Alle inzendingen over religie

Ik toef in een woud van rozenbomen. Witroze schemer verzacht een zangersmond, die overal klinkt, uit bloemen, op de grond. Broederschap tussen elfen en gnomen? Ach, hier blijven, nooit meer vandaan komen... Geurige rozenadem zweeft soezend rond, toont zijn zoete draaidans als eeuwige stond, maar drijft me tevens naar de boszomen. Mijn reis…

Wees barmhartig Maria, de verlichting kwam in volle harmonieën gedragen leed op ontelbare plaatsen als een onbetwist en hemels pijnlijk meesterwerk zo voelde moed, onafgebroken de ontroeringkracht en diepgang "de zin van zijn" terwijl het grote lijden zoals in vele meesterwerken met overgave als arie gezongen, de tranenden harten…

Zou de pijnboom er nog staan - dacht ik de Tempel van zijn stad waar hij een blindeman liet zien passanten hoop had meegegeven waar hij kreupelen liet lopen zieke mensen zou genezen waar uitzonderlijk men zag dat het geen Hocus Pocus was Het was Pilatus er geweest die er zijn laatste geest zou vrezen meer nog dan de malle steden die hij…

Christus is opgestaan! Paus spreekt de zegen uit. Bloemen uit Nederland sieren het plein. Niets over misbruik en pedofilieschandaal, dus niet de Zoon overwint maar de schijn.…

Jouw ogen zochten me terwijl ze mij zagen. Hoe kon je weten dat je engelen vond? Dat ik degene was die jij zocht kon jij niet geloven hoewel ik voor jou stond. ‘Maria,’ zei ik. ‘Meester,’zei jij. Naar Johannes : 20…

Gedoopt zijn in de naam van Vader, Zoon en Geest, denk je daar aan bij het Opstandingfeest? In Zijn dood gedoopt, met Hem begraven door de doop in de dood. Hoe ingewikkeld het ook is het feest van de verrijzenis is bij Zijn dood begonnen. Met Hem gedood, bevrijd van zonden, vernieuwd, verblijd de windsels opgewonden. Bij…

Natuurlijk hing u aan het kruis het licht scheen op u aan weerszijden schaduwen mijn blik bleef op u gericht hier ontstond spanning van de Zoon van God die onze Christus was met de zonden van de wereld een vader, die zijn zoon geeft om anderen te redden hoeveel zonen gingen u voor maar u was de zoon van God een sterveling onder de…

in alle schande gegeseld in alle verdriet bespot in alle hulpeloosheid verlaten zie de medemens…

Kruis op een heuvel draagt een lichaam en een ziel waar ik verdwaald kniel tafel in kruisvorm draagt het brood een kelk met wijn daar mag ik thuis zijn…

Ik nam je in mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem bijna werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je in mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen heb jij je opgericht…

sterren tekenen lichtelijk hoop rond de duisternis stilte valt daar waar De Mens door het noodlot wordt geplaagd verstikkend slikkend met gestrengelde vingers naar antwoorden in onzekerheid vraagt…

Er vindt een kleine intocht plaats vanuit de voorhof van de kerk, de deur kiert langzaam open. Voorzichtig schrijdt de kerkenraad, voorop gaat de diaken, dragend het licht van Pasen. Wanneer de nieuwe paaskaars op de stander is geplaatst klinkt door de stille ruimte: De Heer is waarlijk opgestaan! Ons halleluja juicht! Vanuit…

Stille week, voorbereiding op het Paasfeest Het lijden en sterven van Jezus wordt herdacht Die door Zijn offerdood ons het leven bracht Wij volgen zijn kruisweg stil en heel bedeesd. Stille week, een week om stil te gedenken Jezus’ lijden en sterven, Hij gaat ons voor Wij mogen Hem volgen de wereld door Totdat Hij ons Zijn heerlijkheid zal…

Twee "handen" om een kinderhoofd die zacht de slapen koelen Is dit het diepere bedoelen om nu van het leven zo zeer beroofd zich zo gehavend te voelen…

De Schepper ziet Zijn wegzwevende ademdamp met arbeidzame ogen boetserende verwachting steeds even liefdevol... welke weg die nevel gaan mag eeuwige dwaalster zijn? op aarde bestaan als teer speenkruid strenge woudreus zorgeloze vlinder of Amerika 's regeerder?…

Verbonden in wat leeft en lijdt terugwinnen wat collectief was aan het ik en mij voorbij scheppen is scheiding maken in een wereld die hemel en aarde tegelijk is spel van licht en duisternis denken in regenboogkleuren in plaats van concepten geuren beleven voelbaar maken en weet hebben van het onnoembare mysterie nieuw land ontdekken…

Met diezelfde handen gewassen in onschuld wordt weer gebeden tot God...…

Hij schiep voor ons het paradijs maar we maakten onszelf wijs dat we de wereld konden sturen hoelang het ook zou duren. Het was een tuin vol van dromen maar wat is er van uitgekomen wij zijn in de tuin gebleven hij werd eruit verdreven. Ze hebben hem verstoten en vernederd de Schepper door de mensheid uitgejoeld een kroon van doornen…

Het wijd habijt verbergt de stanken van bekrompenheid zijn oordeel is geducht menigeen, die hierdoor zucht kortzichtig buiten het leven staan nooit met de mens begaan zo werd hij priester kardinaal en paus reist vaak de wereld rond kust waar hij komt de grond vergeet de mens, die er op loopt vliegt weg, al weer een land gesloopt…

Lang gerepeteerd om zoiets fouts te zeggen we wisten het niet (uitspraak Simonis)…

De volwassen dopeling, weigerde zich met hymen en met gepaste eerbied te bekeren de ‘niet-vergeten' tentoonstelling op Pasen, wenste alleen de hostie te geven. Vergeving, de witte boodschap, maagdelijkheid de dood, de opstanding wisten zich tweeduizend jaren geleden als licht te manifesteren. De meesten van hen wonen in landen met…

Diep triest, een lief kind vermoord Een meisje in de bloei van haar leven Nog zo onschuldig en zo onbedreven Wie kan dit bevatten, het is ongehoord. Hoe kan een mens hier toch toekomen Om zo’n gruwelijke moord te begaan Onbegrijpelijk, dat zoiets wordt gedaan Dat een leven zo kan worden ontnomen. Wat een verdriet voor haar beminden Er…

Nu haar sterren zijn gevallen niets haar waarheid nog kon delen waren zij - geraakt in zeer opnieuw de hemel in gegaan met blauwe bloemen voor de Heer om er het schaamrood mee te vegen van de loodgeslagen deuren die zij zagen in verveling Het was veel te heet geweest die zomers dat zij er van leefden van de naderende stilte blote billen…

Verlaat mij niet Heer, in mijn ouderdom Wanneer ik mensen om mij heen niet meer ken En ik zelf misschien niet meer weet wie ik ben Als ik niet meer zal vragen naar het “waarom”. Verlaat mij niet, als mijn laatste stonde slaat En het duister om mij heen zal slaan Als het met dit aardse leven is gedaan O Heer, wees dan ook mijn rots en toeverlaat…

In plaats van het boetekleed aan te trekken zich te bekeren tot de mens blijven ze voor God spelen bepalen met kracht de liturgie van macht exclusief voor heren zij slaan de maat met dissonanten systeembeheerders vol celebranten die niet willen horen hoe we willen bidden hoe we willen zingen niet begrijpen hoe we willen vrijen…

Aan de avond van deze mooie dag Wil ik U danken, Heer, voor het goede Dat U mij deze dag weer hebt gegeven Blij dat ik U hiervoor danken mag. Eens aan de avond van mijn leven Als ik misschien niet veel meer weet De mensen om mij heen niet meer ken O Heer, wilt U mij dan niet begeven? Aan de avond van mijn aardse leven Als ik oud geworden…

Is er meer tussen hemel en aarde Is dit leven dan alles wat er bestaat Of is er nog iets dat boven alles uitgaat Misschien iets van geestelijke waarde? Niemand kan hier een antwoord op geven Maar toch zijn er wonderlijke verhalen Die wij eigenlijk niet kunnen vertalen Iets dat ver boven ons verstand is verheven. Mensen zeggen met doden…

Ons leven is net een opengeslagen boek We worden geboren als een blanco blad En we vervolgen al gauw ons levenspad Naar het slot zijn we nog niet op zoek. Tijdens ons leven wordt het beschreven Met mooie en warme vreugdevolle dingen Door veel lieve mensen die ons omringen Maar zeker ook met droefheid in ons leven. En in het laatste hoofdstuk…

Hoe kon je in godsnaam luisteren naar mijn verhaal terwijl je de oorzaak was van mijn angstdromen zo lang op slot te lang gezwegen omdat ik mij zo schaam nu vertel ik het allemaal durf ik dan eindelijk recht op te staan met eigen macht en kracht te zeggen nee je mag nooit meer aan mij komen de heilige doofpot zal ongenadig open gaan…

U weet ook dat ik naakt voor U sta dat ik geen kleren behoef om mijn verlangen kenbaar te maken omdat ik niet hoef te buigen voor Uw grootheid en alle dienaars van Uw ziel ik zal altijd die eenling zijn die U diep in zijn hart bewondert en ik zal twijfel zien als een boodschap op weg naar verwerking van de verbijstering over alles wat…