3352 resultaten.
avondkout
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
188 Steunen is ook dragen
vertel je me maar luistert men nu echt
naar iemand die droomt dat oma sterft
wanneer je er even niet langs zal komen en
zat je daarom in de kruiwagen
en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord
spreek je tot de antieke herinnering
waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren
dan vloeit de schande sluipend door…
Even
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
193 Zie de mens
die enkel nog kan zweven:
Ware het mij gegeven
bijna alles om het even
zorg noch voorzorg meer van node
al jaren onder zware zoden
heb ik één wens
om even, even maar weer op te staan
op te leven, rond te gaan
en dan rustig en voldaan
terug te gaan vergaan.
Een uitje van een dolle dode.…
Tijd is niet eindeloos!
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
441 Komt tijd
komt dood!…
PEPER OVERLEDEN
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
329 Bram Peper is dood
Zo heb ik juist vernomen via internet
Dat hij ruste in vrede
En dat zeg ik met rede
Ik heb Bram gekend
Niet lang maar goed genoeg
We waren beiden watermannen, ik 12, hij 13-2
beiden zoon van een arbeider: metaalbewerker/elektricien
Ik heb ook via, via voor hem gewerkt
Zelfs een Engelse speech geschreven
Voor de…
Heilig eindstation
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
331 een ieder
moet zijn
stervensreis voltooien
zwaarmoedig reikhalzend
of angstig
voor die
aankomende dood
Jezus troost
ons allen
straks veilig
in zijn
hemelse armen
en heilige
Schoot
MAAR
de ene
mens gelooft
in een
schitterende nieuwe
wereld de
ander in
niemendal
echt Jezus
leeft DAAR
hier op
aarde geboren
in Bethlehem…
JIPPIE, JIPPIE, JEE!!!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
314 Nu kan ik rustig leven
de doodspil is in huis!!!…
KINDERLOOS
poëzie
2.3 met 30 stemmen
2.441 Arm moedertje is zo allenig,
Arm moedertje is zo bedroefd,
De Vader, Die zij dankte,
Heeft haar zo zwaar beproefd.
Zij staart in ’t verlatene wiegje,
Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond;
Daar ligt zijn popje; zij kust het
Met bleekbestorven mond.
Haar armen zijn ledig, zo ledig!
Weg, al haar levenslust!
Haar huis is…
Hemel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
346 Als sterren konden praten,
ze zouden zeggen het is gelukt.
Want elke ster daar aan de hemel,
is een zieltje dat werd geplukt.
Het zijn de kleine vlinders,
onze dierbare aan de wand.
Het zijn de stralende lichtjes,
van dat verre vreemde land.
Als sterren konden praten,
ze zouden zeggen slaap jij nu maar gerust.
Om ons hoef jij niet…
De zus van de clown (vrij naar Ben Cramer)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
232 Zij bezag de wereld
vooral op haar rug
soms lag zij langer
vaak ging het vlug
De klant was koning
zijn wil haar heilig
standjes voorspelbaar
maar zelden veilig
Zij had haar dromen
verdiende haar brood
zij was maar een hoer
en nu is zij dood…
Zet stil die klokken
gedicht
3.0 met 74 stemmen
47.478 Zet stil die klokken. Telefoon eruit.
Verbied de honden hun banaal geluid.
Sluit de piano's, roep met stille trom
de laatste tocht van deze dode om.
Laat een klein vliegtuig boven 't avondrood
de witte boodschap krassen: Hij is Dood.
Doe crêpepapier om elke duivenkraag
en hul de landmacht in het zwart, vandaag.
Hij was mijn Noord, mijn…
Geuren van mama
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
308 Het huis ruikt naar jou
Iedere kamer een eigen geur
De spullen ruim ik op
Terwijl ik de lucht inadem
Die jij decennia lang geademd hebt
Met ons en met je grote liefde
Daarna vele jaren alleen
Dapper strijdend totdat je adem stopte
De kopjes en de glazen
Waar gaan ze heen
Een nieuw leven tegemoet
Bij een ander
Mijn handen ruiken…
Aan de dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen
1.726 Slechts een slaaf der lusten schildert
U zo vreselijk en wreed!
Hij die gans verlaagd, verwilderd,
Van geen angst of tranen weet.
Mild en vriendlijk komt gij tegen
’t Bloedend hart – o dood! hoe streelt
Arme strijdren, op hun wegen,
Menigmaal, uw vreselijk beeld!
Gij voert hen, in stiller streken.
Hier gaan ze onder ’t kruis gebukt,
Hier…
Weggevlogen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen
409 Als een vlinder ben jij weggevlogen,
om misschien nooit meer naar mij terug te komen.
Zie je nog als een betovering staan,
hoor je nog liefdevol pratend naast mij gaan.
Jij mijn licht steeds in het donker,
ik mis je en jouw troostende schouder.
Waarom vliegen vlinders eigenlijk weg?,
ik heb het nooit begrepen.
Heb voor mijn verloren vlinder…
ochtendlicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
394 in wit gesponnen
ochtendlicht zweefden
twee vrienden voorbij
zomerlicht speelde
door hun wilde haren
er was het onhoorbare
droeve koeren van duiven
droomde je toen een
vogel zijn vleugels
spreidde?
jou meenam in zijn
vogelvlucht toen
je ogen naar binnen
keerden en braken
alsof je droomde?
een schreeuw uit
duizend kelen in…
leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
234 een nieuw boek wordt geopend
het nieuwe leven begint
de eerste bladzijden worden beschreven
daar waar de bepaling van het leven begint
de hoofdstukken die volgen geven richting aan de levenszin
hoe het boek zal eindigen bepaalt de zingeving van het begin…
Stof
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
388 Zo lang tot stof
versloft mijn rouw om jou
zo als een goed te gauw gelezen boek
dat afgemeten in de kast
of zo maar ergens in een hoek
verstoft. Vergeten tranen in ’t vergiet
verdoft, verdoofd, versleten het verdriet
je bloed, de lust, de last.
En zo wordt alles grauw om jou
gesust, verleden. Dof.…
Levende engel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
325 Ik wilde er voor je zijn
Maar jij was er voor mij
Ik wilde jouw levende engel zijn
Maar jij was de mijne
Ik wilde me voor je opofferen
Maar jij offerde je voor mij
Ik wilde de hemel voor je plukken
Maar de hemel die gaf jij…
Hoe is het, te gaan?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
395 Hoe is het te gaan
Een flits, nauwelijks beseffend
dat je er ooit bent geweest, ijlend
In vliedende memorie verdwijnend?
Joggend vervoerde je vorm je toen
een hartstilstand plots je leven stopte
Op een boogscheut van je pensioen
alsnog verzoend met eeuwige rust?
Stokoud de laatste adem uitblazend
Dankbaar in een laatste roes glijdend…
De Dood
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
228 De dood slaat diepe gaten
en doet onnoemelijk veel pijn.
De dood slaat diepe gaten:
alles wat je los moet laten
verdwijnt in een zwart ravijn
waar alleen verdriet en leegte zijn.
De dood slaat diepe gaten.
Het leven neemt ruimte om te dansen
en moet daar vaak voor snoeien.
Het leven neemt ruimte om te dansen:
een nieuwe ronde met nieuwe…
Nog één keer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
324 Nog één keer bellen
Nog één keer welteruste
Nog één keer goedemorgen
Nog één keer
Om al die andere keren
Die ik zo mis
Ik bel nog één keer
Welteruste
Rust zacht…
Kinderleed
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen
401 kindlief jij
hebt geleden
maar nu
veilig in
het hemels
eeuwig kinderhuis
op aarde
is enorm
verdriet moge
de engelen
hen troosten
thuis
zegen voor
de veteranen
de begeleidende
agent moest
maar
die vreselijke
tocht gaan
naast de
eventuele dader
het arme
slachtoffertje lag
daar
lieve kinderen
blijf bij
het buitenspelen…
diep donkerblauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
231 vannacht hebben we gelopen
in de diepblauwe nacht
donkere tinten omringden je gezicht
de ruimte was oneindig
we konden ons niet hechten
aan de verdwenen grond
er was angst
er was verlangen
groter dan we zelf konden zijn
in het felle gele licht
ben ik ontwaakt
ik was opnieuw alleen…
WILLEM
gedicht
4.1 met 94 stemmen
39.899 Hij stierf niet zo bijzonder, heel gewoon.
We maakten nog een paar mislukte grappen
waarna ik zei dat ik weer op moest stappen,
en ’s nachts om vijf uur ging de telefoon.
Hij was aan ’t einde zo ontzettend licht
nadat zijn bij elkaar gerookte kanker
hem uitgedund had, elke week wat slanker.
Maar zwaarte meet men niet aan het gewicht.
Dat…
Het ledige stoeltje
poëzie
3.0 met 13 stemmen
2.259 Hun kind was dood, hun liefdepand; -
Ik ging tot hen, het hart vol rouwe,
En drukte stom de man de hand,
Maar dorst niet opzien naar de vrouwe.
Hij wendde ’t aanzicht van mij heen,
En weende lang en overvloedig; -
‘Ik kan u niet vertroosten, neen,
Maar wees toch redelijk en moedig!
Uw kindje is nu bij de Heer’…
‘Ja’, zei de vader, ‘maar…
Adem
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
309 In
De broeder gaat mij voor.
Langzaam gaat hij achteruit,
mijn handen in de zijne.
Hijgend zet ik een deuntje in,
hij schudt nee, maar zingt toch mee
en we gaan nog niet naar huis.
Hou in
Ik krijg nauwelijks lucht.
Zuchten lukt niet meer,
m'n lijf lijkt lek.
Iemand praat tegen me,
zegt nog iets, bet kundig m'n mond.
Zij begrijpt…
adieu guus
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
361 kleine en parmantig stapte hij
met die verrassende charme
van een grote kleine generaal
doorheen het ondermaanse
dat hij al te graag onthaalde
met de hem typerende stem
die als windgong klinken kon
waar hij ook zong of citeerde
leverde hij ieder mens de zon
wiens hemel vertroebelen kon
met sonnetten uit zijn oeuvre
die het verhaal van…
Mama
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
395 Ze is degene die jou draagt
Wanneer je zwemt
In universeel water
Degene in wiens armen je ligt
Na je landing
In deze wereld
De navelstreng doorgeknipt
Maar ze is er
Ze is degene die jou voedt
Jou woorden en wolken leert
Degene die jou na vallen weer opstaan laat
Zij is degene die op een voetstuk staat
Van wie je je later losmaakt…
Rouwdragenden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
259 lieve mensen
en kinderen
zeker dezen
niet vergeten
nu moeten
jullie allen
weten
de overledene
gaat een
gigantisch mooie
hemelse reis
maken volgend
het goddelijk
licht
omarmend door
de schitterende
engelen wijzend
naar het
ver gezicht
verlatend de
aarde daar
waar vreugde
was maar
ook pijn
en verdriet
zeker wetend
de…
JAN ROT WAS WIE IE WAS
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
400 Goede Vrijdag
Een mooie dag
Om te gaan
Jan Rot
Hij is ‘hot
Gaat naar God
God is goed
Rot is goed
Het is goed
Het is mooi geweest
Jan was
Wie ie was…
nu dat ik dood ben
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
226 kijk ik terug
en vraag me af
hoeveel is dat?
alles
wat ik had kunnen worden
de notaris blijft pragmatisch
het vermogen
is
de bezittingen
min
de schulden
wat een geweldige show!
zo’n garageverkoop
de spullen
die me bezig hebben gehouden
smelten
langzamerhand in de lentezon
het is toch lachen
al de regels en clausules en dit
bittere…