inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.821):

een ongeklede cirkel

we vullen kasten
sjouwen meubels naar de plek
waar een antwoord ligt
het maakt ons rustig, zowat overal

en als het nacht is, na de lakens
doen we het licht aan tot we weer uitgeput
naast de vragen slapen

we lopen een eindje om
met het zonlicht in de kamer
en hier en daar en overal

het houdt ons warm, alleen daarom


Zie ook: http://www.youtube.com/wa...v=85nBqcg1ziM&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 3 februari 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 192

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Rudolf
Datum:
5 februari 2014
Een echt warm gedicht.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
4 februari 2014
Warm met het zonlicht in de kamer, thuis. Mooi Kerima.
Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
4 februari 2014
zeer mooi de sfeer beschreven
Naam:
wieteling
Datum:
4 februari 2014
een eigen stekje, een plaats onder de zon, en als er dan iemand in de buurt is...
Naam:
Pama
Datum:
4 februari 2014
De cirkel van vragen is een uitdagende odyssee
waarbij het begin en eindpunt bij onszelf ligt.
Mooie regels.
Naam:
Jan Haak
Datum:
3 februari 2014
Tussen hier en daar en heen en weer altijd weer ergens 'thuis' komen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)