos kille zee weten wij dan echt wat er allemaal in wemelt? of kent men de diepte van het donkere water? Land zonder grenzen; over de grens De lucht kleurt vlammend rood Hoe maken wij ons los die dolen in zijn schaduw die ons vergezeld Zijn adem raakt ons soms heel even waar de hoop van de verwachting hunkert naar de frisse…