inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.886):

een ongeklede cirkel

we vullen kasten
sjouwen meubels naar de plek
waar een antwoord ligt
het maakt ons rustig, zowat overal

en als het nacht is, na de lakens
doen we het licht aan tot we weer uitgeput
naast de vragen slapen

we lopen een eindje om
met het zonlicht in de kamer
en hier en daar en overal

het houdt ons warm, alleen daarom


Zie ook: http://www.youtube.com/wa...v=85nBqcg1ziM&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 3 februari 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.3 met 9 stemmen aantal keer bekeken 308

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Rudolf, 11 jaar geleden
Een echt warm gedicht.
Hilly Nicolay, 11 jaar geleden
Warm met het zonlicht in de kamer, thuis. Mooi Kerima.
julius dreyfsandt zu schlamm, 11 jaar geleden
zeer mooi de sfeer beschreven
wieteling, 11 jaar geleden
een eigen stekje, een plaats onder de zon, en als er dan iemand in de buurt is...
Pama, 11 jaar geleden
De cirkel van vragen is een uitdagende odyssee
waarbij het begin en eindpunt bij onszelf ligt.
Mooie regels.
Jan Haak, 11 jaar geleden
Tussen hier en daar en heen en weer altijd weer ergens 'thuis' komen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)