inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.629):

Lente

Een lange winter in het land;
ijs, sneeuw en regen.
Water opgestuwd door wind!
Vandaag schijnt de zon.
En met haar warme stralen
is er een poging gaande
om de aarde te bevrijden
van veel te koude waarden.

Ach, ik mijmer maar wat rond.
Maar zie in mijn eigen leven
soms alleen maar ijs, sneeuw en regen.
Ik kan het niet echt controleren
de seizoenen in mijn hart.
Maar er is een poging gaande
om mijn hart te bevrijden
van veel te koude waarden.

Uit het schijnbaar dode hout,
door de kracht van zonnestralen,
breken knoppen jubelend uit.
Vanuit wetmatigheid gedaan.
De grote meester heeft het wonderlijke gedaan!
Een leven dat moest sterven
en een sterven dat doet leven.
Ik had dit nooit bedacht.

Ach, ik mijmer maar wat rond,
op zoek naar raakvlakken
tussen mijn hart en mijn mond.
Leven op aarde soms een paradijs.
De lente is begonnen!
Het cirkelt in mijn hart
in juist die vier seizoenen.
De grote meester heeft het wonderlijke gedaan!

Schrijver: Gerjo Gerrits, 1 april 2013


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 298

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)