Alle inzendingen over haiku

Voorjaar bracht teder. Warmte ontkiemde leven. Liefdevol begroet.…

wolk glijdt voor de maan maan schuift achter wolken weg wat beweegt mijn blik…

het bos is vol zon; uit dicht loof valt een druppel: verlate regen.…

zes eenden dommelend op de reling tot ik passeer als één man kijken ze me na ik voel me diep vereerd…

jij geeft mij zoals de zon de maan een blos van leven…

mijn levenszomer vrouw ben ik en meisje ook met cup A hartje…

(In een haiku-treintje) Kwetsbaar, gevoelig is zij al vanaf dag één Echter sterk in doen Broos en sensitief door de bomen nóg geen bos Uiterlijk soms hard Gecompenseerd door fragiel, frêle innerlijk Ingebouwd goed hart Korz'lig, soms kribbig delicaat, indien nodig 'k Herinner mij noen Nacht in wit satijn daarna een New-York-minute…

Tussen haakjes; wéér haakjes - (nog immer geen roos die stekel-loos is)…

Drie gouden berken glanzen bij zonsondergang; zacht verdwijnt hun wit.…

Verblindend schittert de wijde zandverstuiving; een hoge treurberk glanst luchtig en opwekkend, vol verkwikkende schaduw.…

De uier wiebelt: stiertje en pinkkalf drinken gulzig tezamen.…

Héél langzaam stappen door gras: naar alle kanten vluchten jonge padjes heen.…

Een dood vogeltje zal nooit meer kunnen vliegen jou help ik opstaan…

daar staat ze weer in al haar glorie zuster maan…

Oosterse feestnacht, geluksballonnen zoeken de rijzende maan.…

die pluizen dansen op het geluid van één klappende hand…

voor het laatst dat ongrijpbaar glanzende groen van zijn duive kirrend op de vleugels met de zon op het lijf…

Verwarmd door de zon Is mijn lichaam warm en zacht Jouw zon warmt mijn hart!…

in de tijd van nu blijven indrukken achter vol mooie beelden niet alles is wat het lijkt ik kijk er liever doorheen…

Luister naar de groei Leg je oor op aarde Slakkenhuis hoort worm…

van nature mooi gewelfd rond haar sieraden schikt een vrouw haar kleed niets meer dan dat en minder dan de zwaartekracht van stof…

zandkorrels branden eenzame herinnering golfslag gebroken…

altijd laat hij in zijn donkere luchten een plekje open…

Bidden, elke dag; wordt het dadelijk,aanstonds of later verhoord? Heel mijn leven is omsloten door Gods werkende wijsheid.…

ook al draait men hier ronde na ronde, hij raakt nooit opgewonden…

hij ligt gespiegeld in het water zijn gezicht boom in tegenlicht…

zonder omkijken wordt zijn deur dicht getrokken de rug gebogen…

gevlekte vogel voel je vrij ieder voorjaar om te beminnen…

Bomen ruisen luid: dit heerlijke ogenblik vast mogen houden... Al meezwevend op de wind hier lang blijven rondwaren...…

zijn inspanning leeft een gezicht dat boekdelen optekent in beeld het vastgelegde moment laat eindeloos genieten…