Netgedichten

netgedicht (nr. 78.504):

De tijd kerend

ik zag je
de tijd kerend
met een oude
vermoeide zon
die zijn stralen
nog stuurden
langs het half
dichte pluche

waar zij nog
duurzaam stof
deden opdwarrelen
en jij met het losse
golvende haar nog
met de tang gekruld
in de licht belegen
vintage kledij

die zich nu in
modische snufjes
helemaal kan uitleven
daar waar oud en jong
elkaar weer kunnen
vinden in model en stof
die jong weer uit het
slop heeft getrokken

omdat zij zich
verloor in de veelheid
van verandering en nu
weer houvast aan
vroeger vindt terwijl
ouderen een apart
hip en bij de tijd gevoel
hiervan krijgen