Alle inzendingen over overlijden

Of droom ik, en is 't nacht, of is mijn Ster verdwenen? Ik waak, en 't is hoog dag, en zie mijn Sterre niet. O Hemelen, die mij haar aangezicht verbiedt, Spreek mensentaal, en zeg, waar is mijn Sterre henen? De hemel slaat geluid, ik hoor hem door mijn stenen, En zegt, mijn Sterre staat in 't heilige gebied Waar zij de Godheid, waar de Godheid…

Dit zweven Tussen dood en leven en deze pijn – O dat het nu genoeg mocht zijn.…

op de vleugels van Morpheus zweven naar de overkant van zeeën en van bergen van dagen en van nachten landen in het ledikant waar het lot reeds ligt te wachten om samen te vrijen de kleine en de grote dood herenigd in de fijne dood la mort fine…

Moeder is niet dood ze groeit voort in al haar kinderen en 't bloeien van die loot geen snoeimes kan 't verhinderen het navelkoord ten tweede maal doorsneden maar moeders streng bloeit voort in 't diepste van ons leden haar vergeten zal niet gaan want bij het in de spiegel kijken zien wij voortaan omdat we veel op haar gelijken…

is er een seizoen dat zoveel stilte in zich draagt dat het tumult binnenin hoorbaar wordt een landschap waarin zoveel liefde groeit dat de dode niet verdwijnt haar tot leven roept…

Mijn handen bedriegen mijn ogen maaien gras, poten bollen maar bij het koffie zetten, zien ze jou. Mijn handen bedriegen mijn oren luisteren naar Katie Melua maar op You Tupe, horen ze jou. Mijn handen bedriegen mijn neus ruiken nasi, hamburgers, ui maar bij loempia’s, ruiken ze jou.…

Zwijgende mensen Over de straat...: 't Is of ze peizen... Wellicht komt er een lief gelaat In hun gedachten rijzen. En rits'lend reuz'len Over de weg Verdroogde blaren;... Daar komt iets van hun dood gezeg Over mijn jeugd gevaren... 't Is Allerzielen...: Over die blaân Langs dode kanten, Heb ik daar straks een vrouw zien gaan,…

Ik zie je portret jouw lichaam is er niet meer herinnering leeft Wanneer ik reis in jouw schitterend portret herbeleef ik onze tranen van vreugde en verdriet Eerste kus met haar contouren en fijne lijnen afgedrukt op onze lippen terwijl vier kleine woordjes kleven op de huid. Ik hoor nog altijd jouw stem, zo fluweelzacht trillend met…

De mens is voor een tijd een plaats van God. Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen, dan wordt hij afgeschreven op een steen. De overeenkomst lijkt te lopen tot deze voleinding, dit abrupte slot. Want God gaat verder, zwenkend van hem heen in zijn miljoenen. God is nooit alleen. Voor gene kwam een ander weer aan bod. We zijn voor hem een…

Een klein stukje in de krant je bent niet meer oh je was niet gezond meer toch kwam ‘t bericht onverwachts! Een paar regels is wat rest, na alles wat je al overkwam is de laatste stap te snel gekomen maar is ‘t dat niet altijd? Een klein stukje in de krant je bent niet meer Rust zacht vriend, we zien elkander vast wel weer!…

Of iemand echt gelooft dat kan geen mens duiden en wat ze duiden bij overlijden is vooral de buitenkant van de gestorvene Hij, zij was een heel gelovig mens een Christen, Cristin, heel erg christelijk Hij, zij wandelde met Christus Hij, zij leefde voor God, voor God alleen Maar dan gaan de kasten open en de laden met boekjes van plezier…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

of van het weer iedere dag liep zij een rondje wandelend door het Haagse kiekte zij wie zij tegenkwam keer op keer was er een feestje dan was Wally van de partij een grote zonnebril dragend daaronder een grote glimlach fleurig gekleed, ze was er altijd bij iedere dag opende zij optimistisch haar Facebook, ook de vele keren dat zij moest…

Jouw lievelingsmok Naast de mijne In mijn huis Eindelijk thuis Na alle tijd van zorgen En van opruimen Neem ik jou mee In een pakje servetjes In een flesje parfum Jouw sloffen naast de mijne Ik heb ze gewoon dubbel nu Want we droegen dezelfde Dezelfde maat ook Pas gekocht nog Voor lekker warme voeten Vlak voordat…

“ Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden” Op de drempel van zijn laatste adem verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel en spelen sterren met de oneindige nacht Het leven wordt een onbuigzaam spel voor haar en drukt zijn stempel intens op de blauwdruk van haar wezen Zij reikt eindeloos naar hem en bidt voor hem naar niemandsland als…

De Dood bestaat niet. Hij is maar geschapen Door 't Leven, dat geen Eind zonder Begin verstaat. Wees onbevreesd: eens zult gij slapen In 't Niets, dat Nimmermeer vergaat. --------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Neen jij gaat niet onder de zoden Jij gaat ook niet in een graf jij mijn liefste, jij gaat in 'n urn En die urn komt op de schoorsteenmantel en daarnaast komen je lievelingsbloemen en die zijn elke dag vers gekocht Zo hou ik je in mijn gedachten dagelijks met verse mooie bloemen, want: 'doden houden ook van bloemen'…

Wolken als witte schapen tekenen af aan een helderblauwe lucht Een zomerse herfstdag vormt het decor van het afscheid van mijn jeugd De wind waait speels de bladeren in een wervelende begroeting omhoog Ja ik weet, jullie lopen met mij mee Jullie zijn niet meer hier, en toch altijd bij me Hier heb ik samen met jullie mijn jeugd doorgebracht…

De kracht van de zomer, het groen en het graan, de rode papavers in ’t koren, ‘t is alles weer weg en voorbij en gedaan, geen vogels in ‘t veld meer te horen, geen licht in de verte dat feestelijk schijnt, geen warmte die koestert de bomen, alleen nog de mist en de dag die verdwijnt nog eer hij, tot volheid gekomen, de mensen het teken…

is een goede dood. Teplettervallen is een goede dood. Verdrinken is een goede dood. Zelfmoord is een goede dood. Elke dood is een goede dood. Maar de dood die je te wachten staat dat is een slechte dood. Altijd. ---------------------------------------- uit: Nagelaten Gedichten (1975)…

Ik ga leven nog effe; de doodspil is in huis!…

Hij fluistert in het doodse duister rillend op zijn rug ik wil je terug ik wil je terug in al je struise levensluister. Het antwoord komt van haar die hij niet ziet maar dreinen hoort een mug die hij van puur verdriet niet eens vermoordt.…

Straks zong ik trotse dingen Van mensen-pracht en -gloed... Nú kan ik niets meer zingen Dan dat ik sterven moet. O, éénmaal nog te wenen!... Als men gestorven is, Dan gaan de mensen henen, En mee de droefenis... Dan lachen en dan praten Zij weder, als van ouds... Vér van de drukke straten, Daar ligt alleen iets kouds.…

Zomaar in een kille gisternacht is ze weer daar in al haar lieve zachte pracht. Ze stelt me o zo stil de vraag hoe gaat het hem die ik in mij droeg en altijd draag om het even waar? Maar dan waag ík een vraag want doelt ze op de onze die ik net als haar op al mijn handen droeg én draag? Ze lacht nu zacht wat zie ik haar zó graag! en…

Een grauw een grom wat zacht gerucht ze zucht gekluisterd aan het malen dom fluistert zonder macht of doel. En dan haar droom een boude mag de Dood haar eind'lijk komen halen? Loom zweeft de oude van haar stoel gaat op de wieken nooit meer dalen louter pieken geen wolkje verder aan haar vogelvlucht enkel vrijheid. Hemelsblauw…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

Ter kerke, omdreund van doodsklokgalmen, Rijst voor het heimvol hoogaltaar, Waar wierook walmt en psalmen klinken, Een zwartbefloerste dodenbaar. Droef knielend om het lijk huns makkers, Die 't werken staakte, vóór de tijd, Herdromen de ingetogen boeren Zijn rusteloze levensstrijd. Zijn kindren, tot ter dood bevangen, Ineengezonken van…

Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen. Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok? Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen. In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik roepen in de kist: god…

Herinneringen malen door het hoofd in het midden van de nacht Wie had dit ooit geloofd Dit had ik niet verwacht Hij had het mij beloofd we worden samen oud Hij is toch weggegaan het is hier stil en koud De lente doet haar best en maakt een kleurenpracht De roodborst maakt zijn nest ik zie de grote macht Ik denk en .... op het lest zie…

Beroemd maar dood vroeg hij: en wat bleef er van mij over? Ik wees op een losse regel een uit zijn verband gerukt citaat meestal toegeschreven aan een ander. Voetafdruk op een verlaten strand vol lege, uitgewoonde schelpen. Prachtig is de onsterfelijkheid maar wat doen wij in de tussentijd? --------------------------------- uit: …