Netgedichten

netgedicht (nr. 1.363):

Adelaar

hellend vlak verlaten
stijgen, stijgen, hoogte vrees
steeds minder steil, tot even zweven
het hoogste punt is net geweest

sneller, sneller naar beneden
miertjes worden lompe karren
ik stuiter prettig op het groene
stom kijken wat oude knarren

rollen, rollen dit is fijn
gezichten volgen vol verbazing
steeds trager bijna stil en dan
donker, duister, hole in one