ik staar omhoog
ik staar omhoog en denk aan jou
in het zwarte gat van de nacht
ik stel me voor dat jij daar bent
en gewoon tegen me lacht
ik zie je niet, ik hoor je niet
Wat ik voel?
alleen verdriet
omdat ik je zo mis
heb ik bedacht dat daarboven toch iets is
ik mis je zo
hoe kan het ook anders
je was mijn kleine neefje, mij bro
vergeten zullen we je nooit
en tot die tijd wacht ik tot mijn lichaam het erbij neergooit
mijn lieve lieve schat
wacht tot die tijd op mij
ik kom een keer naar je toen en dan zijn we daar allebei
tot die tijd denk ik gewoon heel erg veel aan jou
en dat is zo omdat ik zo onbeschrijflijk veel van je hou
het is niet op papier te beschrijven
de pijn die wij voelen toch probeer ik het
puur voor mezelf om onze woede en verdriet een beetje te doen koelen
het is bijna lente en alles ziet er mooier uit
Het is buiten groen de volgens fluiten .. mooi geluid
maar bij mij binnen blijft het altijd een beetje donker en koud
omdat jij er niet meer bent, jij schat, waar iedereen zo veel van houdt
Geplaatst in de categorie: verdriet