Netgedichten

netgedicht (nr. 72.058):

Er onder

opengegaan onder blauwe lucht, de maan
schuift de rivier, een koude voorjaarswind
waait door het raam
anders dan toen

het nieuwe seizoen; donkere holen geheimzinnige bomen
exotisch gegeurd de vogels gekleurd; een zeurend lied is aangekomen
och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk
dat naar adem moest hijgen

meegesleurd in de corona draaikolk
we zullen hem met z'n allen voorgoed eronder krijgen
het hart van de wereld zonk in de schoenen

anderhalve meter afstand
maar we zullen blijven boenen
ook al is het soms een beetje gênant
zonder handen schudden zonder zoenen