65 resultaten.
Donkere dagen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
355 In deze donkere dagen
draai ik rond
en heb je beide handen beet.
Net als een draaimolen
draai ik rond
met jou.
De wereld om ons heen
begint te strepen
en ik ga door
op zoek
naar jouw lach.
Het is een spel,
ik draai,
en houd jou vast
en jij mij.
Laat de wereld maar strepen
totdat je draait als een tol.
Wat maakt het uit…
Verwonde bladeren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
283 De takken van de beuk
wortelen nog in hemelsblauw.
De verhalen zullen doven,
de laatste bladeren vallen gauw.
Even een tijdje samen.
Samen om te suizen, te ruizen;
wat zo heerlijk was. Leven!
Liefde is de kleur
van verwonde bladeren.
Wees niet bang,
je bent vrij. Dans!
Dans op de wind
waar alle melodieën dromen
over stilte. Zuivere…
schitterende herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
309 In de filtering
van zomerlicht
heeft de herfst
haar bestaan gegeven.
De hemel is ver
de lucht nog zacht.
Maar de horizon
weeft met stilte-akkoorden
een web,
om te vangen
een ieder
die bidt,
danst of vecht.
Donder vanuit de hemel
weerkaatst op luchtkastelen.
Tranen van de kleine mensen
vallen nog,
nog een paar seconden,
nog een…
vierkante horizon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
183 het water stroomt nog slechts
door kanalen van het internet
het is te veel en je kan niet meer
zelfs niet meer zonder het
met je ogen open voel je de zomer
echter je surft verder op het net
maar je voelt de warmte van de zon
voorbij je vierkante horizon
maar dan laat je het gebeuren
uit vage beelden zie je het landschap kleuren
waarbij…
Reuzenpad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
224 Het avondrood kleurt het mos op de paaltjes
en met onze wandelschoenen gepoetst
staan we hier op zachte paden
en volgen pijltjes zonder doel
dan om te gaan langs de mooiste plaatsen
van gekleurde aarde
Ademloos klimmen en dansen we met de muggen
onze weg weer weg die is verscholen
achter horizonnen met langer wordend licht
en wolken die ons…
goede vrijdag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
162 kleuren van stilte
in zoveel wijde woorden
botsen op gesloten deuren
intieme daden
verhullen het gemis
radeloze honger
als antwoord op alle vragen
de goudsbloem geurt
in dikke mist
kleuren van stilte…
los
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
322 alles mag los
spelen
duikelen en buitelen
nog even buiten
en straks is het donker
nog even buiten
wie niet weg is wordt gezien
spelen
laat ons nog even spelen
er is tijd
nog even tijd
en dan naar huis
waar het eten staat op tafel…
de wind
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
278 de wind beukt het land
waar oude bomen
buigen grijs en stram
die door het dralen
in zien verworden en
geen horizon meer zien
maar de wind
beweegt en zweeft
eindeloos...
door alle rietkragen
langs de einder
langs de sloot
en door alle tumult
en alle strijd
hoor ik muziek weerklinken
voor elke vorm van dans
het lijkt een echo
in…
Het regent in de herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
268 In de schoonheid van je hart
zie ik het lam
als je echte kracht.
En je beweegt in elke stap
aan mijn hand.
Je doorgronden,
je ziel en je geest,
je hoofd en je hart,
is mijn feest.
Je hart is rein
je handen zijn schoon.
Jouw overgave was het waard.
Jij hebt mijn kroon aanvaard.
Jouw geluk kan niet op
en levend water stroomt
uit…
rivieren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
384 gewoontes verbreken
op zoek naar leven
je zoekt naar woorden
maar hebt er geen
de rivier die zwelt
roept om nieuwe diepte
onderbroken stroom
versnelt zijn tocht
vruchtbaar landschap
de zon als zegen
een vrije geest
mijn levensboom…
Zoals ik in jou
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
511 Stenen bewegen
de liefde niet
die is omheind
door dikke muren.
Maar een lichte
ademhaling
overwint
de geluiden
die blokkeerden
het verhaal van genade,
overwinning en van kracht.
En een diep verlangen
roept vanuit de stilte
volkomen nieuw:
Woon in de liefde
zoals de liefde
wil wonen in jou.
Dan
zullen de dikke muren breken
en…
zo bloot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
316 loop vrij
uit beton
uit stof
uit huis
loop vrij
door de velden
het massief
verdwijnt
zo zonder angst
als de zon
loop vrij
door de velden
zo bloot
de zon
op je huid
hoor de muziek
zoals de eerste keer
zo jong
opnieuw
de zegen
wind, zon en regen
uit beton
uit stof
uit huis
loop vrij…
ik zie de zee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
329 ik zie het beven van de zee
in de branding van eb en vloed
krachtig afgescheiden
pijnlijk verlangen
in stilte weggevloeid
ik zie het nemen van de zee
in een onstuimige stroom
het strand is weer klem gezet
piekeren in slapeloosheid
een machteloos verzet
ik zie het geven van de zee
als zandloper langs het water
de jutter zwerft nog rond…
Lente
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
376 Een lange winter in het land;
ijs, sneeuw en regen.
Water opgestuwd door wind!
Vandaag schijnt de zon.
En met haar warme stralen
is er een poging gaande
om de aarde te bevrijden
van veel te koude waarden.
Ach, ik mijmer maar wat rond.
Maar zie in mijn eigen leven
soms alleen maar ijs, sneeuw en regen.
Ik kan het niet echt controleren
de…
geef mij een kleur
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
267 en degene die dansen, beginnen te dansen
degenen die huilen beginnen ook
en ik hoor een stem die roept
kan iemand die hongerig is
zijn eten delen
stilt het zijn honger
als hij het weinige geeft wat hij heeft
wees verbroken brood
geschonken wijn
breek de muren van je bodemloze honger
want alle mensen zullen zeelui zijn
tot de zee hen zal…
In de diepte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
453 Ergens in de diepte
waar het mistig is en koud,
roert zich een stem
donker en oud.
Onder een oude boom,
in vochtige aarde,
staan koningsvarens,
ze staren.
Weggaan is wat ik wil,
naar boven,
naar de gouden zon,
naar de bron.
Kom dichterbij,
wees maar niet bang.
De zon zal schijnen,
warm op je huid.
Niets zal je kwellen
onder deze…
Ik breng je naar de dag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
281 In de krochten zag ik hem,
in schaduwen slechts een stem.
Een 'verwerker', gevoelig
en geruisloos, van alles wat gebeurt.
Als een slaaf gaat hij voort,
verdrongen naar de eenzaamheid.
Vervloekt en gehaat
door alle slapeloze nachten.
Vannacht herkende ik hem.
Niet zozeer zijn stem of gezicht.
Ik had medelijden om zijn eenzaamheid
en om…
vrucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
182 in jouw stilte
fluister
ik je naam
in jouw gemis
roep ik luid
in jouw pijn
schreeuw
ik het uit:
ik heb je lief
laat ons dansen
laat ons leven
ik de wijnstok
jij de rank
en wat een vrucht,
wat een vrucht,
om te geven…
Fluistering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
305 Van de baarmoeder tot het graf is er in
die rimpeling van tijd het groene gras
met dauw van de morgen in een
fluistering die glinsterend wacht.
De zwerver zoekt in de goot naar brood
en wijn onder regenwolken die zweven
naar grote droogte in een fluistering
van hoop die smacht.
In afstanden die steeds verwijden is er als
kosmisch feit dat…
Trein van ogenblikken
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
346 Vanuit de trein
van ogenblikken
verwachtte ik schoonheid
van voorbij de horizon.
Maar ik zie steentjes
ketsen op het water,
drie, vijf,
en zelfs een zevensprong.
Ik zag een zwerver
leunend op zijn houten kruk.
Hij zei tegen me,
je moet niet zoveel dragen.
Eén voor één
vallen mijn bladeren,
één voor één
zijn mijn verhalen geteld.…
Winterzon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
437 Warme kleuren reizen verder
dan de witte eenzaamheid van deze dag.
Een bevroren rivier in schaduwen
ademt met een lach.
Het ijs wil de vorm van de eeuwigheid
wel kennen en de trage schaduw
van de dood houdt nog vast
wat gezien wil zijn en gehoord.
De winterzon breekt de kou
in kwetsbaarheid en ademt warm
een zachte blauwe horizon…
Wegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
395 Ik zie jou
in lucht en leegte,
verraden
in intiem geweld.
Ik zie, nu je ogen
vol met tranen zijn,
dat je je blik
naar binnen richt.
Zullen daar nieuwe wegen zijn?
Koele golven spoelden over
en dreven weg
met de dromen van je jeugd.
Je tijd is gestolen.
Ik wil geven
mijn goud,
kamperfoelie en cipres.
Zo eer ik de wegen
waar…
Zuchtje wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
275 De zee is ruw
en met gesloten ogen
stromen woorden op het koude strand.
Open de sluizen van de hemel,
vul wat leeg is en zo mat.
Geef woorden zo zacht
dat het hart slechts trilt,
zoals een zuchtje wind doet
met een blad.
Zonder het dodelijk weten
waren we tijdloos jong.
Is er een reden,
waarom ons gebroken hart
begint te huilen?…
Ach lieve
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
307 Verbonden met de geur van het alledaagse
wil je vliegen in de wolkenlucht
Je wilt weten
waarom de winden sterven
en waarheen de verhalen gaan
In het groots en het klein
versnelt of vertraagt
het licht
niet
De wind draagt
wat jij niet vatten kan
maar toch voor altijd
blijven zal
Drink het avondrood
als antwoord op je vraag
en…
Engelen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
997 Als donkere wolken geven
zal geen voetstap in de sneeuw
meer blijven staan.
Maar ergens in die winternacht
beginnen engelen hier beneden.
Ze vliegen naar jou,
ze vliegen naar jou!
En ze zingen:
Emmanuel, Emmanuel!
Dit is de nacht, zingen ze,
want iedereen heeft een droom.
Dit is de nacht, zingen ze,
want niets is wat het lijkt.
Kom…
Maanlicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
596 De winterlucht,
in maanlicht badend,
dwaalt om ons heen
in de diepe stilte
van middernacht.
We verzamelen sneeuwvlokken
en het zachte licht
van sterren en maan.
Herinner je dit
als niemand meer weet
waar de weg van liefde is.
Herinner je dit
als niemand meer weet
waar de weg van leven is.
We lopen samen,
een allerlaatste keer,…
Vergezicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
359 Duizelingwekkend is de kosmos in al zijn diepte.
Maar in de zeeën van de tijd
kreeg zelfs de aarde eigen ruimte.
Maar als je jezelf nog niet begrijpt
is er een vergezicht in je eigen hart.
Want jij bent minstens even duizelingwekkend
als de kosmos in al zijn verten.
Achter de sterren in jouw hart verborgen,
is een veld vol met wilde bloemen…
zonder grenzen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
413 onontgonnen land
een wereld zonder grenzen
vruchtbare aarde
maar ik ben bang
meedrijven
maar waarheen mijn god
ik voel de vrijheid
wanneer ik weer wil kiezen
de rups en de vlinder
als het aloude verhaal
geen weg terug
en ik val
stilte overal
ik zweef over een donker dal
mijn ogen dicht
ik voel het licht
spiegelen kan ik niet…
November
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
346 Buiten is het donker op deze vroege novemberdag.
De gordijnen zijn gesloten als afgeschermd
van de diepe nacht. Mijn hart zoekt naar woorden
zoals de aarde zoekt naar zon. De mist
is weer gekomen als reactie op de grond.
Er is vandaag weer zoveel te doen en de zon
breekt nog niet door. Daarom zoek ik een
morgenster. Want ergens diep verborgen…
twee mussen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
446 je prachtig grijs in vele tinten
zo onopvallend maar zo mooi
je zwerft de hele wereld rond
zo grenzeloos in vrolijkheid verstrooid
je neemt wat brood van mijn terrasje
je van geen kwaad bewust
vrij van elk dilemma
want je doet het voor de kost
lief klein wezentje wat ben je mooi
jou grijsheid is een trotse sluier
diep vanbinnen ongekooid…