Alle inzendingen over kinderen

De zon heeft heel even geschenen eigenlijk niet eens een heel jaar plots waren ze allebei verdwenen stonden niet meer voor je klaar Hun eigen rotwereld vrat hen op drank, drugs en allerlei rotzooi dus gaven ze jou een schop en dachten niet: wat is ze mooi Ouderschap is nu uitgesloten de rechter heeft terecht beslist ze hebben jou keihard…

Ze is 2 jaar en als ze gaat slapen, dan slaapt ze in ons grote bed Als het niet te laat is nog een verhaaltje, en dan begint de pret Ze is moe en haar oogjes vallen langzaam dicht Haar hoofdje dicht bij het mijne, een lach op haar gezicht Haar handje aan het zoeken, naar die grote hand van mij En als ze die heeft gevonden kruipt ze nog wat dichter…

Je kijkt me lief en teder aan je gaat pappa iets laten zien ik blijf nieuwsgierig naast je staan wordt het een olifantje misschien? Je staat heel stoer voor het kleine schoolbord met een wit krijtje in je hand ik ben zo benieuwd wat het wordt je kijkt eventjes heel interessant Ineens word je een beetje verlegen je pruilt je lipjes voor…

2 bedden op 1 kamer, grote en kleine zus, en voordat ze gaan slapen nog een knuffel en een kus Het is een wonder dat het zo zijn mag aan het einde van weer een drukke dag "Ik had dit", "nee dat wilde ik"! De oudste weer eens verdrietig en de kleinste in haar schik want als grote zus geef je je zusje vaak haar zin, anders krijg je ruzie…

Toen onze oudste dochter geboren was sliep ze meestal tussen ons in En natuurlijk gaf iedereen het advies "je weet niet waar je aan begint" Dus onzeker als je bij je eerste kindje bent heb ik nachten lang maar op en neer gerend Na een tijdje ben je zo uitgeput en moe wil je allen nog maar slapen en naar bedje toe daarbij komt ook weer het moment…

Je bent 7 en je zegt "ik weet al heel veel" Je bent 7 en "onrecht" valt je dagelijks ten deel Die grote mensen denken alles beter te weten Ze waren zelf ook ooit klein, zijn ze dat soms al vergeten? Waarom mag ik dit niet, en moet ik dat Waarom altijd weer dat "luister nou eens schat"! Ik weet zelf wel wie ik ben, en al zeker wat ik wil…

Terwijl ik ijverig het mos op het tuinpaadje weghak, komt Maarten aangerend en vraagt verontwaardigd waar nu voortaan de kaboutertjes slapen kunnen. En weer komt geen passend antwoord in me op precies zoals de dag voordien toen hij me toeriep bij het maaien de madeliefjes te sparen.…

Toen je nog naar het kinderdagverblijf ging Stond je heel rustig alleen in de poppenhoek Die tijden zijn allang voorbij de puberteit is gekomen Je kamer ligt bezaaid met puinhoop, elke week enorme troep Grenzen zoeken en discipline vinden Strijd met jezelf en met mij aangaan Weten hoe het moet maar het toch niet doen Alle wijze raad in de…

Zijn "likkepot"vingertje hoog in de lucht toen daar een ringetje werd omgeschoven hij mocht met papa en mama trouwen en heeft ook "trouw" mogen beloven. Zelfbewust heeft zijn JA-woord geklonken toen hij JA zei tegen het bruidspaar zijn hoofdje omhoog geheven keek hij trots naar de ambtenaar. Wat was ik fier op dat ventje dat glunderend…

waar het geluid van babykreten het mooiste lied overstijgen wil twee grijpende handjes zoekend naar troost in zachte armen tot rust gekomen slaakt het een zucht in de warme omhelzing waar zijn lach geschonken jou zacht beloofd dat na zachtjes gapen dit nieuwe leven in alle stilte vredig zal slapen…

kinderen spelen hun stemmen worden één stem klaterend water…

Ik kijk mijn zoon. Hij slaapt, ik schrik en zie: daar ligt mijn vader. Ik vraag hen wie ik wezen wil en of ik die al nader. Zij zwijgen dat ik verder moet. Ik kus zijn halsslagader: Barbara, klopt zij, Barbara. (zijn mond geurt nog naar tandpasta) Aan het werk dus, aan het werk! De slagen der stomheid zien te verslaan door kakelend op…

Welkom op deze wereld, bijzonder kind, zo innig gewenst, 't wachten wordt beloond. Welkom bij je ouders, die nu al zo gelukkig met je zijn. Welkom in de straat waar je opgroeien zal, maar eerst ben je baby en peuter, gaat verzorging vóór alles. Welkom in het gezin dat af en toe voor je zorgen zal, als je vader en moeder uit werken gaan…

Teder lief zacht van huid teentjes voetjes ze stappen of nee ze zetten stapjes kleine stapjes. Oogjes volgen verontwaardigd nieuwsgierig Alles en iedereen rondom die voetjes en ja ze blijven stappen onderzoekend avontuurlijk met kleine stapjes.…

Een moeder waakt over haar kind kent amper het verschil tussen dag en nacht als haar kindje 's nachts ligt te huilen is het moeder die tegen hem lacht. Ze zingt voor het kindje, en wiegt het ze troost, zingt en sust het kindje kan lekker verder slapen als mama het weer goedenacht heeft gekust. Het kindje voelt zich veilig in de nacht omdat…

Slaap maar mijn zusje je bent immers moe Sluit gauw je heldere kijkertjes toe Rondom je wiegje zwijgt alles nu stil Niemand van ons die je slaap storen wil Wij hebben heerlijk tesamen gespeeld Het had ons zeker nog lang niet verveeld Had zusjes Moe niet gezegd:"Nu is 't tijd" En 't lieve schatje in 't wiegje geleid Slaap nu mijn kindje…

Wij konden op water lopen mits licht genoeg, twee kinderen die elkaar schreven en voorlazen want het schrift was alleen ons bekend Wij keken naar de tekens groot en zwart in de krant Voor jouw handtekening koos jij een zonnebloem ik tekende een hand…

Lijntjes zo onbezorgd getrokken fijntjes als spinrag zweeft de verovering al boven het naakte papier dat geschrokken zich bloot geeft aan de komende betovering Haar hand vult het wit met een blijheid van het jonge veulen dat voor het eerst met zijn benen door het lentegras zwiert Met iedere streek maakt zij onderscheid tussen losgebroken…

blauwe pretoogjes betasten alles, iedereen jij boetseert de dingen één voor één dekseltje open dekseltje weer dicht drukken op het knopje geeft licht voelende vingertjes op verkenning beheren en beheersen door gewenning al weet je niet waarom en nog minder hoe je logica is nog krom maar dat doet er niet toe zelfs je wartaal…

ik zie wat vage vormen bouwsels zonder naam een hand wenkt me te komen wijst me waar te gaan ik loop de jaren terug de stenen zijn versleten het pad ben ik vergeten voel ogen in mijn rug muren zijn gebroken kleuren zijn verfletst zacht fluisteren de spoken die mijn jeugd hebben verpest slinkse blikken, het steels bewegen om me heen…

Janneke mijn manneke, Mijn hart- en hemeldief, kander, wel een ander, neen geen ander! - zijn zo lief?…

Vallen en weer opstaan, Huilen en direct een lach, Ruzie maken en weer spelen, Vrolijk opstaan elke dag.. Rugtas op en weer naar school toe, Lekker rennen op het plein, dan weer werken en veel lachen, je lijkt zo groot, maar bent zo klein..…

oh mengelmoes van duizend volkeren als ik jullie daar zie staan ben ik blij dat ik kan zeggen het is toch wel goed gegaan met jullie regenbogen ogen geven jullie deze wereld kleur door jullie onbevangen denken opent zich zo menig deur vervagen zoveel enge grenzen zijn jullie mens onder de mensen.…

Zie de kind'ren van de wereld zie ze daar toch staan, ze kijken ons met hun grote ogen, heel onschuldig aan. Ze hebben niets gedaan alleen zijn ze geboren in de arme wereld wie zal hun huilen horen? Ons bereikt het niet dat vreselijke verdriet. In hun bruine ogen ligt een grote vraag krijg ik iets te eten een lekkere volle maag?…

ik ben niet vergeten hoe je de wereld verkende in uren en uren op je kinderfiets de steile helling en het enge bos waaraan voorbij, de wereld vredig werd en haast volmaakt, met de wind in het gezicht en de geur van het land losgewoeld door de trekpaarden dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…

Zij zag het wiegje op de stroom, Gelijk een schuitje drijven; Dat zag zij in een nare droom, Het hart vol schroom, Zij voelt haar bloed verstijven! Waar of ze 't nu nog wedervindt, Haar zo op eens ontnomen? Een prooi aan 't water en de wind, Hoe kan het kind Aan zulk gevaar ontkomen? Maar zie, ze ontwaakt en 't lacht haar aan, Zij…

Ik ben de doler van `t duisterrr dagen van nachtelijk óngure klagen WIE! durft mij de tijd te vrrragen of `t al twaalven heeft slagen WIE VAN JULLIE BLAGEN! IK!! kijk door het glaasje van dwaallantaarn tel de angstige ogen die naar me staren IK BEN DE DOLER, IK! - dwaal niet af van het pad, het kwade, de nacht, HET GRAF! volg mij, dapperen…

De zon straalde zijn ogen hij wrijft eens met twee knuistjes voelt de warmte op zijn bol maar bevroren gedachten kunnen woorden niet smelten Nog hoorde hij de stemmen traplopend naar zijn kamer boze klanken klonken hol het voorgelezen sprookje werd wéér geen werkelijkheid Slechts het dons van zijn kussen werkt nog troostend in deze vroege…

kinderen die leren lezen zitten in lokalen uit te rusten van onrustige verhalen er hangt een stilte zoals tussen auto's op parkeerkerreinen en tussen bomen en juf beklimt het podium met wit papier kinderen die leren lezen hangen letters te drogen aan de wanden van de klas in de winter steekt juf de kaarsen aan en kinderen…

Eerlijk en zuiver, vol van leven. Zoals je nu bent, voor heel even... Soms... zou ik jou willen zijn. Een kind, zo onschuldig en klein. Het leven is soms moeilijk, ik maak me soms zo druk. Zoekend naar de weg van liefde en geluk. Blijf jij nu maar kind en wees maar niet bang. Straks ben je volwassen dat duurt echt niet lang.…