Alle inzendingen over Brusselmans

Het is voorbij; qua gretigheid bleek Frans, Nog drie keer erger dan Hans Brusselmans.…

Een gedicht dat raakt, Een vers dat schuurt, Brengt bij de lezer Die vertroosting zoekt Het gevoel op gang Dat al zo lang volkomen Op slot zat, zijn ik Was immers sinds hij Zich heugen kon gevoelloos, Uitgesleten door de taaie Werkelijkheid van de dag, Van alle dagen die achter Hem lagen - en de tranen Die jaren lang niet…

Ooit was us Frans een Limbo zonder bril Nog donkerharig, rap van tong en pen Het lijkt of ik die man niet meer herken Als Brusselman met baard, fool on the hill Voor Greenpeace zijn z'n plannen nog te vaag Halfbakken kool en geit gespaard: te traag!…

Waar het om ging dat wordt nu genegeerd Een Gazakind dat om zijn moeder huilde Die onder puin het levenslicht verruilde Er werd een column uit een blad geweerd Persbreidel wint, hoe blind zij die niet zagen Dat juist verbeeldingskracht NIET aan wil jagen…

(voor Herman Brusselmans) Te beseffen dat zijn waaier om verkoeling een ijsparapluutje is wat nog altijd meer is dan Nix en toch vermoed ik dat hij de minst geile bromfiets van heel Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen te kijk zet aan een schandpaal, terwijl hij van nature zo schuw is als een misplaatste kangoeroe, feit is dat men loslopende…

Vroeger, toen ik klein was, was de sneeuw veel witter Maar ook veel roder, als mijn vader mij bij min vijf buiten een bloedneus sloeg Vroeger toen ik klein was, scheen de zon veel meer Maar ook was ze veel heter als mijn vader mij, op het middaguur, buiten had vastgebonden aan een paal Vroeger, toen hij jonger was, had…

Ik was op een keer verliefd op een meisje Al hadden wij de enorme hoeveelheid seks, typisch voor beginnende minnaars, Toch ging het niet zo best tussen ons We lagen elkaar niet, we waren te verschillend, we hadden nooit eens 'een goed gesprek' Op een dag verloor ik - puur van de zenuwn om onze slechte relatie - mijn stem…

Hoe groot de overgang in dit café, waarin Brusselmans schreeuwt dat hij wil beffen, het plat, platter, platst elkaar overtreffen in één grotesk dichterlijk ratsmodee. Van hemel naar hel was ik glad vergeten: hier zit ik temidden van slampoëten.…

Wat zei Ron Meyer, socialistisch godje? ‘Kritiek op ons zegt echt geen ene moer Wij gaan voor brute branie en bravoure Dus maken we een supergeestig spotje! Met verve spelen wij op de persoon’ O, s.v.p. SP, doe maar gewoon!…