Alle inzendingen over psychologie

Laten hun afgekloven Botten, de aangevreten Pizza's in opengeklapte Dozen achter op De royale ruimte Waar zij gratis Konden parkeren - Waar deze niet Mogen zijn, maar Waar zij wel zijn - Ondersoort die Gelijkertijd ongedierte Aantrekt, immers soort Zoekt soort, want zo is het, En zal het altijd zijn…

Voor Oekie Het heeft wat Geduurd, inmiddels Al zo'n goede Twintig jaar Dat jij ons Oppikte uit het Diepste duister Je was er zo maar Na zorgelijke Verwachting Waarin het donker Ons nooit losliet - Liefde geboren Uit liefde, dochter Ons gegeven Geluk dat al die Jaren bij ons was Hangend in de lucht En dat…

Daar zijn we Heel erg goed in, Weet je - verdomd Goed - in het Verbergen van Alles wat ons Kwetsbaar zou Kunnen maken In het oog Van de ander - In plaats van Onze ongemakkelijke Waarheden een keer Aan de kaak te stellen, Kiezen we liever voor De gemakkelijke leugen - Geeft minder gedoe - En gaan we onze Ongemakkelijke…

verleidt je versiert je bespeelt je pleziert je bedanst je bestiert je begluurt je ommuurt je daagt je plaagt je duwt je schuwt je verwacht je bedacht je lust je kust je iedere keer weer dezelfde maan…

Je wilt praten met iemand, maar er is er geen en je hoort nu iets wat toch praat, je bent het zelf en bent verbaasd dat je nu iemand hebt die je praten laat.…

Wel, winters hart Dat goeddeels door De seizoenen heen Bevroren blijft, Winterweer dat van Geen wijken weet - Vertoont vandaag tekenen Van inzettende dooi - Mid-januari en Hijmersma Maait het gras alsof Het juli is vandaag, Fiets met open jas En verder alleen Een bloes door het Dorp waar ik Mijn leven leef, Hoor de…

Ogen die ingespannen Kijken en toch Niets zien - Gespitste oren Klaar om 't Geringste geluid Te ontvangen Terwijl er toch Niets binnenkomt - Buiten alles Sta ik, Zonder te weten Wie ik ben, Wie ik was, En wie ik Geworden ben, Zonder dat ik Mijzelf ooit Gekend heb…

er werd een kindje in mijn hand gelegd, zijn haren goud zijn lach verweven met de mijne schier beslecht, met al dat fijne van een pasgeboren dag alles mag opeens nu bruikleen in mijn vingers snijdt want straks als hij weer weg is, voel ik spijt en ongeduld wonderlijk, hoe liefde thans mijn lach verguldt gehuld nog, in zijn vroege…

Was eruit ontsnapt, Jaren geleden toen Ik behalve leraar Ook nog jong was - Onschuldig, goedwillend, Op het naieve af Mocht eruit, na vier En half jaar buffelen In het landschap gevuld Met onwillige, altijd Tegendraadse pubers, Maar zij hielden van mij Zoals ik van hen hield - Erger waren de hatelijkheden Van collega's die…

Zie beelden van Ontelbaar vele Auto's strak In het gelid Op Chicago O'Hare In bevroren beweging Gevoelloos wachtend op Bestuurders die Misschien wel net als Zij vastgevroren zijn In de oneindigheid Van de poolwinter - Meer dan vijftig Onder nul is het er, En ik denk aan De vlammende ambitie Die in mij leefde, Verlangen…

Het mooiste, diepste Verloren dat ik had, Kind uit mijn eigen Lichaam voortgekomen Ten prooi gevallen Aan zinloos verkeersgeweld Geeft zwaarte aan mijn Leven, ondraaglijk soms, Laat mij voortdurend Achterover hellen, Het verleden dat Mij zwaar naar achter Trekt, met mijn gezicht Naar haar toe, met mijn Rug naar de toekomst…

Die de dochter Gebaard had Zo lang geleden Al - kind Dat al volwassen Geworden was toen Ze door een Anonieme bus tegen Het kille asfalt Was gemaaid, en Levenloos liggen Bleef tegen het Ongevoelige basalt Van de stoep ter Hoogte van het Zoveelste zinloze Stoplicht dat Een poging deed Het verkeer in De hoofdstad…

De dagen van mijn Leven gevuld met Bouwen, constructief Bezig zijn, kloven Te overbruggen Van menselijke Onvolkomenheid Probeer er voor Te zorgen dat alle Delen vast in elkaar Zullen steken - Maar kom er langs Wegen van sneuheid En somberte op uit Dat ik in mijn Leven vooral Losse schroeven Heb gekocht, Waar de vaste…

Heb mezelf langzamerhand Leren kennen - leren leven Met wat op het oog Een tekortkoming lijkt Te zijn - Haperen, stotteren, Vallen over eigen woorden Dat soms clownesk Overkomt bij de Nietsvermoedende luisteraar - Verlegenheid die mij Bijna aan de afgrond bracht Maar nu tot mijn grote Sterkte is geworden - Verlegenheid…

het ritme van de taal verschilt per kleur zo vervaagt zwarte inkt zienderogen nog voordat woorden uitgesproken en wel zijn neergeschreven vreemd eigenlijk was het niet gemeend of anders bedoeld dan dat het klonk blind het antwoord…

De wereld om me Heen is soms te Druk geworden Zo veel mensen Die kennelijk Iets van me willen Ook al begrijp Ik zelf eigenlijk Niet waarom Besluit om het Leuke eraan toch Maar mee te maken, Mee te gaan met De stroom van de Rivier, zonder Noemenswaardige Weerstand, en op Gezette momenten Even een poosje de Bergen…

Verlang naar mensen En dingen die alleen In mijn herinnering Nog bestaan - en zie Dat het landschap Dat achter me ligt Ook het mooiste In zich bergt En alles dat ik Geleefd heb bedekt Is met een Waas van weemoed…

Losse tijdseenheden Ogenschijnlijke toevalligheden Van doen en beleven In een mensenleven Onze verklaardrang Is al eeuwenlang Zien is geloven Gevoel ondergeschoven Naast een waarom Ook een welkom Omarm de betekenis Brengt terug naar de basis In ons huist Het onbewuste juist Latente levenszin Toen het waarom verderging Weten…

Fiets met het hart Vol licht en de Longen vol buitenlucht Langs het water En geniet van alles Om me heen - Meeuwen vieren hun leven Met prachtig zweefwerk Aan de kleurrijke hemel Beschenen door de zon Die zich niets van het Wolkendek aantrekt - En zie dan op eens Ook extra kleur in De sloot - het lijkt Er op dat de vissen…

Broeierige juliavond De dag is rond De klus van weer Een schooljaar geklaard Rij naar huis, voldaan Dat ik mijn bijdrage Kon leveren aan weer Een generatie die De school verlaat Mijmerend over Het voorbije werkjaar Zie ik aan de donkere Hemel vlakbij een vlammenzee - Een passerende auto Heeft vlam gevat De bestuurder…

Die de grens van oudjaarsdag Al een dag naar voren Hadden gehaald om Ongestoord hun achterlijke Gang te kunnen gaan Verleggen nu opnieuw Een grens door na een Redelijk milde straf De burgemeester te Gaan bedreigen - Heldhaftige brief, Branieachtige toon Maar de naam van de Afzender vermelden is Voor zulk volk Blijkbaar…

Terwijl de massa, De meute die het Ritme van de Dag, van dit uur Dicteert, zichzelf Elke minuut van de Dag, vierentwintig- Zeven verliest in Instagram, whatsapp En andere digitale Flauwekul - want Je mocht eens missen Dat de virtuele kat Van je achterbuurman Gejongd heeft - Bekommert hij zich Om de naaste die Hij bij…

Sierlijk vlieg Je boven mij, Majesteitelijk dier Dat mij de vreugde Van mijn leven geeft, Dat mij het licht Doet ontbranden in Mijn donkere hart - Koninklijk spelen Je vleugels met De wind, je laat Je dragen zonder Dat je ook maar Een moment de Indruk wekt dat De wind tegen je is Of ooit tegen je zal zijn…

In een nacht Die weigert Zichelf in Een druilerige dag Te verliezen Schuifel ik Langzaam in een Stille stoet van Geluidloze blikken Beesten voorwaarts - Duivelsogen gevuld Met hels licht Staren mij grijnzend Aan, Eco-loss Incidentenbestrijding Kruipt mij tergend Langzaam voorbij - En ik voel mij Verloren in het Sombere…

ik stap naar binnen in de donkernis waar nacht zijn laatste uren niet meer had verwacht en nu hij woorden proeft als zilt en zuur het zoete liggen laat vergaat de lust een brief te schrijven waar we blijven duidt geen zin het gaat aan het begin van alles tot deze nieuwe dag wat in mij lag ligt in jou en kou steekt zwaar…

' t Is waar wat Je daar zegt, Anne van der Meiden - Predikant en ook Communicatiegeleerde - Als ik jou hoor Zeggen dat geregeld Mensen bij een uitvaart- Plechtigheid het hoogste Woord voeren, met verreweg Het meeste misbaar aanwezig Zijn, terwijl zij toen Ze echt nodig waren Aan het ziekbed Van de overledene Schitterden…

Hoofd vol myriaden Feiten en gegevens, Geheugen dat als Kleverige vliegenvanger Alles dat voorbijkwam Naar zich toetrok - Het hoofd als Snelkookpan die Regelmatig overkookt En een gulp gaargekookte Details langs zijn Kanten naar beneden Ziet gaan - ' t Is genoeg geweest, Nu, tijd om alles In de winteropruiming Te doen…

Melancholiek - zo Omschrijf ik het Best de stemming Waarin ik verkeer - Niet zozeer de Diepte waarin ik Verdwijnen kan Maar meer een Voortkabbelend Gevoel van verlies Waarin ik niet Precies de vinger Kan leggen op wat Ik dan wel verloren heb - ' t Maakt me ook Best ongerust, want Waar voorheen een Specifiek verlies…

Als alles terugkeert Naar het begin Is het wennen Om te beseffen Dat geen beweging Er toe doet - Zon die vanzelf Opkomt, lente die Zonder dat ik haar Geroepen heb te Voorschijn komt, Planten en bloemen Verschijnen zonder Dat ik er iets Aan gedaan heb - Zo wil ik mijn Leven nu ervaren, In vastberaden nietsdoen - Het…

Met een glimlach doorsta ik de beproeving, fiers en volhardend toon ik mij. De werkelijkheid wil ik niet zien, ik ben kapot, een geknapte eik. Van de ooit trotse eik rest slechts nog brandhout, de laatste storm werd hem te veel.…