Alle inzendingen over haiku

[Senryu] perzikbloesemtak betoverende spiegel van mijn eindigheid…

[Haiku] het toegangshek knarst de wind schikt wat bladeren tussen twee graven…

waar mist licht verschuift komen tijdsbeelden samen een vogel rust zacht…

[Haiku] in V-formatie trekken ganzen door de nacht als een witte wig…

[Senryu] doorwaakte nachten twee lichamen naast elkaar volmaakte vreemden…

[Haiku] drijvende kaarsjes op de heilige rivier licht in deinend zwart…

[Haiku] verlaten bospad slechts door herfstwind betreden wat ruiste, knispert…

de tedere glans van 't intens groen fluweel maakt herfst aanvaardbaar…

trots passeert ons sukkelaars in de file een zwarte merrie…

bomen snoeien kil de lucht in stukjes avondrood vol ontwaakt de maan…

[Haiku] de nacht nestelt zich in bomen zonder vogels bladerloos en stil…

[Haiku] op een leeg perron strijken zwermen kraaien neer traag verdwijnt de stad…

gave vaas hier staat het vluchtige op http://bit.ly/qQWsso…

beneveld sluiert het weiland in de herfstzon dronken van de nacht…

[Haiku] heen en weer geschuif van weerloos stervend lover - de herfst is aan zet…

Het verleden mag dikwijls opnieuw bekeken en beschouwd worden, want dat is een geleerde wegwijzer voor de toekomst.…

[Haiku] golven lichten op een wolk ontmaskert de maan in het voorbijgaan…

voor ‘t keukenraam drie dagen al een kruisspin roerloos in het web…

[Haiku] in het halfduister van de verlaten portiek beweegt een dagblad…

de volle maandag kabbelt donker water weg een lichte avond…

bovendijkse wind onder potdichte weidsheid molens slaan hun slag…

Wel schoon zijn allen, Maar mijn vrucht kan slechts vallen Bij een uit de bron.…

reikend naar het licht ranke vrouwelijkheid draagt voelbare zwaarte ik stijg op uit dit bestaan en laat mijn leven aarden…

vredeszondag: een opgewekt knekelhuis droomde de pastoor…

Drie futen drijven vanzelf mee met stroom en wind, slapen ongestoord. Eikenloof hangt dof, glanst opeens; dat geeft trek in een hap boerenkool! De mestkever kruipt over een mierenhoop, wordt betast... Overleeft!…

Een fontein ben jij, vrijheid tintelt op mijn huid, dorstig naar haar wijn. Na de openheid, ongenaakbaar in de regen, jij naakt, ik verlegen. De hel breekt los of gaat de hemel open ? Wat maakt ons dat uit. Heb mis gegrepen, strohalmen naar de toekomst, weegschaal naar geluk ? Uiterste balans, wat je kiest is om het even, eind…

Denk niet dat ik maal Of in zijtakken verdwaal. Trots blijf ik royaal.…

[Haiku] van grote hoogte storten eikels op de grond – bomen in de dop…

mijn gevoel blijft warm een zwevend zachte windvaan tussen stormen door…

Boord op het kantje: Gestrand passagiersstoomschip, Lek als een mandje.…