Alle inzendingen over haiku

Individueel en sociaal is ieder mens met zijn eigen grens.…

Spanning stijgt ten top In bolbroek of blote jurk Onze broek zakt af…

boomkruinen schurken tegen lichtblauwe wolken zomer in aantocht…

de warmte verstilt door de gedachten verkoeld vragende ogen oude pijn verstopt onder het nieuwe begin leven in leven vertrouwen voelbaar als twee lichamen ineen veilige handen de stilte tikt door afgesloten door ogen het gevoel nabij vraag zonder antwoord het gevoel is het antwoord antwoord op leven…

Opzoek in het gras wachten gulzige jongen met open snavel.…

Zijn inborst leefde vroeg in de lentemorgen in de dauw van mei.…

Natuurlijk ontmoet tussen zonnestraal en gras duidelijk lente.…

Hoofd vol gedachten: vijver vol opgewonden kwakende kikkers…

Het bollende wit van lelietjes der dalen glanst fijnzinnig, teer, omhult lief en kunstzinnig een klein, onzichtbaar venijn.…

Mediteren is de kikker én de vijver de sprong én de plons…

Hoe ouder de boom des te blijer en malser de blaadjes in mei…

In het hoge gras blijft dat verkruimelde wit opeengedrongen, wiegt losjes, toch standvastig. Fluitenkruid verwondert steeds.…

bezet is een keus heel even opgesloten daarna geheel vrij onbewuste daad een dagelijks ritueel iedereen doet mee iedere dag weer met opgelucht gevoel vrij kleine bevrijding…

negenendertig de kracht van de herhaling elke ochtend weer balkonritueel observatie van de zee licht en kleurenspel middellandse zee penselen vloeien golvend schuivende kleuren veertig panelen geheimzinnige teken rond zeegezichten…

dankzij de dijken het grasland boven water de wind in de rug dankzij de windkracht waaien de benen vooruit met natte pijpen dankzij de regen sijpelen de voetstappen nabij het kanaal dankzij het water landinwaarts over de dijk de dagtocht voorbij…

de ruimte is leeg beweging vult herhaling stof dwarrelt uit licht de tram is de tijd als een beweging zo stil langzaam tikt de vloer de tijd danst en danst de beweging staat nu stil en hoe lang is nu…

Zwart-wit roodbont groen dagelijks het levensmelk is een dankwoord waard.…

jezus dreef ze uit nu zitten ze in banken zich rijk te slapen Een interessant interview met Joris Luyendijk in TROUW prikkelde mij tot bovenstaande haiku. Zie http://bit.ly/1HOswe6…

Toen de zon niet was kwam ik anders uit de droom blij door dit nieuw licht.…

begrensd verlangen vertraging in de vriendschap de deur staat open liefdevolle grens aan de randen van vriendschap knuffel uit balans ongewenst gedrag sluit liefdevol de poorten op afstand nabij…

Bosanemoontjes hangen dof neer; boven hen glanst het nieuwe loof.…

Laden zijn geleegd bureau is weer opgepoetst voor dichter schrijfwerk.…

een golfbeweging gedachtes komen en gaan uit het niets en weg…

beheers gedachtes krachtige energievorm baas in eigen geest…

de groene kikker maakt zich één met de natuur en verroert zich niet…

blauwe bergkristal moment van meditatie naar binnen gekeerd wankel op de top op vaste grond uit balans gedachten voelbaar zien met ogen dicht ruimte om te bewegen de volgende stap ogen geopend terug in het hier en nu denkbeeldige kracht…

bel mij zei iemand dacht aan die vijverkikker die maar weer wat sprong…

non-actief denken stimuleert echt in wezen het diepe denken…

als je verdriet hebt luister dan eens naar muziek muziek ter troosting…

de kortste weg naar blijvende tevredenheid is minder bezit…