Alle inzendingen over Canossa

Canossa ik waai jou aan omwervel je beroer ik klop aan laat mij binnen maar je hart verstrengt, ik klop aan laat mij binnen een tweede maal, ik klop aan laat mij toe, vriend… ik klop aan! … alle vier de kamers van je hart zijn op slot mijn Canossa moet ik zeven maal omlopen? op de hoorn blazen?…

ik zal naar Canossa komen, blootsvoets en kaalgeschoren me in het stof wentelen as over mijn hoofd strooien en naar je kruipen op mijn buik nederig je schoenen kussen ik zal gelaten wachten op een blijk van aandacht al was het slechts een trap in mijn buik ik zal blijven hopen op vergiffenis al weet ik niet wat ik verkeerd deed…

Echter behoed u; er ligt slechts een gang naar Canossa in het verschiet.…

Na drie dagen in bevuilde kleuren, vond Hendrik het tijd voor de bons op de deuren van Gregorius, en zei: ‘Dit is Canossa, dit huis is van ons’.…

Canossa aan de overkant, wacht al een eeuwigheid op wie zich hult in schaamte en in boetekleren. Mijn hoop moet ik op sterke pijlers bouwen om het belast gemoed te kunnen schragen, verruimd van geest had ik ze eertijds weggeslagen, had mij vervreemd, onteerde elk vertrouwen.…