Alle inzendingen over verdriet

afgeschermd door fluweelzwarte nacht waar randen zwaar in horizon vallen hermetisch samenzweerderig het zwijgen muisstil de uren van een zomernacht luid tikkend in het niets aan de andere kant wordt snel door eerste tastende straal van de zon de klok geslagen zó dat de hemel dreunt taal als glanzende lichtcascade woordschuimend zich op…

Gedwongen om te blijven, In een gat opgesloten, Verdoofd en verzwakt. Meer is er niet! Geen woorden wil ik meer horen, Geen ruzies wil ik meer zien. Geen pijn wil ik meer voelen, Geen leven wil ik meer lijden. Alles is aan mijn neus voorbijgegaan, Het geluk, de hoop, het verleden. Omringd door mijn tranen, Gravend naar de zin.. De…

je was mijn familie je was voor mij mijn eigen bloed en vlees daarom kan ik het niet begrijpen en moet ik weer huilen als ik dit weer lees ik was nog klein ik had geen besef en laten we maar zwijgen over mijn lef ik durfde niets te zeggen, liet toe wat je deed het moment waarop het telkens gebeurde, is iets wat ik nooit vergeet ik…

Over de nerven van de houten vloer kruipt schuchter licht. Tevergeefs; jij zit daar met je ogen dicht. Resideer je nog steeds in je lege pauwenkamer gelijk de vorst van een voormalig rijk? De metronoom tikt verder. De musicus speelt niet. Zijn handen zijn verstard in uitvergroot verdriet.…

tranen ze worden geboren in de mooiste ogen. Ze leven op de zachste wangen, En ze sterven op de lekkerste lippen. O was ik maar een traan van jou...…

Soms knapt er iets in je leven En gaat ineens van alles mis Datgene wat je ooit zo lief was Verdwijnt in totale duisternis Verlies geen tijd met tranen Blijf niet hangen in je pijn Maak jezelf nu geen verwijten Over wat had kunnen zijn Het leven is het waard te leven Dus omarm het met heel je hart Want tussen al je pijn en tranen Wacht…

Jullie hadden het zo graag gewild het mocht echter niet zo zijn Een lange tijd overheerste vooral het gevoel van pijn Jullie verdienen het ook vindt een ieder en jullie zouden zeker goede ouders zijn Ik hoop dat jullie inmiddels inzien; zonder kids kun je óók gelukkig zijn En wie weet op een onverwacht moment gebeurt er toch ineens…

De klap was harder dan gisteren weet niet wat het is.. Praatte mezelf gisteren moed in dat het niet waar kon zijn.. De dag daarna beseffen dat het dus de harde waarheid is doet pijn.. Gemengde emoties, voel me verdrietig, boos maar vooral misbruikt.. Voel me vies waarom nog douchen, krijg de viezigheid er toch niet uit.. Zit nog allemaal in mijn…

kijk haar maar niet aan ogen vliegen alle kanten uit achter oogkassen geen houvast uitgesleten in kijken van de wereld beelden hangen te wiegen voor haar ogen onherkenbaar gaan ze voorbij objecten schitteren wazig in de mistigheid van beeld…

wat gaat de tijd toch snel de jaren gaan voorbij en herinneringen vervagen wel maar mijn gedachten, nee die staan niet stil nog steeds slaat mijn hoofd op tilt naar vroeger, naar alles met jou wat nu mijn leven beheerst mijn ziel aan stukken slaat maar niemand voelt mijn pijn waar was je toen? en wie, wie wil er nu voor me zijn? dacht…

Onze Liefde was sterk, Onze liefde was en is hard werk, Onze liefde was mooi, Onze liefde is de laatste tijd een rotzooi. Onze liefde was leuk, Onze liefde is nu bijna een breuk, Onze liefde gaf vaak problemen, Onze liefde had dit ons niet moeten ontnemen.. Het is mijn medeschuld, Maar van jou meer schuld, Want jij wilde er niet aan werken…

u weet wel zij ik die hier altijd samen kwamen ze friemelde zo lief met haar laarsjes terwijl ze in tolkien las we woonden in de baarsjes u weet toch wel jullie zeiden poeslief lekkerding die ik op het surinameplein opving terwijl ze haar gezicht kwijt was met al haar spulletjes om het er weer op te doen u weet wel de schat voor wie…

jij bent nog steeds in mijn hart maar jij laat mij niet los en ik weet niet meer, maar jij blijft toch altijd bij mij hoe ik alles wend of keer jij blijft bij mij als een stukje van mijzelf ben jij van mij en ik laat jou toch nooit meer gaan ook al ben je van mij weg en ziet niemand jou meer ik hou van je...…

Mijn wereld viel uit elkaar Toen jij mij zei dat het over is. Je was voor mij niet meer bereikbaar. Ik ben voor jou enkel een leuke belevenis. Slapen is er niet meer bij. Er is niks meer om wakker voor te zijn. Want dat van ons is voorbij. Want dat tussen ons was enkel schijn. Ik schreeuw maar heb geen stem. Ik kijk om me heen met m'n…

Kijk naar me, ook al zie je me niet. Kijk naar me, en zie het verdriet. Kijk naar me, ik weet dat je niet meer van mij houdt. Kijk naar me, want ik weet dat jij me nog wel vertrouwt. Kijk naar me, ook al doet het pijn. Kijk naar me, en ik zal bij je zijn.…

~~~ mag het donker blijven vannacht en mag het duren tot de avond van de volgende dag zodat het licht niet kan verraden dat ik eigenlijk te bang ben om morgen onder ogen te zien laat de dag voor één keer aan mijn neus voorbij gaan zonder verblind te worden door valse schijn ~~~…

ik hou van jou jij bent diegene aan wie ik mijn leven toe vertrouw lang heb ik gewacht dag en nacht terwijl ik dacht aan jou en aan hoe onwijs veel ik van je hou ik heb nog nooit van iemand zo gehouden terwijl ik deze woorden schrijf laat ik een traan vallen zonder jou ben ik verloren mijn leven is vergald geen cent meer waard zonder jouw liefde verdrink…

Ik sta er nooit bij stil Geen enkele tel van de dag Liever vlucht ik in een lied Want echt, ik mis je niet Het leven gaat zijn gangetje Ook nu jij er niet meer bent Het doet me toch geen biet Heus lieverd, ik mis je niet Ach, die eindeloze tranen Wat heeft het toch voor zin Om te zwelgen in verdriet Geloof me, ik mis je niet Maar als…

Ik voel je... niet echt, maar in gedachten, je woorden, die mij in verwarring brachten, je pijn, die ik met je wil delen, zonder opzettelijk met gevoelens te spelen, het verdriet, waar je nooit om hebt gevraagd, maar wat je wel al jaren met je meedraagt, Lisa, ik voel je.... geloof me En ik zie je.... levensecht, wat jammer dat jij…

Mijn innerlijke pijn, mijn gekweste gevoel Staat boven alles, het beïnvloedt mijn gedachten en mijn lichaam het laat mij denken op een anderen manier op een manier die ik niet kan vertellen Omdat jullie het niet zullen begrijpen Al jaren lang met hetzelfde probleem het groeit en groeit.. en langzaam val ik uiteen mijn gevoel gesplitst in twee…

Ik ben een beetje stil vandaag, vandaag houd ik mijn mond. Ik ben een beetje stil vandaag, ik voel mij niet zo gezond. Ik ken jou al je hele leven al is dat veel te kort. Vandaag zie jij mij voor de laatste keer omdat je straks niet meer wakker wordt. Uiteindelijk was jij al vertrokken, hebt ons verlaten nog voor je afscheid nemen kon. Jij…

Mijn hart gebroken In duizend stukjes Drijvend in de rivier Die mijn ziel is Golven zwaar klotsend Die de stukjes vermenigvuldigen Langzaam vervagen ze Totdat de donkerheid ze heeft opgeslokt…

Hou me vast wanneer de dag naar schemer drijft de avond langs mijn lippen strijkt met huiverende vleugels en als het duister stilte brengt omarm dan ook de angst die je ontbloot in ogen ziet want jij alleen verwarmt de kilte de nacht is blind voor het verdriet…

Wat moet ik nou zeggen Wat kan ik nou doen Een arm om je schouder,een zoen. Het lijkt allemaal zo zinloos zo triviaal. Hoe kan ik je nou troosten, wat kan ik nou geven, het lijkt allemaal zo banaal. De pijn, het verdriet,de onmacht ik kan ze niet wegnemen, laten verdwijnen,als een boze droom tijdens een onrustige nacht. Was het…

Ik heb je nooit mogen zien, nooit mogen horen. Het is te vroeg, te wreed, we hebben je verloren. Ik had een plek voor jou, hier diep in mijn hart. Maar het mocht niet zo wezen, niet zo zijn, nu is die plek gehuld in zwart. Je zou mijn kleine jongen of meid zijn, ik zou van je houden, je in mijn armen sluiten. Je beschermen en je tante…

het was een heel diepe sprong de diepte was haar niet bekend maar groot was de liefde die haar vangen zou ze hoorde de echo sterven de kinderen die ze achterliet mama, mama, mama...... ontredderd, angst en verdriet er was geen terugkeer mogelijk ze zweefde in een vrije val daags daarvoor was hij gestorven die haar nu vangen zou groot…

vroeger toen het ook al anders was hoewel tevens wel veel gewoon was schoon ik nog niet aan coma toe was in mijn pan nog niet gebroken was soms plots heel wat lachers op mijn hand had heremetijd van vrind kleinejan bij wie ik in een veilingjas wijn schonk van 't vat bij opbod en afslag in boeken deed van blubberbas die jan die nu al…

mag het alvast morgen zijn zodat vandaag voorbij is geen pijn meer en vergeten wakker worden met de zon op mijn gezicht niet meer weten wat gisteren is gezegd…

Op it Amelân hear ik hieltyd wer it roppen fan Rixt fan 't Oerd: har lûd klinkt tsjin de skombrekkers, dy 't bûnzjen tsjin 'e dyk. Rixt, ochearme, dou hast dyn bern ferlern yn in wylde stoarm, dy't raze oer it Amelân, mar wy koene neat sizze ta treast for dy, sa machteleas. Nou rinst eltse dei opnei, ferwyldere oer it sân, wy hearre…

Hij fluistert lieve woordjes genegenheid als excuus voor de naïeve bloedgeld voor de ziel Hij paait en zaait gif in ogen van onschuld duivels verlangen engelengeduld Hij smoort de wellust en de schreeuw ... stilte geboden zwijgen in verstikking Verkramping in twee harten hemel en hel vallen samen verstrengeld in elkaar…