Netgedichten

netgedicht (nr. 51.793):

Reuzenpad

Het avondrood kleurt het mos op de paaltjes
en met onze wandelschoenen gepoetst
staan we hier op zachte paden
en volgen pijltjes zonder doel
dan om te gaan langs de mooiste plaatsen
van gekleurde aarde

Ademloos klimmen en dansen we met de muggen
onze weg weer weg die is verscholen
achter horizonnen met langer wordend licht
en wolken die ons geluidloos raken
en we zoeken in stilte de houten paaltjes
om richting te bepalen

Van heinde en ver ruiken we de aarde
met bomen in haar hand waarmee
ze waarheid schildert sinds vele jaren
en ontzenuwt elk verzet in duizend kleuren
waarop we even zweven als we vallen
vallen in gekleurde aarde...

Bij donderslag de regen die valt in stromen
en drassige paden veranderen de droom
in iets van razernij waarbij het tempo
ons raakt met een steek in onze zij
nu we rennen naar de finish
als een glibberige reuzenpad