Pleinstaren
Al maanden voel ik me niet fijn
als ik alleen ben of als er anderen bij zijn
Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn
besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein
Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen
aan de pleintegels, die toch niets zeggen
Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen
en het enige antwoord is: steen
... Ik schreef dit gedicht na maanden van depressie. Ik vond rust bij een groot, leeg plein.
Hopelijk kunnen andere mensen daarbij ook rust vinden. ...
Inzender: Suzette, 6 september 2021
Geplaatst in de categorie: emoties