Alle inzendingen over religie

Na de nacht haalden ze Jezus weg het kruis stond er leeg en naakt toch weet ik dat God over mij waakt. De zaterdag was het ontzettend stil zo’n stilte waar elk woord te veel is iedereen voelde opeens Zijn gemis. Op zondag werd het lichter dan normaal net alsof het leven was veranderd die dag ja, het was voor ons een nieuwe levensdag.…

zie deze mens hier staan gedoornde bleke koning volksmenner of gewoon een bloedende dwaas zie hem zwijgen hoor ‘t volk krijst hem dood hij is onschuldig maar wat is waarheid nu nog mijn handen zijn gewassen de vloer wordt gedweild vanavond zijn we ‘m vergeten ik en de rest van de wereld pontius pilatus drieluik linkerdeel…

Het was in straten dat de gezant van de paus de passanten neerstak heen en weer liep tussen schijn en wezen de geur van verschroeide windbloemen openbrak. maar het gebed was begonnen het wil wel eens verlichting geven als de dood voorspelt en zich sleept door de straten willen doden leven en tussen bevroren vingers en beton kijkt de gezant…

king en boldootlucht voor een urenlange preek en raampjes tellen…

He, hoorde ik al duidelijk het eindsignaal, terwijl mijn wedstrijd nog maar net was begonnen? Hechtte niemand geloof aan mijn levensverhaal en had een ander het allemaal verzonnen? Ja, U riep mij plotseling luidkeels ter orde, omdat ik in mijn eigen dromen was opgegaan, uit vrees dat het nooit iets met mij zou worden als ik slaapwandelend naar…

Paasmorgen is een dag, dat er echt een nieuwe morgen aanbreekt die vrij is van zonden, geluk wil uitstralen, naar elk mens, die het geloof in zijn hart meedraagt. Er is dan een Licht dat uit ons hart naar buiten straalt. Dat Licht is de railing waar wij ons aan vasthouden als het leven moeizaam verloopt. Het Licht van de Paasmorgen…

Een vrouw ging water putten ginder en vond de Heer toen daar. "Stoort het je niet dat ik je hinder of ken jij geen gevaar?" Veel verder dan de daagse dingen daarover ging 't gesprek; hoe 't hart van heimwee ooit wil zingen voorbij te klein gebrek. Wij mensen uit zovele landen wij zoeken water graag, een emmer vol, uit gulle handen,…

Geloof wordt niet tegengehouden door een muur, ook een dijk houdt het geloof niet tegen; zelfs een openstaande brug is geen hindernis, want het geloof in God kent geen belemmeringen. De enige die gelooft dat een mens zich kan verbergen voor God is de mens zelf. Er staat een muur om hem heen, ook ligt er een zee met een hoge…

‘s Nachts bij het kampvuur, als de stilte zich op het land heeft neergevlijd en wij gedwongen door de kilte verenigd zijn in schamelheid, als van het hout nerveus een knappen en van het vuur een guur gesis, hoorbaar zijn, wij desondanks dapper proberen te doen, en gewis, dan roeren soms zich de bosschages rondom het lager alsof iets daar…

Een blinddoek schuurt langs mijn wangen Mijn vingertoppen tasten langs de muren en wanden Naar vrijheid zou ik moeten verlangen Maar mijn vraag blijft waar ik ooit in zal belanden Ik zie alleen nog maar beelden in mijn hoofd Die langs razen als boze gedachten Alle moed is bij mij weg geroofd Alles in mijn leven kan ik alleen nog maar…

Mijn saldo is aan 't dalen, ik kan niet meer betalen. Ik sta morgen rood en ga een plusje halen.…

klokken kleppen door heuvels van heimwee en wind van verlangen vangt hemels parfum spraakloze taal strooit stilte naar binnen spreekt luider dan orgel of daver van drum zou ik vergeten, bergen van Sion hoe vrede in brede almen zijn weiden uitspreidt op Salem 's flanken waar banken staan in het licht waar kabbel van kreken tot drinken…

En Judas tot Jesus komende zeide, Wees gegroet Rabbi; en hij kuste hem. Matth. 26.29. Wat vriendelijker schijn bij vijandelijker haat! Wat bitterder gemoed bij zoeter liefdeteken! Wat zedelozer hart bij zedelijker spreken! Wat Christelijker groet bij duivelser verraad! Wie zag ooit zo veel strijd in vredelijker staat? Wie schandelijker…

Dauid sijnde in een speloncke van Saul omringhet, bidt God voor syne behoudenisse, om synen lof inde ghemeynte groot te maken. 1. Een berichtsliedt Dauids, ende ghebet als hy inde speloncke was. 2. Ick roep tot God met heller stem, Al mijn gebeden gaen tot hem: 3. Ick stort mijn hert' in synen schoot, Ontdeckend' hem all' mynen…

Het verre veld is onvindbaar, de blinde dood zelf ziet het niet. In het landschap is de lucht klaar maar de einder ligt achter ’t riet, waarvan de wuivende pluimen de veerman al eeuwig groeten op zijn tocht over het ruime sop in zijn eindeloze route. Het verre veld blijft uit het zicht door de god'lijke verboden. Dus blijft de bootreis…

Een gebed is je adem gevuld met woorden naar God te sturen. De goede dingen en alle slechte dingen gaan in die ademtocht naar Hem toe en het belangrijkste deel is dat je gelooft dat Hij je verder helpt in je leven, elke dag weer. Geloven is mensenwerk bidden is werken aan je geloof in God én werken aan je zelf.…

Benedictus XVI en het 2e Vaticaans concilie dat vloekt op het altaar dus terugdraaien maar dat al te menselijke gezicht van de kerk Waar het de prelaat na den preek om gaat is dat men het geloof van zijn achterzijde ten diepste vol overtuiging mag belijden waar hij zich met aanbidding nakijken laat Ze kunnen mijn rug op zei de bisschop…

hij gelooft omdat God de touwtjes vast in handen heeft trekt zijn vlinderdasje recht alvorens hij de deur uitloopt naar buiten waar schommels uit de hemel worden neer gelaten hij zoekt de mooiste uit één die bij hem past niet de grootste, niet de kleinste dan schommelt hij in volle vrijheid tot ver…

Ach tuinman haalde jij mijn Liefste weg ? Waar bracht je Hem naar toe, waar vind ik Hem zo langs de graven van Jeruzalem ? Alvorens ik mijn hoofd te ruste leg ga ik Hem zoeken in de stad, langs heg en steg, bij nacht, als plots een zoete stem mij roept: ’Maria, huil je?’ en ik klem me vast aan Hem. Rabboeni, wat ik zeg: Je nooit meer lossen…

De zon, de sterren en de maan de planeten in hun eeuwige baan het universum zo bijzonder is er door God, dus een wonder De jonge adelaar die zweeft het zonlicht dat goud om de wolken weeft het uitspansel zo heel bijzonder is er door God, dus een wonder De bossen, de hei of een meer en ook de zee trekt ons steeds weer de mooie Aarde zo…

Wanneer je niet gehaast maar vol aandacht naar de luchten kijkt die uit de verte lijken op het blauwe water of de bergen die je ooit zag in Zwitserland of Oostenrijk dan weet je dat dit eindeloze heelal niet eenzaam is maar gekend en bemind; dat de mensen die luisteren naar een symfonie van Beethoven en dit doen met overgave, gelovig kunnen…

Bewakers van de kathedralen Overzien het vlakke land Turend naar de horizon Spuwen water naar de vijand Zij bewaken oude stenen Tegen verval en vergetelheid Dromen soms over het verleden Herinneren zich hun klassieke aanwezigheid Bewakers van de kathedralen Vallen langzaam uit elkaar…

je bent omsloten door duisternis het voelt alsof er geen licht meer is je verlangt naar betere tijden het lijkt alsof je steeds moet lijden je beseft dat dit niet waar kan zijn dat er een einde komt aan die pijn kom maar naar Mij, kom naar het Licht laat Mij het zijn die je pad verlicht laat Mijn hulp over je neerdalen zodat Mijn Licht altijd…

toen je naderkwam zag je mijn vlam ontmoette je mij op blote voeten Moshe mijn vriend ik brandde je niet op roep je nog steeds naar de top van mijn aanwezigheid voor een vurige babbeltijd Moshe mijn vriend…

Hel tot vagevuur, uiterste tot middelmaat, hemelsbreed verschil…

Hij hoorde het gerucht op hem gericht, hij zag de harde haat in hun gezicht en strekte zich halsreikend als een lam naar het zorgvuldig ingewikkeld licht. -------------------------------------------- 29 december 1170 werd de Aartsbisschop van Canterbury in zijn kathedraal vermoord.…

Als jij het even niet meer ziet en bewust of ondoordacht bij vreugde of bij groot verdriet Mijn Naam roept in de nacht: Vrees niet dat Ik je niet zal horen Mijn kind, Ik ben voor jou geboren. Als jij niet steeds het goede kiest of van de weg afraakt en zo steeds meer je doel verliest wat jou onzeker maakt: Aan Mijn hand loop je…

Op elke rotonde staat een tuil van licht, van gemeentewege glinstert het licht. Hebberig legt men hele sparren om en tuigt ze op met slingerend lampjeslicht. Mijn verleden - een afgehouwen stam bezweert het donker eert het eerder licht. De wereld draait nu de schemering in - flitsend doorkruist een meeuw het licht. De dichter staat erbij…

Fonkelende lichtjes sieren de donkere stad Kerststemming her en der Kerst komt er zo weer aan. Velen nog naastig op zoek naar dat allerlaatste geschenk… Winkels overladen met een mensenmassa… In al deze drukte vergeten we waarom het bij Kerst eigenlijk gaat. De komst van Jezus Die verlossing wil brengen Voor iedereen van ons. Ons allen…

Nu de drukte even wijkt en 's nachts de sterren glanzen weten we misschien voor even wat er echt toe doet en waarvoor we leven; Grauw en grijs zijn soms de luchten en de hemel lijkt van staal; tot er plots een helder schijnsel oplicht en het niet-weten, het niet-begrijpen, niet-kunnen-verklaren openscheurt tot brandende ervaring: alles…