Alle inzendingen over ex-liefde

Starend in de zonnespiegels van de Maas bengelen tranen aan de kaken van een dwaas Mijn lief mijn schat, jij rotte appel van mijn oog borende meelworm die mij bedroog Knagend aan schillen vlees en een toereikend klokhuis maalde jij onvermoeibaar zielendeeg fijn tot hatelijk steengruis Palingen in kadaverkamers verdringen voor herinneringen…

glazen hart geblazen in de ronding van jouw liefde als zandkorrels zo talrijk zijn de scherven waarin het breekt jouw vuur doofde niet maar angst verteerde jou en je ging heen liet mij achter met schilfers vol glazen pijn elke keer weer lijmt mijn hart zich met kleuren van de zon huilt in de regendruppels de dauw van een nieuwe dageraad…

Mijn hoofd op jouw schoot, gemis van iets wat nooit was, of zal zijn De lamp schijnt te fel in mijn gezicht, geen confrontatie, nog even niet Ik sluit mijn ogen en laat me vallen in een pijnloze leegte, schreeuwende stilte Mijn hoop op jou is al lang vervlogen, dus mag het licht nu alsjeblieft uit?…

(voor Karin) Het water blikkerde in lentelicht. De grutto's schreeuwden weer luid. De volle knoppen braken open. Duizenden paardenbloemen en fluitenkruid. Ik zag het weidse veld. En miste jouw blote rug vol sproeten, waarop ik nog lang niet was uitgeteld.…

Wat moet ik anders dan je driewerf kussen op de wang onderdeel van het gelaat vervolgens jou het beste wensen waarheen je ook maar gaat want ja na dit leven wacht niets Zo vallen we uiteen als pluisjes van een schitterende pisseblom…

Over overspel! Man krijgt slag onder gordel Kruis over zijn kruis Aanhouder wint niet altijd Het overspel is over!…

We hebben geschreven, De herinneringen op papier gezet . Maar ik kijk ernaar En ik zag het, misschien heb je er nooit opgelet Op die koffievlekken en weggewassen woorden, Maar ik zag het wel, Het deed me niet goed, Irritatie en alleen maar uitstel. Ruzies kwamen en gingen, Maar nooit kwam het echt goed Nu gebruik je mij en m’n vriendinnen…

Hoe zwart is wit En hoe groen Is een rood stoplicht Vragen die ik niet Meer wil beantwoorden Was ik maar kleurenblind In plaats van terug kunnen kijken Op een verleden Zonder heden Waarom geen hart Waarom toch sneller kloppen Vragen zonder Het juiste leesteken Dierbare vriend Het klinkt zo mooi Maar zwart is wit En wit is zwart Iets…

Heel kort en heftig Maar oh wat was het fijn Een bijzonder mens, dat ben je ’t Was goed even bij je te zijn. Ik zal nooit vergeten Hoe het ook kan zijn Je leerde me liefhebben Jezus, wat was dat fijn Ik kan nu weer verder Geloof weer in geluk Want geloof me mijn liefste Mijn vertrouwen dat was stuk Helaas kon ik je niet geven Waar…

de twinkel in je ogen de lach op je gezicht de pracht van je karakter waarvoor ik ben gezwicht de leugens in je ogen het verraad op je gezicht je bedorven karakter een ander voor gezwicht jammer van die ogen je had zo'n lief gezicht ga werken aan je karakter maar mijn deur is nu dicht…

Wij liepen door verlaten stilte om elkaar niet te hoeven horen Wij onder bomen overhuifd de nacht om elkaar niet te hoeven zien Wij begrepen enkel door te voelen Wij wanneer werd het ik en jij?…

Hart of verstand Verstandelijk weet ik het wel Geen weg terug meer Maar mijn hart vraagt nog steeds Waarom ik niet terug keer Opnieuw begonnen ben ik al Probeer liefde te forceren Bang dat ik opnieuw val Het opnieuw weer wil proberen Verstand zegt mij, het was niet goed Ja, ’t verstand dat weet het wel En als mijn hart zegt het was…

In mijn gedachten zie ik je. Lachend, lief kijkend. Als een felle zomerzon aan een helderblauwe hemel. Je straalt. Zoals je altijd deed. Met je mooie vingers glijd je langs je prachtige lange, blonde haar. Ik kijk naar elke beweging. Ik volg elke handeling. En jij blijft glimlachen. ……………………………………………………. Jezelf wakker maken uit een…

Jouw liefde voor mij verdween bij het gevoel van eenmaal vrij slipte weg als zand tussen mijn vingers om neer te komen in een poel van tranen die van mijn kokend hart een blubberzooitje maakte mij langzaam weg deed zinken in jouw moordend drijfzand…

Mijn god wat is het zwaar Om jou te vergeten Vertelde iemand mij maar Wat ik zo graag zou weten Wanneer deze pijn En het ondraaglijke verdriet Verleden tijd zal zijn Helaas ik weet het niet Steeds vaker denk ik terug Terwijl het toch moest slijten Wilde ik misschien te vlug De doek de ring in smijten?…

ik herinner mij een jonge god te zien vereeuwigd in de spiegel een flits ijdelheid hoe jij mij aanbad zo oprecht, intens en de nacht lag stil te wachten nog maar zwanger van genot…

Ogen dicht geknepen wacht ik span ik al mijn spieren aan wacht ik ogen dicht of stil verdriet ooit weg zal gaan Vervlogen, ogen dicht gespannen knijp ik palmen blauw denk ik ogen dicht vervlogen tijd met jou Dagen, stil verdriet zal komen wacht niet weet ik is in zicht daarvoor deed ik stil verdriet, maar, mijn ogen dicht…

Onderhuids daar zweef jij ergens diep onder mijn huid Verankert in mijn warme hart en je gaat er maar niet uit..... Steeds in mijn gedachten zelfs in dromen ben je daar Ik hoor je stem ruik je geur herken je in ieder gebaar Ik hoor de echo van je lach zie de lijnen van je gezicht Weet nog hoe fijn het was hoe ik voor je was gezwicht…

Ik mis je handen Ik mis je lach Ik mis je ogen Waarin ik altijd sterren zag Ik mis je stem Ik mis je woorden Ik mis je lichaam Van toen wij nog echt bij elkaar hoorden Ik mis niet de stilte Ik mis niet de pijn Ik mis niet de kiltes Van ons laatste samenzijn Ik mis niet de ruzie Niet het bedrog Maar ondanks dat schat Mis ik je toch…

Jouw liefde voor mij verdween bij het gevoel van eenmaal vrij slipt als zand weg tussen mijn vingers om neer te komen in een poel van tranen die van mijn kokend hart een blubberzooitje maakt mij langzaam weg doet zinken in jouw moordende drijfzand…

Weet je lieve schat hier scheiden onze wegen Ik ben nu klaar met jou jij komt jezelf wel tegen Weet je mijn ex lover ik beminde je dag en nacht Maar jij fuckte mijn liefde hebt mijn hart verkracht Weet je bla bla bla man jouw woorden waren niet echt Je zette alles naar jouw hand wat krom was praatte je recht Weet je koele kikker ik…

Je harde blik verstikt woorden die je mikt Loodrecht in mij ziel geen dialoog geen deal Mijn hart jankt kraakt diep heb je mij geraakt Alsof je me intens haat nu je liefde mij verlaat Geen greintje tederheid jouw kil en koud beleid Breekt en beukt me kapot ik voel me gekwetst rot Boos ben ik dat is zeker jij roekeloze hartenbreker…

Tranen Tranen in mijn ogen Die niet vloeien Tranen te veel Maar geen te zien Huilen doet mijn hart Een intens verdriet Tranen die jou niet bereiken Tranen van gemis Tranen die willen zeggen Ik hou nog van jou Tranen die willen zeggen Het komt wel goed Huilen doet mijn hart Een intens verdriet Tranen in mijn ogen Voor…

Denk terug aan het begin De eerste momenten Jou dicht bij me Een intiem moment Dat leidt naar een wonder Een kind van ons samen Even zo gelukkig Maar die tijd is nu voorbij Ik wil zo graag zeggen: Het komt goed, Ik mis je, Ik wil jou voor altijd, Maar zeggen kan ik het niet... Je zit diep in mijn gedachten Al vanaf de eerste…

Waarom blijft een mens toch steeds maar hopen Op het ultieme geluk Dacht het eindelijk te hebben gevonden Maar voor ik ’t wist was ’t al weer stuk Het was dit keer geen vechten Alles klopte, voelde goed Toch kwam er snel een eind aan Eenzaamheid bracht tegenspoed Te groot de afstand tussen ons Te weinig tijd toch met elkaar Maar toch bedankt…

Golven vocht druipen langs ons gezicht geuren vermengend als beesten bijtend kwijlend in liefde verzengend Elkander berijdend stotende gelijk in ritmisch harmonie Soenda muziek kling klong op de achtergrond Zo heerlijk doch zo prikkelbaar als de durian gekliefd en verslonden penetrant en bitterzoet in het midden van bedwelmende…

Ongemakkelijk zittend In mijn gemakkelijke stoel Wacht ik op wat er komen gaat Want ik wil af van dit gevoel Daarom stel ik de vraag aan jou: "Ben jij nog boos en kwaad?" Wij beiden zijn te ver gegaan Controle was er niet Verwijdering was voelbaar Wat rest is het verdriet Mijn gevoel van spijt gun ik ook jou Dus kom weer terug Niet straks…

de ochtendlucht was water op rode bessen de avondzon een kers op brandewijn ik hoor dwarsfluiten in mijn minnekozen ergens moet een lied ophanden zijn gewiegde vruchten in een strelende stilte in late slaapwandelende geluiden ik doe moeite om ze vast te houden verzen komen aanstromen in pianospelen maar ik ben bang voor schuimende nachten…

Vergeet maar dat ik heb bestaan En laat me verder gewoon met rust Mijn leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg…

Wat denk je..... Dat ik je zo nog wil.... Wat doe je...... Zet me voor schut..... Wat doe je...... Met je mooie praatjes.... Geloof je niet..... Wat doe je.... Je raakt me weer... Waarom? Je bent niet goed voor mij... En toch raak je me... Stom toch... Wat doe je met me? Ik wil afstand van je... Is niet goed.... En toch? Nee, echt niet…