November
Buiten is het donker op deze vroege novemberdag.
De gordijnen zijn gesloten als afgeschermd
van de diepe nacht. Mijn hart zoekt naar woorden
zoals de aarde zoekt naar zon. De mist
is weer gekomen als reactie op de grond.
Er is vandaag weer zoveel te doen en de zon
breekt nog niet door. Daarom zoek ik een
morgenster. Want ergens diep verborgen is
zijn warmteland. Ik verlang naar samen
bij zee op het open strand.
Zijn wijsheid is verborgen maar bedoeld
voor de koude nacht. Mijn gevoelens zijn versluierd
als door mist gesard. Maar die ster geeft
warmte en weer licht. En zelfs in november
wordt het beter en heb ik helder zicht.
Ik ben weer op weg gegaan. Op deze dag
maak ik de tocht naar buiten. En steeds opnieuw
merk ik weer; je warmte laat mij nooit alleen.
Je onderwijst me in het kleine, je neemt me mee
op je tocht, neemt me mee over bergen...
Je bent mijn staf en stok. Maar december moet
nog komen. Een lange winter met regen, sneeuw
en ijs. Maar met een klein gebaar wijst je staf
naar al die sterren. Het feest van jouw geboorte komt
er aan! Na de winter wordt het lente.
Geplaatst in de categorie: jaargetijden