Eerste persing,

Olijven ontpit,
scherven stromen welvaart,
olie barst uit kruiken.

Rivier vergeten,
meandert tussen borsten,
haar melk wordt honing.

Hun godin is in
de golven ongebroken,
in aarde ongewroken.

Onder zand en as
geslapen, wel duizend jaar,
hij stond op, was klaar.

Waait stof langs de kust
van zielen en van sterren,
kust licht van verre.

De maan in de zee,
gebakken voor mens en dier,
licht van hemelse stier.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 11 april 2009

pebmartenskpnmail.nl

Stof van ziel en sterren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 127