Alle inzendingen over actualiteit

waar kijken genade was van blijdschap in een eindeloze nakijk spoedde het leven zich bijna voorbij de liefde daar hoorde ik zoveel dat die emoties alleen niet in te halen waren vooral als daarbij nog een verte kwam waarin ik mijn liefde zag naderen in behoedzaam dichterbij komen op haar specifieke wijze in lichaamstaal…

Ik lees zo af en toe van een bestand, Dan spreekt men af elkaar niet te beschieten. Een korte tijd stopt dan het bloedvergieten, Daarna neemt men de wapens weer ter hand. Dus beter is om af te spreken: “We schieten lekker door na die acht weken”.…

wij zijn zij en zij zijn wij … maken we elkaar nog blij?…

Meanderend in maalmist dolend in het dwaaldonker waait de wanhoopswind over mijn gedachtegolven Een zwaarzwarte ziel drukkend duisterdiep lamleeg lichaam zinloos zijn Schertsschaduw schelschimmend laat mij los en vrij…

Eindelijk is het dan geschied, Wilders heeft het kabinet gewipt, Heeft ie wel lang mee gewacht, Wijl hij heel lang heeft gedacht, Dat Marjolein Faber capabel is, Nu eindelijk inziet hij had ’t mis. Het is helaas zijn eigen schuld Hij had met haar te lang geduld. Omdat hij enige lid is van de PVV, Had hij alleen slippendragers mee…

wij hebben lang geoefend om het lied zonder woorden te zingen in een totale expressie van lichaamstaal waarbij de klinker O als leidraad voor de melodie is genomen omdat het een uiterst gave klinker is die zich ook makkelijk voegt in samenzang en echo's medeklinkers vullen vaak bij toeval een nog lege plaats alsof het zo was…

Het Kabinet is gevallen ach denk ik: een kast? 'n glimlach verschijnt dan overdenk ik, denk ik aan al die gevallenen 'n traan welt op!…

ik had me de kleine vrijwel onzichtbare storingen in de soepele motoriek eigen gemaakt oorzaak, bron en eventuele remedie veel mensen beschouwen het kleine ongemak als zelf niet te verhelpen het tegendeel blijkt waar te zijn maar enige kennis van eigen lichaam voeding en beweging is wel nodig om het lijf in conditie te houden…

Oh kindeke klein, oh kindeke teer maar Israël in Gaza ga je tekeer schiet je kinderen zomaar neer in Bethlehem staat een stal een stal van ons al het kind van ons al oh Israël groot, oh Israëlieten wreed waarom zoveel, zoveel leed Palestijnen in de wurggreep Joden 40/45 in de pijnlijkste greep Genocide onmetelijk leed weet wat het…

het kleine volkje ze zijn langzaam zichtbaar geworden het kleine volkje van snorren baarden en puntmutsen incidenteel waren er al meldingen dat ze gezien waren aan de randen van het menselijk waarnemen in de bijna stlstaande tijd tussen waken en slapen daar waar gapen de voorbodes zijn van een andere realiteit niemand had er…

je keek mij aan ik stond perplex je ogen braken mij niet maar slaan mij diep onderzoekend gade ik hoorde het zacht fysiek geluid van vele stemmen ver onder de huid die wachtend bij corona horen met hoge koorts jij hebt mij nooit meer losgelaten altijd was er die ogenclaim als lief behoed- en zorgzaam tegen alle gevaar want…

De Spoorwegen een klassemaatschappij! Ik sta mij niet meer tweederangs te voelen Al starend naar te dure lege stoelen Weg met die nare klassenmaatschappij! En voor een eerste-klasse-sprinter gaan Ze maar naar atletiek- of wielerbaan…

Waar een wil is, is een weg, Zei mijn moeder als ik iets niet wou, Want ‘kan niet’ ligt op het kerkhof, En ‘wil niet’ ligt er naast. Want er leiden vele wegen naar Rome, En Keulen en Parijs zijn Ook niet op één dag gebouwd, En evenmin op het ijs. Wie de schoen past, trekt ’m aan, Op elk potje past wel een deksel, Maar, als de kat van huis…

Uitgepraat. Maar ik draag nog een bijbel vol barstende bladzijden, heilige teksten die niemand ooit gelezen heeft. Een universum gilt achter mijn ribbenkast, maar ik sidder al bij het loskomen van de zwaartekracht. De zeebodem — een mond zonder stem — blijft zwart. Ik graaf met handen van rook, maak een graf terwijl ik droom van vertrek.…

in haar ogen las ik de voorzichtigheid die ik ook opmerkte in haar lach geen structurele remming maar door de tijd verkregen inzicht en wijsheid die in vertrouwen zijn fundamenten had en waarop hun werkelijkheid was gebouwd er is niets geknakt alleen de ontvangst- ruimte is wat uitgebreid ook daar regeert de moeder van…

Schaduw van een Denker Je zegt: "Jij denkt te veel." Alsof dat een zonde is. Alsof mijn hoofd een kamer is waar het licht nooit aankomt. Ik ben een denker. Dat is geen keuze, dat is een val. Niets gaat achteloos. Alles wat ik doe is geplukt uit nachten waar ik wakker lag, nadenkend over het nut van nadenken. Elke fout is…

ik ben de trap opgelopen nog brengen de bekende geluiden mij boven het zuchten en kraken hijgen om weer bij adem te raken nog altijd wenkt boven de overloop met zijn heerlijk tuinuitzicht op het water van de poldersloot waar seizoenen zich herhalen en zomers soms falen in het voldoen aan het menselijk verwachten want…

De fijnbesnaarde tere musicus Heeft onder de dictator Jaap van Zweden Zijn leven lang verschrikkelijk geleden: Voor de orkestleiding een mooie klus. In het vervolg moet die er goed op letten Om nooit een bok daar op de bok te zetten.…

ik zag je ogen twinkelen kijken naar je friemelende vingers in de half open bak die in onbekend overleg stilte tot creatie wilden brengen waarbij het kunstwerk voor zichzelf zal gaan spreken nog was er volop geluid in de half omrande ruimte gevuld met een veelheid van allerlei geluiden van buiten naar binnen gehaald door…

Sta je daar. Stil. Met gespreide vleugels, alsof je elk moment zou kunnen opstijgen. Alsof het licht zich herinnert waar je vandaan komt. Kom. Kom dichterbij. Die vleugels... Je hebt ze niet gekregen, je hebt ze gemaakt. Met geduld, met elke draad van jezelf, met liefde, en een zacht soort trots die je nooit durfde uit te spreken.…

Ik was licht. Ik was vleugels. Ik was belofte. Ze noemden me puur, een wachter, een fluistering tussen hemel en hartslag. Tot ik vragen begon te stellen. Tot ik mijn eigen vuur niet langer onderdrukte. Tot ik zag dat gehoorzaamheid ook een kooi kan zijn. En ik viel. Niet zacht, niet sierlijk, maar als steen door glas. Met elke…

Kreeg ik nu een waas voor m'n ogen zie ik het goed, hoor ik het goed haalt Eva Jinek Tom Waes voor het TV-tribunaal Nederland zal het die Belg betaald zetten wedden dat Meneer Waes heel goed betaald werd voor mij meer dan een waas voor de ogen het werd zwart en het beeld ook!…

Terwijl oude mannen, de boomers zogezegd, zich nog ontworstelend aan jeugdtrauma’s van verdoemenis uit de zware zwarte kerk, heel heftig hun stoffige leuzen scanderen, iets dappers over vrouw en aanrecht. Woedt de oorlog onverminderd voort tegen vrouwen, haar sport niet heilig, geen ruimte meer veilig, en praten niet dan met toegestane woorden…

weer tochtte de infofilm warm tegen mijn huid het voelde als inbreuk ondanks het feit dat de aankondiging en het feit dat wij ons konden uitzetten om later te updaten vaak bleef ieder stand=bye de overheden stimuleerden wel de vinger op de pols want weten is ook vaak fouten voorkomen die nadelig zijn voor de hele gemeenschap…

De roeping van de vrouw is anno 2025 volgens de Staatkundig Gereformeerden mannenbroeders het aanrecht en dat is haar enige recht binnen de dienende natuurlijke keukenrol Nou aan die keukenrol veeg ik mijn gat aan af vanwege hevige diarree door hun mannen die zo de huidige maatschappelijk ordening ontwrichten in de naam van hun mannelijke…

Gejoel uit mijn schoenen Daaronder luid geknik Een zaadloze appel Met een klap Na een tik Wat een aandacht Wat een aandacht God die mij bekijkt Een zachte aanloop Mijn veters los En de vloer die stijgt…

Tweehonderdduizend ongenode gasten Komen in juli bij ons op bezoek In sokken, overhemd of onderbroek Om daar ter plekke lekker toe te tasten Bespeur je na een beet nog geen gebreken Beschouw dat niet meteen als een goed teken…

Het had niet heel veel langer moeten duren, Want ik werd stapelgek van buurmans haan. Jan Slagter schoot ik maar een keertje aan Met het verzoek John Reid eens langs te sturen. “Wij zijn gestopt”, heeft Jan eruit geperst, Dit jaar twee halve haantjes met de Kerst….…

Kinderharten begrijpen niet Ze volgen Vertrouwen, op ‘volwassenen’ Zij die ze beschermen, liefhebben Zelfs als dat niet zo is Kinderharten weten niet waarom, waarvoor, waardoor Onbevangen, vol leven Zelfs als dat niet mogelijk is Mee, mee in zinloosheid Niet hun gedachten mee, ongewild, vol angst Kinderharten zijn engelen veel…

wij waren te hebberig in het verdienmodel kregen te weinig kwaliteit en werden bedrogen en belogen op grote schaal zelfs in de farmacie die winst op nummer een zette en de testen in het werkzaam zijn en de kosten baten verhouding waren verre van correct evenals de juiste zorg en medicatie voor de steeds grotere groepen ouderen…