Alle inzendingen over 1e maandag

Op naar de volgende eerste maandag!…

alsof de weg naar maandag dwars door de sahara loopt leeg, droog en eindeloos terwijl de drukte van de zomerdag iedereen naar buiten jaagt zoveel te zien, zoveel te doen blijven onwillige benen stram de houten luiken sluiten elk teken van leven buiten…

maandagen zet je best voor dag en dauw aan de deur. ze manen immers aan tot aanmodderen. bovendien regent het pijpenstelen op maandagen. dat is algemeen geweten. maandagen blijven dus de aangewezen dagen om alleenstaande dames op te zoeken. met een suikervrij taartje.…

De klok loopt eender, mijn hoofd mist maandag en dat terwijl de maan nu aan de hemel staat! Doe mij maar gewoon een normale week, zodat ik niet van slag raak.…

de stad ruikt vreemd een beetje eenzaam zelfs ontheemd misschien er hangt een geur van– bijna fris alsof tijd maar net begonnen is het leven aan te maken van daar uit loopt haar rode draad tot aan de eerste ademteug die gaat vol levendig verkeer dan weer een fiets, de bus, een auto alles glijdt voorbij en op de stoep de vaste troep…

Vandaag komt ze weer voluptueus als altijd prettig aandringen.…

De 1e keer, ik deed er niets aan. Ze kwam zelf naar mij toe. Nu. De 2e keer Moet ik wel vechten. En zij moet vluchten, voor haar gevoelens.…

Als alle dagen, maandag tot maandag, het credo 'Dag van de Waarheid' dragen, is het beter toeven in een leugen.…

Weer gingen alle koersen onderuit, Vooral op maandag, voor de tweede keer. Wij willen nooit zo’n zwarte maandag meer, Vandaar dan ook ons kabinetsbesluit: Van nu af telt een week nog maar zes dagen Omdat de maandag over wordt geslagen.…

REI VAN ENGELEN Sluit voor Begeerte uw graag gezicht; Zij loert, zij loert om in te varen. Sluit d’ogen, vensters van het licht, Indien gij wilt uw hart bewaren; Want zo Begeerte eens binnen sluipt, Zij zal bederf en jammer baren, Dat eeuwig smert, en eeuwig druipt.- De dingen zijn niet als zij schijnen: De worm zit binnen…

En als ik je Maandag niet zal zien Dan weet ik je hebt weer gelogen Over wat je belooft wat je nog voelt Verdrink ik tranen in mijn groene ogen En als ik je Maandag weer zal zien Dan weet ik dat je me gaat beminnen Verstrengend in een passievolle zucht Keer op keer genot warmte diep van binnen En als ik je Maandag niet zal zien Dan weet…

Zwarte maandag was 't vandaag, voor men mij nu expliciet vraagt: wa's zwarte maandag nou precies? tja, dan is men extra depressief. De leraar die zich 't leven benam was welhaast dus depressief zwarte maandag nam hem vast en ontnam zijn zware last. Ik' voor mijzelve, ben weer blij zwarte maandag is voorbij.…

Maandag is Kalmpjes-aan-dag. Dinsdag is Kom-ik-begin-'s-dag.…

Iedere Maandag hetzelfde liedje Maandag 8.10 Vele fietsers komen aan Ze hebben geen tijd om stil te staan, want de bel is alweer gegaan Snel de jassen uit, de hele stroom door de gang de trappen op Ik wil nog eerst even een kleine koffiestop Maandag 8.20 Dame waar kom jij zo laat vandaan Ook jij had hier om 8.15 moeten staan Zonder pardon…

Patat, dat haal je bij de Bram Ladage, een bara op de 1e Middelland, Kabouter Buttplug houdt nog altijd stand en zelfs een kapsalon werd hier een rage. Alles van waarde 's niet zonder gevaar, want Ketelbinkie slaat je in elkaar.…

Er is een tijd van komen en van gaan Excuses: teveel ballen in de lucht Ik geef het over met een diepe zucht Want snelsonnetter is een leuke baan Maar maandag zal gewoon de maandag blijven En hier zal binnenkort een ander schrijven…

allemaal onbeantwoorde vragen die ik probeer te overdenken met wat ikzelf heb meegemaakt iets dat bij me terugkomt in de trein het is dus niet altijd een voordeel een keertje 1e klas te reizen van Amsterdam naar Leiden en nog wel met een retourtje…

maandag past best op vaste basis dan consumeer ik je naakt en puur en stom verpak ik je terug in streepjesdas gekleed versneden ik zie je vast volgende week maandag past best…

De tranen die worden geplengd op de eerste schooldag, zijn het begin van de loopneuzen! De overvloed van indrukken die de kleintjes opdoen, lijken teveel voor zo’n klein hoofdje en toch: zijn de eerste tranen er de oorzaak van, dat een uitlaatklep zich voeden kan, met alle leerstof die een kind zich indrinken kan!…

Dit initiatief is een nieuw begin van hoop op vrede waar we in geloven Alles wat niet goed was op 1e en 2e kerstdag bezien in mijn spiegel met een glimlach…

het kijkt me aan uit haar ogen zodra ik de kamer binnenkom ze zegt goedemorgen wil je thee of wat anders, wat dan even niet zeg ik dan glurend over de monitor achteloos het paswoord intikkend ik zeg niet, zij zegt niet ze hebben elkaar gemist…

pijlen schieten je droom aan stukken als flarden werkelijkheid zich opdringen nooit meer wil je wakker worden nooit meer wil je opstaan voor altijd blijven liggen hier waar het warm is en veilig eeuwig door blijven dromen in een roes van onbezorgheid je probeert de droom nog beet te pakken als een deken over je heen te trekken maar het is…

Het diep gesnerp van loden remmen Vertraagt de pas, omklemt het hoofd Zal dan weldra het waken stollen En heeft, tot slot, mijn ziel gekloofd Dan heeft de kim, de gewisse verte, De dood gezalfd met mijn geduld Wanneer mijn lust in ochtendmist, Als in een rouwgewaad gehuld, Afscheid neemt van vrije dagen En ik ook dan fortuin verloor Aan Charon…

bedenk niet iedereen kan op maandag weer naar het werk arbeidsvreugde!…

niet voor niets de eerste dag van de week alles mislukt, het maakt me van streek pin-, kopieer- en koffieautomaat defect geen suiker in de pot, de plee die lekt ik ben chagrijnig, vloek en kijk kwaad o kijk!, daar heb je net die leuke vent uit de straat ziet mij daar staan fulmineren en mezelf frustreren fijne indruk maak ik, waarom zal ik nooit…

het hemelsblauwe op deze nieuwe maandag het wintergroene vermengen zich met vele andere kleuren in het sneeuwwitte…

er dwarrelden wolken rond de maan ze lieten hun gezichten zien en glimlachten vanouds als draagsters van de lucht waar ooit de sterren samenspanden trok het licht mijn ogen mee tot ver achter de duisternis, omzoomd met zachte gevoelens er dwarrelden vogels door de lucht de wind droeg hun vleugels, toen ze stormenderhand de bomen vroegen…

de volle maandag kabbelt donker water weg een lichte avond…

Zwemmend door de aarde Zak ik langzaam weg Mijn lichaam schokt Een oog dat zich opent Voorwerpen op de tafel Schimmen in een auto De deken om me heen Genieten het antwoord Ik slinger als een aap Het plafond vol haken Mijn hoofd draait mee De glimlach die niet wijkt Op het feest met onbekenden Alleen en toch verbonden Zet ik je in…

de straten leeg, verlaten Alleen zon maakt het nog vrolijk had ik in de gaten Waarom op maandag 'n oud stadshart bezoeken? 'k ruik vers brood, koeken? Ik proef...…