inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.810):

In de stilte

Elke beweging en aanraking
als een herinnering op mijn huid.
Elke vorming op je gelaat
die me vertelt hoe jij je voelt.
geuren, geheimen, blikken,
zo oneindig ver, maar toch nog dichtbij
ergens, cirkelend om me heen.
Tranen die smaken naar pijn,
op een bedje van gevoelens.
De wind glijdt door mijn haren
bemoedigend en troostend tegelijk.
Verdriet maakt een snede in mijn long
je blijft bestaan,
zelfs nadat ik je uit mijn hoofd verdrong.
Als een gif, stromend door mijn aders
en stollend in mijn hart.

Schrijver: Rosanne, 6 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 620

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)