Alle inzendingen over Afzender onbekend

Vreemde kaarten van vreemde mensen mooie bloemen van een onbekende anoniem. Vreemde e-cards van ‘afzender onbekend’ nou geef mij dan maar een simpel boeketje van mijn eigen vent.…

was verzonnen om te beminnen liet je mij met de liefde beginnen afzender onbekend, ik raakte er aan gewend het was net als in mijn lucide dromen nooit verder dan het begin gekomen.…

Afzender onbekend Soms verschijnt er een reactie, zomaar onder je gedicht Een lief gebaar, waarvoor ik thans zwicht Een schrijfseltje van een anoniem die na ’t lezen dan misschien dacht, daar wil ik wat aan vertellen.…

het was vandaag mijn zwarte rozen dag kreeg ze binnen nog in groen verpakt versierd met linten en een goede wens de afzender bleef in zijn kriebelschrift nog onbekend heb ze gevaasd met zorg en warmte omgeven zijn bloeiden een voor een nog zwarter dan mijn vorig leven heb de bloemen voorzichtig laten drogen in het boek van goed…

jij, De afzender mijn nog Niet gekende ik…

De afzender van dit bericht Zag zelf nog niet het licht, was nog teveel probleemgericht. Ook als je het niet vat, Er is natuurlijk altijd wat.…

Hij wachtte vergeefs op de bode. Er kwam maar geen post en hij doodde de tijd op het veld tot er post werd besteld. Hij kreeg kaarten: een gele en rode.…

In stilte huil ik binnentranen zij sijpelen één voor één door de aders van mijn leven tot aan de aorta-steen Een zakdoekje is niet voorhanden dan maar een grote witte envelop opvangen wil ik ze en verzenden met een pokerface als postzegel erop Niemand zit echter te wachten op mijn tranen noch mijn verdriet dan maar adresseren aan mijzelf…

Retour afzender, adres onbekend. De boodschapper klopt op een deur Die niet voor hem is bestemd. Zijn Boodschap geweigerd, hoe goed Ook bedoeld; zijn intentie omschreven, Geen grond van gemeenschap gevoeld. Verbijstering volgt de geweigerde brief, Die gezien zijn goede bedoeling niet Meer bleek dan een ongenode grief.…

Er is een nieuwe soort gesignaleerd Een vink die zegt dat het bericht gespot is En als het antwoord daarop niet zo vlot is Dan voelt de afzender zich genegeerd U bent gewaarschuwd – of het moet al wezen Dat u dit snelsonnet niet hebt gelezen…

precies op het moment dat hij besloot de brief te gaan posten viel er een brief door de bus, geheel gelijk aan de brief die hij wilde posten, hij was zelf echter de afzender niet en toch was het zijn handschrift of was hij toch zelf de afzender?…

Ze gaan dan naar de afzender retour. En knallen die zo naar z’n mallemoer.…

Als 't rouwrumour rondom jou is verstomd de stoet voorbij is van de schuifelende voeten dan voelen wij dat er een diepe stilte komt en in die stilte zullen wij jou dan opnieuw ontmoeten of in gedachten tegenkomen Het is alleen het lichaam dat is weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei We zullen altijd nog in stilte met je praten…

"Zolang je maar niet snurkt, kun je rustig slapen" sprak de leraar wrang tot twee heel suffe knapen. "U hebt gelijk, meneer" sprak toen de oudste rakker, "door dat gesnurk van ons wordt heel de klas soms wakker".…

Mijn rode kater Paus en ik Krijgen elk onze eigen kick Hij is bezeten van de jacht Ik houd van lezen in de nacht Nieuwsgierig speurend in mijn boek En hij is naar een muis op zoek Maar hij is zeker niet jaloers En houdt zijn eigen kittenkoers En zijn we 's avonds samen thuis Dan vangt hij, half als sport, een muis En ik jaag dan, niet zonder…

Nu ik weer zonder afschuw in de spiegel durf te kijken, niet meer achteruit deins voor chocolade en ijs, niet langer 'geen honger' veins, en afkeurend naar mijn lichaam wijs, besef ik wat ik allemaal gemist heb door mezelf ziek te maken al die tijd. Verstrikt in mijn eigen web was ik de draad van het leven kwijt en vergat door alle honger…

Mijn geliefde is vervlogen heel zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte geen hand meer door mijn haar Niet samen zitten en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring hoe eenzaam alleenzijn is…

Mijn liefde is vervlogen En zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam eenzaam is…

Er loopt iemand met mij mee die waarschuwt bij gevaar... Soms als ik het niet verwacht Word ik haar ineens gewaar... Er is een vrede diep in mij 't Wordt licht in duisternis... Ik weet dat wat mij nu omgeeft van andere sferen is... En toch is het me zo vertrouwd... Er is geen angst in mij... Dat ik er niet alleen voor sta, maakt mij…

Een berg met groene bossen bedekt De zee blauw groen gevlekt Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Heldere beelden zonder geluid Palmen zo reusachtig groot Bloemen van het mooiste rood Ik zie het voor me als ik mijn ogen sluit Maar het zijn plaatjes ik mis het geluid Ik ken het land alleen van foto's en verhalen Maar ik wil zo graag…

Er was eens een heertje in Gouda Die zat om de tafel zijn vrouw na Zijn vrouw zei heel vief: " Dat is relatief, want als ik harder loop, zit ik jou na".…

Gezegend ben je, als je verstaat dat mijn handen beven en mijn voeten langzaam geworden zijn. Gezegend ben je, als je er aan denkt dat mijn oren niet meer goed horen en dat ik niet alles meer versta Gezegend ben je, als je weet dat mijn ogen niet meer goed zien, als je niet kwaad wordt omdat ik de mooiste vaas liet vallen of omdat ik voor…

Ik zag jouw ogen in zijn gezicht Maar vreemde handen dwaalden over mijn lichaam en zochten naar wat jij allang gevonden had Een vreemd lichaam drong zich in het mijne en vernietigde al het mooie dat van jou is geweest Ik voel me zo rot misschien nét als jij nu? Vergeef het me...…

Mijn vader was een man uit duizenden. Een rustig en bedachtzaam man. Hij was mijn trots en gaf me veel vertrouwen van zo een man kan je alleen maar houden. Jarenlang heeft hij geleden. Nooit hoorde je hem klagen. Mijn vader heeft zijn ziekte stil gedragen door zijn geloof zo diep en hecht leverde hij met zijn ziekte een gevecht. De doktoren…

Eenzaam lag daar op 'n morgen 't Was maar kort na 't nieuwe jaar rustend tegen vuilnisbakken een gebruikte kerstboom klaar Klaar om meegepakt te worden Als de vuilniswagen kwam Die hem tussen al het afval Naar de vuilnisbelt meenam. Daar kwam dan al weer een einde Aan een mooie dennenboom Die met Kerstmis had staan flonkeren Mooier dan…

hoger golven de gedachten als een zee zo wijd en zijd hoger schijnen de gedachten als een ster zo licht vol zicht hoger alomvattend hoger zo ver voorbij de tijd is de gedachte werkelijkheid…

Het zal nog uren donker blijven De laadklep valt met zwaar geluid Daarbinnen dringen paardelijven De schooljeugd is het bed al uit Bij daglicht komt het volk opzetten Van heinde en ver, vaak boers gekleed Veel bruin en groen en grijze petten Het ruikt naar paardemest en zweet De handel bloeit, men dromt tezamen Slaat vinnig toe, van hand…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

De lucht met parelmoer doorweven De bloesems trillen...zacht,zo zacht En Populierenblaadjes beven De aarde wachtend op de nacht Pasgeboren oogjes knipperen tegen het licht Het is nog wat fel, zachtjes gaan ze dicht Pasgeboren handjes zoeken om zich heen zoeken iets vertrouwds, maar vinden er geen Kleine kleuterkindje duimpje in de mond Zoekt…