Alle inzendingen over actualiteit

ik zag je de tijd kerend met een oude vermoeide zon die zijn stralen nog stuurden langs het half dichte pluche waar zij nog duurzaam stof deden opdwarrelen en jij met het losse golvende haar nog met de tang gekruld in de licht belegen vintage kledij die zich nu in modische snufjes helemaal kan uitleven daar waar oud en jong…

klimaattop: lachen om niet te schreeuwen de afgrond is goed zichtbaar want nabij ik ben een optimist maar niet meer blij mijn inborst zegt nu gooi ze voor de leeuwen een boer met kiespijn lacht niet voor de lol beloftes maken mensen horendol…

In de hogere regionen boven de Domspitsen in Keulen speelt het wohltemperierte klavier de sterren van de hemel Himmelhoch jauchzend boven Lünenburger heide, boven Weser en Elbe mengen Thor en Donar zich in de strijd der riddertoernooien Lansen breken, bliksems schichten, gevechten breken uit tussen koude Nordström uit Gazpromkaja en…

Ook ditmaal bracht het originele snelsonnet van Bart Adjudant van 19 november mij op deze gedachten... Zouden die mannen echt 'wit' zijn, Bart - of toch gewoon blank? Of met roetvegen wellicht... _______________________________ Geef dat schilderij van Dool met de rokende heren in het heilige der heiligen van de oudste alma mater aan…

zij stappen voorbij in doldriest verschijnen schuifelen amechtig op toffeltjes langs maar niemand beseft dat ook hun leven ieder moment aan een bijna doorzichtig zijden draadje hangt glasvezel en koperdraad vervangen de natuurlijke verbindingen in het lichaam als noodzakelijk kwaad in reparatie van netwerken zoals zenuwen…

soms was er die stilte in een onverklaarbaar niets zeggen terwijl de woorden in de lucht hingen vol betekenis voor wie het wist geladen met wat lichte dreiging van ongenoegen door elkaar niet goed te verstaan in een ongeordend patroon van uiterst vreemde voorvallen juist in de tal van fijngevoeligheden konden wij bij elkaar…

weg met de gezellige Hollandse pret gezien de moeilijke verhalen van heer Baudet daar komt de witte Jood weer denkend zeer grappig te zijn onsmakelijke ongein commentaar op roetpiet de blijmoedige kinderen zien dit zo echt niet wat een ziekelijk geklaag verlaat dan ons mooie land uw betoog klopt van geen kant…

ik hoorde haar zeggen het gaat minder goed als dat we gehoopt hadden de uitkomsten van onderzoek en volgen blijven beneden verwachting wij adviseren als team ter voorkoming van een onverwachte dood de plaatsing van een icb controle die indien nodig juist die extra impuls kan geven om fatale gevolgen voor te zijn mijn lichaam…

het is een laaiend vuur met loeiend geknetter van talloze volzinnen die na de gezette punten een beangstigende en bevreemdende leegte presenteren de warmte is verdwenen het zonlicht is verbrand ook in de resten van dit illuster vuur slaat stil zijn laatste uur komt grijnzend dichterbij in dodelijke kou om ook jullie te…

je handen warmen met de openheid van gespreide vingers maar schermen tegelijk af zij bewegen zich in het ambivalente van aantrekkingskracht en corrigerend gedrag waarbij communicatie levensbelangrijke lijnen uitlegt waarlangs het belangrijkste spel intrigerend gespeeld zal worden geen spil waar alles om draait maar wel…

geruisloos sneeuwde stilte esoterisch in het gaan langs het dubbelglazen raam transparant vlokten hun voorbijgaan zonder stapeling de platte kant toch waren er nog luwteplekken waar een warrelend licht suizen wat dynamiek verried en tocht zijn energie langzaam loste als de avondkoud het licht liet vallen in de donkerte…

je haar was hanig hoog en piekig gestyled zwart reflecteerde uit het niets zijn kleur en om je heen hing de geliefde geur van chloroform uit jouw odeur je ogen loensden alle kleuren en de oren waren wit getipt op deze toch weer aparte outfit op de heksensabbat die in zwart en glinster paars een aardig stel gaat vormen met de…

kinderen nu voor hen allen wonende in deze plaatsen in Nederland zeer cru zie ginds komt de stoomboot kleuters spanningsvolle oogjes zo blij oh een lege kade geen uitgestrekte kindervuistjes roepend pepernoten wat een lekkernij gelet weg uitzonderlijke kinderpret…

je handen zijn eigenzinnig vingers lang vol speels talent dat de kleine kneepjes al snel herkent het lijkt je allemaal vlot af te gaan maar jij als perfectionist is het je eer te na om zomaar wat te broddelen gelikt is je werk wat jij met pen en zinnen doet raakt emoties van de ziel verschuift werkelijkheid naar volmaakte…

Oma is dood de moeder van Erica nou niet echt in de wieg gestorven 93 jaar en ze was de dagen zat De begrafenis roept vragen op maar welke vragen de Meilandjes zijn ondernemers van de wieg tot het graf Dus er wordt ook wat afgelachen opmaat naar de begrafenis van Martin dan zullen de lachsalvo's niet van de lucht zijn gilt Martin zelfs…

ik heb ze zien zweven de stukjes blauw uit je ogen ontsnapt uit de hemel heel ver daarboven zij raken het zwart van de kring die het wit donkert in je heldere blik die de combi laat spreken in vrolijk bewegen en de dans der luchten volgt zo sprankelend in kleine letters de sensatie van goddelijk contact ervaren…

De woorden vullen slechts de onrust van de spreker, En echo't nog na, Met jawel, ik weet 't zeker. De stilte wacht rustig En weet zonder woorden, te dansen, laveren, Naar achter, naar voren. De kracht van de ruimte, Het stille vertrouwen, Waar prachtige dromen, Zich roerloos ontvouwen.…

in het zachte dromen met geloken ogen namen heiligen jou vaak bij de hand om samen te lopen of de heuvels te bezoeken van het santiago bedevaart land opgegroeid in kathedraal en basiliek met de mystieke geur van wierook zonder wiet na een heerlijk opschonende biecht met een vleugje kerkelijk magie want zij bepalen nog…

waar ogen in kolenzwart wittige stilte schitteren wolkt de condens van je warme lach zijn vrolijkheid over de pas gevallen sneeuw die straks het fundament zal zijn van het nog te bouwen sneeuwen huis nog herinneren wij ons het dwarrelend wit van de lange winter de ijskoude handen en het bevroren haar weer zullen wij getuige…

Nederland vol? Vol!! Het Koninkrijk der Nederlanden? En maar praten, ouwehoeren en herhalen Over immigratie, vluchtelingen bij OP1 (4-11-22) Met of zonder economische bedoelingen Over arbeidsimmigranten, gelukzoekers Omdat we gewoon zo aantrekkelijk nederlandje zijn Maar als we zelf nu eens een tandje bijzetten En van veel part-time, full-time…

het kraakt waar ooit stilte voor is gemaakt om met veel geld elkaar geruisloos te passeren en dan nog iets van de ander te leren bij een geur is odeur gevoegd in combinatie met de tandeloze lach die toch het zuinige naar boven bracht in een extravert en joviaal ogend type goed voor het onderscheid in de typering van het eenmalig…

wij hebben alles gedeeld ook uit de beginjaren van de schepping de evolutie en het ontstaan van de mens het altruïstisch erfgoed is overgeleverd op tal van manieren waarbij de chronologie van het gebeuren speelt in de verhaaltrant zich het eenvoudigst laat begrijpen en lezen door de eeuwen heen jij bent geschiedenis je ogen…

Het “Meisje met de parel” schrok zich rot Vol op de mond wou deze Belg haar pakken Maar in zijn poging bleef hij voortijds plakken Een blik tomatensoep was toen zijn lot Voor hem staat altijd het klimaat voorop Al heeft hij wel een glasplaat voor zijn kop…

in je heerlijke vrijgevigheid deelde jij je beelden gaf stukjes personality aan hen die jou aanbeden ongeweten lachte jij hen toe zwaaide naar hen met warme groet ook zij die nooit van deze genegenheid hadden geweten kwamen jou nu tegen in de lawines van warmte waarin mensen wilden smelten zonder hinderende onoplosbaarheden…

je perst cumulatief beweging uit de meest volmaakt getrainde gewrichten met een souplesse zonder haper en start waar ga en glij zonder stop naadloos in elkaar overgaan lijkt vloer de meest effectieve baan om op te gaan in begeleiding zijn er de kleine ongeziene touches in het richt- en duwmoment versnellen en vertragen van de…

Ben ik impulsief genoeg....om te beseffen Dat...ik bergen kan verleggen Nee.....niet zeggen Dat....is het mooie van dichten Je kunt bijna alles belichten…

Na een poëtisch middagje in Emmen, -Bij Groothuis, welbekend bij elke Drent- Gaat één lichtvoetig huiswaarts uit die tent: Die hief het glas (maar niet met bitter lemon). Dat is de nieuwe Light Verse Kampioen, Past ‘onze’ Bart dit keer die gouden schoen?…

jij toonladderde voorzichtig in het groen van gras dat onvoorstelbaar veel variaties had spriette hoge tonen tot zaad in luchtvervoer dat zo de mooiste dromen bloeiden in deze tour de chante waren de bloemen uit de wei met wind als dirigent duizendschonen blij waar bomen struiken kortwiekten in wat donkerder kleuren klonk…

hallo, ween nimmer om dat poetin spook in Oekraïne waart het duivels rond zijn misse daden missen elke grond maar binnenkort gaat tsaartje op in rook toen poetin nog meer troepen op ging roepen moest slaafje thierry poetinachtig poepen…

Dat wordt happen naar lucht!…