Alle inzendingen over psychologie

Zonnestralen doen de ochtendnevel in mijn hoofd verdwijnen, Een nieuwe dag als velen maar anders dan andere. Dag gekleurd door waterige morgen licht, doet zorgen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Maar de in schaduw gehulde sneeuw blijf liggen. Een dag vol perfecte imperfectie.…

Voor Roald Twee maal de Lengte plus Twee maal de Breedte, zo heb Jij het geleerd Bij je redactiesom - Voor mij voelt Het net andersom Leven dat leven Schept, leven Dat adembaar is Tot aan elk longblaasje Toe, leefbaar Leven tot in de Wijde omtrek van De plaats waar ik Verblijf…

Gekromde schouders Op slot gedraaide rug Stramme spieren Die je beweeglijkheid Gevangen houden in een Traliewerk ontworpen Door meneer Parkinson - Wil je lachen, Grimlachen misschien, Dan houdt zijn masker Je stevig in zijn greep - Toch blijf je heilig En tot aan je laatste Eind geloven in de Vrije gedachte, los En niet…

Anderhalf kilo eiwit Tien kilometer kabel Kronkelend in mijn Hersenpan - zestig jaar Garant voor gedachten Zo helder als 't maar Kan - nu totaal Aan gort gewerkt, Uitgewerkt, Niet meer in staat Ook nog maar Een zuivere gedachte Af te leveren…

Toen het stil Geworden was Buiten en de Vrieskou alles Dat leven ademde In zich had opgenomen, De knorrende beesten Zonder een mens erin Alleen geluidloos Nog voortbewogen, En ook de gierende Onrust in mijn Zorg'lijk hart Was gaan liggen En zich overgaf Aan de strengende Vorst, was het In dit verstilde Landschap…

in de stilte voor de storm verschool zich een oneindigheid... nu berkengeel en waterwit elkaar vermengen met het hemelsblauw waar vorst in zit beef ik, door de kou van duizend oude dingen maar daarboven in mijn kruin struint zoetelief als vogel en een kogel -door de kerk het zwerk betrekt, maar ik niet meer ik laat de regen dalen…

Vliegen is leven. Vrij als een vogel durven zijn. Voor aardse mensen is dat een droom. Icarus, Fokker, Viruly, Gagarin, Ockels, Kuipers en Keen. Zij maakten hun droom waar. Zij vlogen. Sam Keen? Wie is dat? Sam is filosoof en schrijver. 62 jaar oud is hij wanneer hij leert vliegen. Waar? De San Francisco School of Circus Arts. Hij leert…

Achtergelaten Door hen die Jou als een Van hun in huis Hadden genomen Geleidelijk aan de straat Verkozen boven het Stil leegstaande huis, Zit op het stoepje Voor het huis Ons op te wachten Ernaar verlangend Om ons in jouw Huis welkom te heten…

De wereld is mijn tuin. Vanuit deze kamer zie ik op de dalen neer, stijg met de vogels naar haar gedachten. Ik probeer dit huis te ontvluchten, het lukt niet meer. Daar ligt mijn oorsprong, onder wortels verscholen, in de beek, in het gras ja, ook in het licht dat sprankelt over het water mij in haar schaduw laat dolen. Hier ben ik…

Kijk terug op Leegte die mijn Leven heet En ontwaar louter Rotspunten en Onmeetbaar diepe Spleten waarin al Dat leefde moeiteloos Verdween En constateer Dat ik nooit Bestaan heb…

waar eens verdachten in veel te rokerige kamers verhoord werden keer op keer op keer, wonen nu zij van hogerhand die alle leugens toedekken met gebroken wit zodat de waarheid nimmer aan het licht zal komen…

Die het leven Had opgegeven, Die dag in de Schaduw van onleefbaar Beton waar de vogels Zich voor zo ver Ze er nog waren Tegen te pletter Vlogen - Kwam in veilige haven Met gesprekken die er Werkelijk toe deden En naar behoren bedeeld Met farmaco - Het leven dat onverwacht Terugkwam maar niet kan Voorkomen dat ik Met…

languit rust de dood op banken in het park harkt de zon wat oude bladeren er zit een gele tussen rood en ik zie een abri wachten…

Er wonen vogels In mijn hoofd, Ontelbaar veel - Allemaal, een voor een, Gekooid achter tralies Van onnuttige gedachten En voorbije toekomstdromen - Hunkeren doe ik ernaar Ze los te laten en Ze vrij door het Luchtruim te laten vliegen Om mij op weg te helpen Naar mijn voorgoed Herwonnen vrijheid…

Heb het leven Lief zoals je Mij hebt lief Gehad liefste Mensenkind Dat zo vaak het zicht Belemmerd ziet door Angst voor het leven, Dat zo vaak je pad Bezaaid ziet met Belemmeringen die Alleen voor jou zo Zichtbaar zijn, En voor mij Verborgen blijven…

mijn jas waar ik eens in huisde is mijn jas niet meer is mij vreemd ik gaf 'm aan iemand van alledag waar is nu toch mijn jas het boekje, waar is toch dat boekje waarin ik alles noteer al is de pen verdwenen droogt de inkt langzaam op zo langs de lijn der vergetelheid vraag ik me af, wat voor dag 't is vandaag…

achter mijn ogen houd ik mezelf gevangen er is geen wederzijds begrip - vreemd genoeg - tussen goed en kwaad 't bestaansrecht plaats ik in quarantaine samen met mijn monoloog…

de glazen waardoor ik zie spiegelen mijn ziel in de avond soms aangeslagen door het stof van de dag er wordt soms veel aangedragen waarvoor ik in gedachten kniel ik ben dan klein de ander vaak sterk of groot kwetsbaar ben ik dan, neen, niet geheel uit het lood ook zijn er dagen dat ik zonder vragen aan zoete druiven proef talrijk in…

buiten valt het zonlicht zachter een oude wilg staat als een wachter naast het wit geweven gras nu pas speelt de wind met kinderen van nu hij vindt een zeepbel boven blonde haren en de wens een lied te scharen tussen alles door - hoe zingt een hart? - vraag ik me af op het altijddurend graf tekent zich de tijd in broze uren glazen ogen…

Sommige stappen bleken ook voor jou te groot dus neem je tijd om te groeien tot wie je werkelijk wilt zijn…

altijd op zoek gewapend met zijn zaklamp naar ongein die zijn leven zou kunnen verstoren zijn leven is zoeken zoeken is zijn leven helaas zijn leven is zoek onvindbaar…

Voor een vermelding In ' s werelds bekendste Recordlijst worden vaak Kosten noch moeite gespaard - Maar jou lukt Het zonder gedoe, Zonder de minste Moeite - onopvallende Surveillancewagen Die op gepaste afstand Achter je rijdt Stelt vast dat je Onafgebroken elf kilometer Lang ongestoord op de Linkerrijstrook van de A7…

ergens in een molen schuilt een vlinder. het is nog ochtend. of misschien is het slechts een lichte vorm van ontwaken. een onvergetelijke droom. straks zal hij doodgaan. voorzichtig de lucht in of met vleugels op de grond. ik denk aan bloemen. hoe we zijn geboren. dat het zo nooit is gebleven. de vlekken en waar we leven. ergens sterft…

Voor Christa Wat de prijs Van alcohol is, Vraag je mij - Ik zeg alleen Maar dat de prijs Van drank hier Een paar meter Voor je rijdt, Op dit fietspad Dat door een Tussenberm van de Rijweg is gescheiden, Daar fietst Christa, Zesentwintig jaar jong, Op haar driewieler, Haar moeder ter bescherming Naast haar - tien jaar…

Kom niet onder hoge bomen, die klein zijt en niet groeien kunt, wie alleen een haastig dromen een ontrouw denken is gegund. Zo wie loopt op losse voeten heeft lichte last van hart en hoofd. Taaigewrongen wortlen moeten hem binden die in kracht gelooft. Zie, de bomen ruisen, leven, slaan streng hun zware schoonheid uit. Blijf daar…

een cello zingt zacht... zijn muziek beroert met kracht en tussen alles door gevoelig in het oor dat luistert naar vandaag ik bied graag mijn centen aan want het wil gaan in opgeheven handen ruist het leven vol verdriet geen mens die naar iets anders ziet wil in zijn kwaad verlangen spreken goed bekeken komt het daar vandaan waar zijn…

Langzaam schuifelt De kilometerslange Rij blikken monsters In de richting Van de stad - Blik aan blik, Bestuurdersblik Op oneindig, Ingeblikt mensenvlees, De houdbaarheidsdatum Is niet bekend…

Verbouwereerd, De meeste mensen, Als ze lezen Dat toen de Sint officieel Zijn intocht deed In dit koude Land van ons Hij van alle Kanten beveiligd Werd door een Stuk of tien Zwaarbewapende Politiepieten - Aan de andere Kant: er zijn Genoeg zieke Geesten in dit Verziekte land hier Die de Sint maar Al te graag…

Het najaar Staat nog in volle Bloei als de Eerste winterse Verschijnselen Deze week onze Kant op komen - Ramen vol vocht En condens maken Dat mijn blik Vaag blijft, nog, Maar is het de vrieskou Die de buitenkant En mijn warme hart Dat de binnenkant droog Maakt en helder transparant…

Koud ben ik Wakker en kijk Met kleine ogen Naar de wereld Om me heen Ogen die zich Richten op de Liefsten rondom mij En dan naar buiten Waar de gouden Lindeboom mij Goede zondag wenst En mijn hart Het gevoel geeft Dat het goed is…