Alle inzendingen over filosofie

wat is toekomst als mijn avond valt is dan de dag van morgen nog wel voorstelbaar en ik het komende, tevens, minder onbevangen ervaar? mijn huid raakt gerimpeld, doch de ogen zien schoonheid almaar toenemen door het rijpen in de vele voorbije jaren, en voelen zich minder verplicht om het “ waarom” te verklaren ik lijk dan ook meer…

De komst van kennis brengt het mysterie om laat mij onnozel aan geheimen pluizen om de rek te testen van lenige geheimen.…

Wat als we alle kleine incidenten zouden vergeven.. Wat als we alle problemen zouden accepteren? Wat als… Wat als we genoegen nemen met wat we hebben? Onze verlangens in gedachten houden maar weten te koesteren? Wat als de maatschappij zich meer zou richten op het positieve, en dit naar de media toe reflecteert? Wat als… We met z’n allen…

Hoe kan iets niet bestaan waarvan we een vermoeden hebben? Het zijn zulke vragen die ons gaande houden, die ons ijl als een reiger peinzend aan gindse waterkan doen staan, veinzend, jagend, het heldere water een verschrikkelijke spiegel - vind zo verdomme maar eens vis, we zien alleen onszelf, vermoeden onszelf in het betoverend rimpelen…

Een filosoof Is eigenlijk horens doof. Wil alleen zijn eigen gedachten horen Laat zich verder niet verstoren Door een ander geloof. Maar heel misschien Gaat hij ooit het licht nog een zien.…

Nul handen houden niets vast. Nul graden bestaat misschien, maar toch. Melk wordt ook zuur van onweer. Vulkanen hebben namen die ook blijven als ze niet spuwen. Dezelfde naam belooft niet dat je op elkaar lijkt. Water en spoken kunnen door veel dingen heen. Kun je door niets heen kijken? Spoken leven wel en niet. Absent is als je er bent door…

Waaraan denkt een mens een eind vandaan, diep in het woud doorgedrongen, met schaarse weerkaatsing van het avondlijk licht wisselende rode kleuren zonder vast motief aan zomerse mulle zandwegen? gelegen in vaste jeugdherinnering waar een lijkstoet, stof opwerpend zoemt van boete en gebeden, moede naar een rustplaats trok aan vochtige voorjaarsdagen…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

zoveel filosofie gelezen maar weet niet wat het heeft gebracht waarom die vraag de filosofie is er gewoon net als de meeuwen op de brugleuning die naar voedsel zoeken zoekt de filosofie terwijl de muziek speelt en je hoort zoiets als ik denk dus ik ben en anders niet maar als je niet denkt en niet bent dan dans je…

Zingen kan niet alleen met woorden; kinderen kunnen lachen als een lied; Melodieën kunnen vallen als blanke sneeuw die niet van ophouden weet en blijft liggen. Dromen klinken als een avondzang die traag eindigt, zonder precieze afloop. Liefde vindt een bedding in de daagse dingen al zeggen vele romantici dat nooit. Zingen kan zonder…

er luistert niemand naar de woorden die ik schrijf zij lezen en begrijpen maar ieder op heel eigen wijze er is een copyright maar wat ik allemaal zaai zullen zij gaan oogsten door de vertaling in hun eigen mind pas als ik spreek communiceren wij in lichaamstaal vertellen ogen handen en gezicht volledig het bijpassende verhaal…

Het antwoord op het laatste waarom, vernietigt en verpulvert daarom. De keten wordt gespleten door zinloze vragen, die enkel stevige schakels bevragen in bedrieglijke schijn van komen en gaan. Wat is bestaan? Een energetische flux die leidt naar een oceaan, spiegeling van lux, schittering van Lucifer, Prometheus en anderen? Wanneer zal je…

Als natte druppels hangend of bungelend aan een waslijn of -rek dienend om goed te laten drogen knijpen zij de stoffelijke toppen tijdelijk af zodat wat zwaar is van het vocht, vrij hangt en wordt verlicht, verlucht tot weer bruikbaar droog, schoon en fris stoffelijk goed!!!…

Mag ik je neger noemen, broeder. Ja bawana Neen zegt Tara: dit is puur racisme Maar hij verhongert, is dat geen racisme? Wij hebben de Uno, Unesco en zovele instellingen. zeg hallo… Maar als hij niet verhongert of zo wordt straks zijn keel doorgesneden Tara zegt met alle respect en welgenegen je moet je niet inlaten met extremisten dat…

Leer mij toch leven, ver voorbij de angst om wat dan ook toch maar te verliezen. Er is zoveel dat als vanzelf al wel werd losgelaten, maar evenveel of meer zelfs bleef behouden in wat ik bij gebrek aan beter mijn ziel zal noemen; diepste kern van zijn. Wie ben ik eigenlijk en wat is echt van waarde? Soms zingt het antwoord wel, doorheen de…

nu ik de zon heb zien spreken breekt de ruimte en huilt het gemis diep gedrenkt in de plooi van mijn schouder, ik zou het vluchten moeten staken doch het ruisen van de vrije val langs alles wat beneveld staat te schuimen is de kurk die me vangt in het geweten monumentale twijfelingen, gecorrodeerd door tij en onrust hebben de taken…

Inkt-nat je handen ‘n blauwdruk op je gelaat soms sla je over de bladzijde heen mij gade belezen ben je nooit alleen ga ik verder dan waar jij gebleven bent morgen lees je het wellicht…

De diepste kern van steenvruchten vergroeid met tijdsbeelden als harde pit te kraken, ongenietbaar, verdicht tot hij de ogen sluit wordt hij uitgespuwd, op het geopende land om z’n overwoekering vrij te maken ontstaan winterharde pijnbomen, de ziel stijgen boven de kruinen uit, iconen sluipen het gedroomde binnen, van de lente,…

Soms lees ik weleens filosofie, Ik krijg het al een beetje onder de knie. Het gaat over het wezen van de dingen Dat zich zo moeilijk laat bedwingen, eigenlijk een utopie. Maar pas op, geloof, Van zijn leven nooit een filosoof.…

Lichter dan licht. Zijn gang was soepel Zijn tred was veerkrachtig Zijn juk was licht Al wat Hij droeg was liefde. En alsmaar deelde Hij daarvan uit. Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

het is niet zo dat als de ramen beslaan en de deur zich sluit het licht zich weldra dooft wel voelt men op een andere wijze ieder binnenkomend geluid, eerder van het aardse beroofd het neigt dan nog meer naar het trager zingen van het eigen hart het is meer de ruis van buiten waarvoor de oorschelp zich sluit het volle verstand lijkt…

het leven ijlt door hoge koorts onzin over dagen hectiek lijkt de goede diagnose genezing een tijdelijke pose het blijkt een verslaving aan het bestaan op het scherpst van de snede te zijn een ander volgen maar als de messen snijden voel jij alleen de pijnen geen medicatie en uitbehandeld zijn tot de adapter faalt en jij je…

Vergeet de mogelijkheden die je had gepland het heeft geen zin te treuren om onvervulde dromen je moet je kansen grijpen ook al zijn het niet de kansen die je had verwacht laat staan gewild haal de trekker over spoel het oude door voor het gaat stinken…

Voel het zwart aan zekerheden zagen als de onmacht weer gedijt voel de pijn aan witte randen knagen tot de tijd de scherpte slijt want het leven laat zich niet voorspellen elke uitkomst is onzekerheid maar te leven is altijd wel een keuze elke keuze een mogelijkheid…

Als Candide en het optimisme het pessimisme kan dat niet luchten omdat het een tegenstelling is maar bovenaan staat het positieve dat ik omarm met mijn levensinstelling de filosofie om te overleven niettegenstaande de rimpeling doorheen mijn doorleefd gelaat staat alreeds jaren in mijn genen gegrift. © Laurens Windig…

ze staat aan mijn deur haar vingers bewegen zacht; de poort naar morgen wordt behoedzaam verschoven een sleutel heeft ze in de hand, had ze niet meer verwacht verlengt zij de hoop of komt ze mij vertellen dat mijn jeugd is gevallen "ja, fluistert ze rond jou stapelen zich te veel getallen je geraakt allengs meer aan het verleden…

Het is onmogelijk de kleuren van de wind te herinneren opgetuigd met of zonder geloof in zijn onpeilbare tred. de nacht omsluit de gebalde geest als een woud van varens, die regeren door zich vruchtbaar op te stellen, hun lichtsporen te herkennen, onvermoeibare driften naar een ander ontwaken als haviken die speuren boven een gevoelsland…

De dingen gaan zoals ze gaan Het gebeurt allemaal om een reden Maar om te weten welke dat is Lukt vaak niet in het heden Vaak duurt het vele jaren Voordat we begrijpen hoe het gaat Waarom het zo gebeurd is Welke weg je waarom inslaat Opeens gaat er een licht op Zie je de ware reden Die je naar je toekomst brengt De reden van…

Het verleden heb ik slechts in fragmenten, vervormd, vertekend en soms geladen met een grijs gevoel; wat ooit als verse sneeuw gevallen is, het blinkt niet meer, het zingt met valse tonen van verval, van ontoegankelijkheid. Het roept nog enkel om berusten. Wat heb ik wel? De zekerheid dat niets voorgoed gevonden is, beleden of geliefd,…

in de donkere kamer onthullen zich bij tijd en wijle beelden van onbekende aard ook al lijkt de waarneming zuiver en belicht onder de juiste hoek soms groeit er ongewild een boze duistere geest waarvoor ik ernstig huiver zou een slang zich verbergen duivels van zin die plots enkel schaduwen baart en, zo lijkt, mij met stuurloosheid willen…