Alle inzendingen over sport

Vreemde blikken wachten niet Vreemde blikken vragen niet naar de pijn die hem achterlaat in het dode moment en de brandende gedachten op de berg die hij geel wil verven. Hij springt geraakt en stijgt op met een versnelde wraak. Want hij is de vreemdeling die lijdt maar niet sterft en zijn fiets…

In de huilende nevel staat hij sterk en kijkt hij zonder zijn magische bril heel stil naar de berg die zijn beul wilde zijn. De strijd is de strijd geweest en gebleven gedood door seconden komt hij weer tot leven. Hij is dapper en hij spreekt met de stem die bergen veilig maakt en kijkt naar ons. Wij die smekend wensen…

De "trein" van de Tour wordt opgehouden door de trein op de rails. De trein op de rails, reed misschien wel op tijd, maar de trein van de Tour, raakte wél seconden kwijt!…

Krakende, kronkelende aders doorsnijden het koude land zwarte diepten tegen het scherpe wit diep gebogen dans ik in jouw ritme uitzicht op je strakke kont spannende spieren blij dat ik niet voor maar achter je rij!…

Voetballen, het is maar een spel geloof me, dat weet ik ook wel Maar als je er aan verslaafd ben zoals ik geboren met een echte voetbaltik Dan is het spelletje niet altijd genieten wanneer ze de ballen het doel inschieten Dan zie je ook het nadeel van deze sport het lijkt wel of het wekelijks erger wordt De competitie is nog niet eens begonnen…

Mannen, 198 in getal bedrijven pure sport een paar weken lang tot Parijs bereikt wordt Dagelijks genieten van deze prachtige strijd Af en toe een rustdag weer terug naar de realiteit Bergetappes die het oergevoel wel héél erg benadrukken Tijdritten en sprintetappes en heel veel vlakke stukken Truien, wit, geel en groen Ook het bergklassement…

ze had er slag van te serveren op de plaatsen van waar hij haar dacht te kunnen weren ze bleef alert en sneller dan bewegelijk haar ogen daagden uit de glimlach leek toegeefelijk hij pakte haar in korte slagen, zijn mond een witte lijn, hij moest en zou haar winnaar zijn maar ze was taai passeerde keer op keer zijn opgeblazen…

Een onverwachte achterstand, in de 84e minuut, een extra spits wordt ingebracht, voor hem een officieel debuut. De aanvoerder kopt op de lat, de spanning is te snijden, de thuisploeg wil kost wat kost, een nederlaag vermijden. Het is al in blessuretijd, de verse spits ontvangt de bal, hij passeert de nummer vier, geeft dan een droge knal…

Sport is en blijft emotie John van Lottum wilde scoren Weer tot de wereldtop behoren Blessure geregistreerd door televisie Afhaken in de eerste ronde Sport blijft emotie, hoezo zonde?…

Het stadion schreeuwt om zijn helden. Winnen willen wij, daarvoor betalen wij dure entreegelden. De beuk erin, doelpunten willen wij zien. Geen 1, 2 of 3, nee jammer voor de tegenstander als het kan, wel 10! Ajax is voor mij nummer 1 Kijk, die spits weer eens goochelen met de bal zoals hij is er geen. Hij flitst als een trein langs de lijn…

Soms kan hij zweven als een adelaar en grijpt zijn prooi met dodelijke klauwen. Z’n kreten geven blijk van zelfvertrouwen. Hij rekent af met dreigend doodsgevaar. Hij dirigeert met simpel handgebaar, of stampt en vloekt en stroopt de ferme mouwen. Op hem en niemand anders kan men bouwen. Hij is een rots, een held, een tovenaar. Behalve dan…

De duivels stappen naar de kalken stip. Een tollend muntstuk beslist. Beenharde kuiten onder de rode zoom. Een modderveld met plukjes gras, een klaverblad. Gemompel en gewuif…een schreeuw ontploft in de arena. De kleurenzee van vlaggen. Koperblazers vullen hun wangen. De spits legt aan, een gekrulde wreef schilfert de bal, een kwartdraai…

In mijn tijd was alles beter In deze tijd ben ik een beterweter…

Een tanige trainer in Willemstad Trad op als tiran in het binnenbad Geen getalenteerd kind Had hem ooit bemind Hij haalde eruit wat erin zat…

Vandaag de herfst bezocht, niet moeilijk om te vinden. De zon hielp een handje en maakte er een mooie dag van. Veel kleine paadjes gevonden en uitgeprobeerd. Paddestoelen gezien, de echte, rood met witte stippen. Eén keer stonden er zelfs drie bij elkaar. De benen waren ook al in de herfst. Ze hielpen met verkennen tot ze er genoeg…

voor even waren wij geen vaders meer we hadden zorgen achter ons gelaten hier stonden kameraden, echte maten en allen loofden wij die ene heer en zo bevrijd van lasten en van plichten vlogen wij elkander in de armen ik voelde mannenlijven mij verwarmen we leken één familie: louter nichten ik was van al die mannen het idool en werd met zoete…

ik draai in die ochtend achtervolgd door dubbelbock en medefietsers de eerste hellingen weer op bossen vol met bomen beloven me hun goede wil wolken mist en dunne druppels, flarden roes versterkend, vleugels en ik dans omhoog met volgezogen benen bovenop ben ik verloren vast gegrepen glijd ik door tussen resten sneeuw de muren…

de schaker denkt zijn stukken al zettend ver vooruit wellicht zal het hem lukken als hij de aanval stuit de koning lijkt tevreden zijn dame schuift zich vrij het paard nog onbereden de toren aan zijn zij een loper, licht hooghartig, staat stevig op één been hij stuurt en vindt dat prachtig zijn tegenstanders heen maar ergens in een hoekje…

hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, hoogte vrees steeds minder steil, tot even zweven het hoogste punt is net geweest sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren ik stuiter prettig op het groene stom kijken wat oude knarren rollen, rollen dit is fijn gezichten volgen vol verbazing steeds trager bijna stil en dan donker…

(Nederland is gewaarschuwd) het grachtengordelgajes druipt weer af de godenzonen hebben triest verloren zij laten Jahweh jammerklachten horen op hoogmoed stond de allerzwaarste straf de Maas heeft thans haar hoogste peil bereikt door tranen van gevallen kameraden kan men nu op de oevers pootjebaden nog even en de Euromast bezwijkt de…

Als gekken rennen ze achter een bal, en lopen in de media-val. Want hoe je het ook benadert of ziet, het is geen sport maar commercie. Ze gaan er zelfs voor over lijken, als je slaagt behoor je tot de voetbalrijken. Je ruikt niet meer je eigen stank, miljoenen staan immers op de bank. Je mentaliteit die was niet pluis, menig tegenstander gaat…

met zijn mond vol losse tanden en zijn hoofd vol puddingpoeder beweegt hij weerloos met zijn handen en roept inwendig om zijn moeder kan nog net de pijn verdragen maar weet er komt nog zoveel meer wil wel om de handdoek vragen maar zijn lippen doen te zeer en met bloeddoorlopen ogen wacht hij op de laatste dreun zonder enig mededogen verliest…

De natie zit kapot De achterhoede werd versterkt De deur ging op het slot De laatste man werd bijgestaan Het aanvallen beperkt En toch valt dan die onbegrijpelijke goal Die nooit had mogen komen Het einde van een baan Kapot zijn alle dromen De coach kan gaan De spelers storten zich ter aarde Na ’t horen van het laatste fluitsignaal Wat…

geen uitbarsting van woede berusting bij oude Fuji timide rookpluimen een stille traan van magma de zoon van de keizer moest gaan bij het licht van de rijzende zon naar kolkende krater aan vreemde stroom een strelende voet veroorzaakt eruptie bescheiden glimlach en buiging van rijzende ster…