Alle inzendingen over muziek

wij hebben gewandeld gelopen en gesprongen later het praten toen gezongen samen met alles om ons heen lachend en met plezier op een wonderbaarlijke manier van twee kanten komend aard en hemels heerlijk dromend waar zij kleuren bloeiden zongen wij hun melodie vloeide muziek uit de charismatisch charmante lenteweelde van de…

Wanneer klinkt fantasie nou echt fantastisch? Vroeg een van mijn collega's kortgeleden Als klank geen kleur heeft wordt het gauw bombastisch En wordt een melodie te zeer gemeden Vormt fantasie de basis van een Fuga Toccata's en Fantasia's van Sweelinck's Chromatische en Echofantasieën En nemen die door haar een hoge vlucht? Ik…

Omdat het juist goed is Omdat het zo de mens typeert Als niet alles goed gaat Als er een foutje wordt gemaakt In toon, tempo of directie Of een toontje blijft hangen Het AGK gaf vooral Een menselijke Mattheus Waar na Zijn dood het lang stil bleef En dan de kinderen Toen brak m’n hart en ook de rest Alles wat nog een beetje Heel aan…

Het orkest zweeg Het publiek verveelde zich dood De dirigent nam de tijd voor zijn hoge nood…

Het middagconcert was begonnen Ik ging er goed voor zitten Achterin de woonkamer Van de Uylenburgh Ik spits mijn oren Nieuwe composities Zijn zo aan mij besteed En dat nu dan in de Uylenburgh Ik voel me verbonden Met muziek en mensen Zeker ook met oude(re) mensen Verzorgd in de Uylenburgh De pianoklanken vullen De smaakvolle huiskamer…

Noten en tonen stuk voor stuk meesterwerken muziek vult een hart. Hoe bijzonder en uitdagend je reist door het lichaam waar jouw noten en tonen vloeien van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken tezelfdertijd onderweg naar mijn breekbare-en-kwetsbare zodat ze fluweelzacht en zeemzoet wordt geraakt. Dat is helemaal niets mis…

Met zingen Ben ik Voel ik Het Is daarom Waarom Ik zo Van zingen Hou…

Als hij gaat klinken in het morgenlicht staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht. Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten, en leef weer eerder dan het eerst gedicht. ----------------------------------------------- uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…

Laat, o lieve, laat Uw blanke vingren langs De toetsen fladdren; En licht. Laat, o lieve, laat De tonen kwelend vallen, als Kristallen dauw, Die van uw blanke vingren drupt, En zoet Vervloeit. Luchtgewiekte melodie Zweef klaatrend op! Of juublend in een zilverlach, Of smeltend... Smeltende in een vliet Van louter tranen... Trillend…

Ik weet het welhaast zeker: in mijn diepste slaap zal de droom weer komen, en bezit nemen van mijn hele wezen. Al mijn krachten zullen aangesproken worden wanneer ik ten langen leste mijn stem ontmoet. Van waar komt zij toch, en juist waarom nu? Probeer ik te reiken naar waar ik thuishoor, zoals de zanger die op zoek is naar zijn lied?…

gecontroleerde wanhoop knijpt de kelen dicht plakt ons tegen onze stoelen ze haalt uit en we huilen de wereld om ons heen verdwijnt zwoele wind zingt haar hart aan diggelen als elfenstof verspreiden de deeltjes door de ruimte als sponzen absorberen we elke emotie de steden om ons heen verdwijnen niemand verstaat haar taal maar…

Al dan niet bewust trilt de dag nog wat langer na als een snaar op het gemoed waar klanken in verder gaan ik kijk met weemoed naar de vergleden dagen die eerder geen hele noot raakten hoor nu anders dan voorheen haar onvergetelijke melodieën niet verloren gaan.…

zwaan zwaan zo mysterieus laat je niet verleiden die onheilspellende onderaardse rivier af te gaan waar leidt hij heen geesten zullen je bestoken je zult mogelijk worden gebroken zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je enkel tot het zijn van het gezicht de naam die Jean Sibelius heeft gegeven aan z’n symfonisch gedicht…

wij hebben in de loop der tijd zo onze eigen muziek gemaakt met kleine vingeroefeningen leerden wij vertrouwelijk met de instrumenten omgaan maar van enig samenspel was nog geen sprake wij vorderden in quatre mains en lieve duetjes het echte werk leek ons nog geen pretje zo zonder dirigent wel leerde hij ons de lach en het plezier…

Forever Bach Als 't even mag Johann Sebastian Antonio of Antonin Of Johann Christian Cannot compete With Mister Melody Ook niet Saint-Saëns Cause I will still Forever be Een Amadeusfan…

Nu rinkelt schel De elektrieke bel En scheurt de vrede van den avond Tot één rinkelende wond Van bange blijheid. De mensen die voorbijgaan voelen Hoe, als 'n klamme, koele Drop, de tingeltangeltinteling Op hun ziel zinkt, Gelijk een regendrop op 't zinkevlak Van een platdak. De mensen aarzelen, kijken Even de neger aan Die op en neer…

Als hij met zich (bevrijd van mij, van jou) (zo wit blauw, vol en hol) zich onderhoudt, zich lip op lip en keel aanschouwt, ontvouwt zich tussen lippen klaar de ware Narkissos' zang en tegenzang de hare. ----------------------------- Uit: 'Mirabilia', 2004.…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

Ach Marco, nee toch hè, waarom nou jij? Liet jij echt dochters in je speeltuin binnen, Om hen daarna bij rood licht te beminnen? En zong je dan ook vaak: ‘Kom maar bij mij’? Hierna is je bestemming het parket, Waar alle maskers worden afgezet.…

Dank dat ik mocht spreken, Eer het grote zwijgen komt, Eer mijn stem zal breken En mijn woord verstomt. Als de hand zal zinken, Die het speeltuig heeft gevoerd, Zal de harp nog klinken Door de wind beroerd? Zal haar klank bewaren Van mijn ziel het kranke beeld? Of Hem openbaren, Hem wiens stem de snaren Aanroert en bespeelt?…

Eens beroept de geliefde zich op een ommekeer van gevoelens, loopt ze op een onzichtbare morgen voorgoed zonder koffers zijn idioom uit. Hij neemt voor kort de kleur aan van een overgewaaid bevattelijk lied, zeult het knaagdier als in de voering van winterjassen mee in bluesmuziek. Verlamde neger, doordrenkte schoenen en een grof…

niet dat ik een lied ten gehore breng zeker het is tussen het dansen door met het kleine zwart en de lange witten alwaar ik de passen kort hou of aanleng zo de melodie mijn koten laat vibreren op tastbare ivoor, waarvan ik een enkele negeer, die zitten, de handen dirigeren, maar nooit het hele koor, mijn armen reiken soms niet al te ver…

winter me in een heldere stille nacht winter me met wuivende lichte weemoed winter me in verre witte wanen winter me op een licht geladen vlot winter me even maar winter me…

Komt dat zien, komt dat horen op zondagmiddag 19 en vrijdagavond 24 december 2021 Maar nu naar gisterenavond Het is maandagavond 15 november 2021, rond de 7 graden 1ste repetitieavond Projectkoor Westerkerk, Amsterdam o.l.v. Evan Bogerd, de Cantor-Organist Het is dus midden in de herfst in de derde golf van de wereldwijde pandemie: Covid…

Veel is al gezegd en mogelijk Nog meer geschreven Over dit icoon met lichte Hoge stem als tegenwicht Tegen al het heersend macho Masculien gitaargeweld Waar haalde zij de tijd vandaan Voor al wat zij had meegemaakt Schetsen autobiografisch Scènes van haar reisnotities Vast te leggen in haar dagboek Neer te pennen in haar schrift…

een maagdelijk schone partituur zijn hart is zwaar van verlangen onzichtbaar valt een haast tastbaar schild om hem heen het is zijn queeste om toondichters in tijd en ruimte te ontmoeten hoe blaast hij adem in de muziek een levende plek in de mensenziel hoe doorgrondt hij de gedachten hoe gebaart hij die aan het…

Musici dansen op ongelijke benen -- vuur uit de stenen.…

ik verleid je tot het luisteren naar radio 4 daar waar de mooiste stukken worden gedraaid hopend dat je de rust vindt om je mee te laten nemen op de golven van de snaren, die jij vroeger ook beroerde en zou je mee willen nemen op een reis naar ver van hier, naar daar waar kruiden geuren bloemen ons verwelkomen, vogels je toezingen daar waar…

Uw liefde is niet die van de aarde die jaagt zij komt niet op bevel en wordt niet uitgedaagd, maar draagt aan de ene kant wordt zij nooit weggevaagd maar zij verbergt zich en is schuchter als een maagd en altijd weer wordt zij valselijk nagebootst omdat zij, wat verloren is, naar redding loodst Bent U de man gehoopt door ons, Die troost en waakt…

Een Wereldvorst is van ons heengegaan Als de bescheiden Eredirigent Van 't Amsterdams Concertgebouworkest En chef van 't Philharmonic Orchestra Wars van het overdreven theatrale Gesticuleren, haar- en armgebaar Met in zijn hand geen staf maar een penseel Die strijkers stuurde in zijn minimale Aanzetten, subtiel, slechts…