Alle inzendingen over Arnemuiden

Een vissersvrouw uit Arnemuiden Die wilde op reis naar het zuiden Net buiten de kom Keerde zij alweer om Want ze hoorde de klok niet meer luiden…

Een kaasboertje uit Arnemuiden Kon zelf vaak het plaatsje niet duiden Hij wist het niet meer En zei keer op keer Ben ik dan niet thuis in het zuiden…

Een wolkenvuist beukt de horizon bloedrood de avond valt op het canvas van de zee en in Arnemuiden slaat de klok nèt te laat.…

Ik heb gehoord dat die beginneling Die landde op een weg bij Arnemuiden Stuurtechnisch wel de klok had horen luiden Maar verder niet wist waar de klepel hing Maar ach, zo wordt door mensen uit die buurt Wel vaker in den blinde iets bestuurd…

zingen ze -bevlogen- ik herken de deuntjes maar de woorden niet 'Een café aan de haven' 'de klok van Arnemuiden' Met hart en ziel zingen ze krijg tranen in m'n ogen.…

gisteren op weg naar zierikzee met een handklokje afkomstig uit arnemuiden bedacht ik toen mijn klokje luidde iets dat in de trein niet hoort het betrof twee geliefden die in elkaar opgingen met in de coupé geruit en in de strik een lachtende derde uit de betere kringen iets dat inderdaad niet spoort…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

Het overkwam een dorp als Arnemuiden Dat vaak verloren ging in zilte golven Nog hoor je in de klokken als ze luiden Hoe het herrees, maar nooit werd opgedolven Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp…

Vandaag was de leugen langzaam als de klok van Arnemuiden want de waarheid had vakantie en verbleef liever in het Zuiden. 4. Dat gebraden hanen kunnen vliegen geloof ik eigenlijk niet, dus als ik ze met z'n allen zie fladderen over het plein, dan denk ik dat ze liegen, dat ze gebraden zijn. 5.…

Draaiorgelmuziek in een drukke Middelburgse straat Volle, zonovergoten terrassen, het Zeeuwse Volkslied klinkt als een polka over het plein 1940 en over de Pottenmarkt, gevolgd door, hoe kan het ook anders, de Klok van Arnemuiden Links en rechts van me op het terras bij De Vriendschap zit ik in het midden van een kakofonie van Duitse en…