Netgedichten

netgedicht (nr. 46.539):

Wegen

Ik zie jou
in lucht en leegte,
verraden
in intiem geweld.
Ik zie, nu je ogen
vol met tranen zijn,
dat je je blik
naar binnen richt.
Zullen daar nieuwe wegen zijn?

Koele golven spoelden over
en dreven weg
met de dromen van je jeugd.
Je tijd is gestolen.

Ik wil geven
mijn goud,
kamperfoelie en cipres.
Zo eer ik de wegen
waar jij je voeten zet.