Alle inzendingen over 'n Roos

'n Roos voor elk woord van liefde 'n roos voor elk mooi gebaar 'n roos voor aandacht voor een ander 'n roos voor klaarstaan voor elkaar 'n roos voor elke heftige discussie 'n roos voor elke lach in een verhaal 'n roos voor soms een pittige ruzie 'n roos voor het spreken van dezelfde taal 'n roos voor alle mooie momenten Een heel boeket…

'n Uitgestoken hand ontroert 'n Schouder geeft steun 'n Vriendelijk woord zegt alles 'n Kus gemeend geeft liefde 'n Roos gegeven met gevoel 'n Onverwacht gebaar zegt alles héél onverwacht ...…

ros tegen de laatste boom van de gaard schopt de klompen uit tegen de lege melkbus de guitige bagage op de drager vergetend.…

Emma antwoordde bedaard: 'Hoe moet ik mijn liefde schenken aan een man met 'n rosse baard en zijn armen heel behaard, ik wil me nog even bedenken'.…

ik zoek naar woorden maar vind ze niet ik zoek de stemmen maar hoor ze niet ik zoek de beelden maar ontwaar ze niet vol droefenis zijn ze opgegaan in de grijze mist waar zelfs de zon zich van haar taak kwijt…

van de vochtbalans door door creëren van ‘n zuur milieu massage met kruidenazijn van hoofdhaar en gezicht doet roos en pijn geleidelijk verdwijnen bijgeloof of niet, ik ben er vanaf…

Carol...Ik was hem eigenlijk vergeten Althans, ik denk er niet zo vaak meer aan (Bekende weg die spelers dikwijls gaan Alsook degenen die nog van hen weten) Het beeld is schrijnend midden in de roos: 'n Levensloop in 'n kartonnen doos…

De blaadjes van mijn bloeiende roos vallen... Nooit zal het geluk nog door m'n aderen stromen... 't is voorbij…

'n Driewerf hoera voor: VPRO.....Geloof: vrijzinnig Ross.....Hoop: op republiek Beatrix..Liefde: de Koningin Deze drie, doch de meeste van deze is de Liefde en die blijft?, nog even!…

Waar eerst gedachten konden gaan en komen heerst nu onmetelijke rust. 't Is als de lucht die boven groene bomen door blaadjes vluchtig wordt gekust. Soms hecht ik nog aan wat ik heb gedacht; ik merk de warboel die het sticht. Dan, als een vogel die de dag verwacht, verwelkom ik het helder licht. Het licht dat zuiver binnen in mij straalt…

maar haveloos van zestien lentes, zwarte roos noemt koos haar, hij is werkeloos hij wordt heel af en toe erg boos verdrinkt z'n geld daar in de soos bij manvolk in de havenloods geen luwte voor een minnekoos met rozevingerige roos in gloed van morgenstond Eoos...…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

Onze relatie Ik probeer hem te lijmen Hij wil niet plakken…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

Staan op een stil veld Na mijn dood ben ik pas mooi Ik ben een kerstboom…

Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje. Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig en maak de aarde een beetje los. Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg, ik zorg dat de zon het niet verschroeit en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen. Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant. Ik…

Op de fiets naar school. Net het huis verlaten waar je graag bent. Weer een ruzie over onzin. Huilend fiets je verder.…

Ik ben als een klein vlammetje, Ik brand van verlangen Verlangen naar jou Ik kan het niet laten gaan Wat als jij me niet ziet staan? Kon ik het je maar vragen, Kon ik het je maar zeggen Maar ik kan het niet…

Besefte je maar hoeveel pijn je me deed, hoeveel verdriet en stilgedragen leed je me kostte.…

Ze wilde dat ze alleen was Weg van alles en iedereen Wegvliegend as Dat ze gewoon verdween. Ze wilde dat ze in de diepte viel Zichzelf erin verliezen Eenzame ziel het warme boven het koude verkiezen. Op een koude winterdag Toen iedereen nog sliep Was er niemand die zag Hoe zij de leegte inliep. Haar laatste woorden waren Dit is het…

Ineens grijpt het me aan Ik zie hem nog zo staan Is er geen liefde in de mens Is haat en lust de wens En leidt angst ons leven Terwijl we zo veel hebben te geven Een onschuldig leven genomen Hoeveel moeten er nog komen? Mijn kreet gaat omhoog Wie is het die ons steeds bedroog? Is de mens van nature slecht? En zijn we als het ware al berecht…

Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

Al maanden voel ik me niet fijn als ik alleen ben of als er anderen bij zijn Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen aan de pleintegels, die toch niets zeggen Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen en het enige antwoord is: steen…

Van binnen voelt een vrijbuiter zich minder vrij dan buiten Een zwerver, een nomade van de geest, een buitelaar Hij buit z'n zinnen uit en vrijt en is niet meer te stuiten Op zoek naar lusthof voor z'n tweeën in een twijfelaar Al is een vreemde snuiter met een roos liefdesgebaar Hij noodt u tot de liefde op het eerst gezicht…

hoe de laatste roos in de tuin tussen ‘t kleurend en vallend blad haar pure schoonheid nog even bewonderen laat hoe zij in regen en gure kou haar tere knopje boven water houdt, naar ik hoop niet al te snel verdwijnen zal hoe ik deze roos als zij het redt begin november in ‘n vaasje zet hoe zij dan naast die ene kaars tussen zacht…

Zo'n fietswedstrijd is niet voor hobbyisten Je neemt een stalen ros en gaat naar START Waarna je trappen moet (bij voorkeur hard) Om anderen de zege te betwisten Er doen wel meer dan honderd mensen mee En dan wie er het eerst van A naar B...…

' Hij schrok ervan en was er eerst op tegen, doch later kwamen beiden tot een deal: Hij zou z'n zak en zij d'r spaarpot legen. Hij schonk een joch voor 't zuur verdiende loon. Het leek op Roos, wat bleek toen zij beviel: niet mooi en niet gehuwd was deze zoon.…

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid zodat ik weet waar ik gebleven ben Jij, die weet hoe je onderhuids…

Ze versierden m'n handen met doornen ketende mijn voeten plukte de roos uit mijn schoot Vermorzelden me onder het gewicht van granieten stenen gebrandmerkt met al degene zonder naam Kom ik steeds dichterbij; bij de draad om de knoop te ontwarren…