Alle inzendingen over Drenthe een merkwaar

En Drenthe heeft ze allemaal!…

als men door de provincie Drenthe fietst door heide en de velden over paden en de lanen valt immer op dat men nimmer ziet slapen in beschermde ledikanten hunne bedden speciaal daar uitgelegd voorts is kenmerkend het gescheur op motoren eenmaal 's jaars dagen lang met veel consumptie langs de weg apart zij vermeld het schrikgedrag…

Vaak heb ik zware strijd gestreden, Dan hielpen, sterkten zij En nu, ten volle dankbaar, Wijd 'k u mijn beste lied, Mijn heilrijk, heerlijk Drenthe, vergeten kan 'k u niet.…

Jouw paarse heide maakt me blij... de groene esch, het weidse ven. Het is alsof ik jou al langer ken... Komt dat misschien door het stenen bed wat Hunen hebben neergezet als altaar lang geleden? Waardoor wat was verschuift naar nu... Een plek voor mijn gebeden.…

Ik hou van Drenthe Bij avondgloed En ochtendstond Vooral de bente En vraag me niet Hoe dat nu komt De wereld is rond Maar begint in Drenthe…

Waar weiden,vennen groen gekleed als golven stromen door het land De wind gevangen door bomenhagen schier eindeloos geplant Dromen ijle wolkensluiers in een hoge stille lucht waar een rover staat te bidden voor een geslaagde vlucht Word ik op de grote heide soms door stilte overmand die dan zo duidelijk voelbaar is in dit oude Drenthse…

de warmte en geborgenheid voor mijn provincie... ......Drenthe.... mijn thuis.... mijn leven....…

‘En blij dat ze zijn hier in Drenthe,’ zo meldde een correspondente, ‘Echt iedere gast is dolenthousiast. Ze breken ze af hoor, de tenten…’…

Zelfs Bartje, met hoogrode konen, is blij nu in Drenthe te wonen. Al zegt hij: ‘Je ziet, Vuelta of niet, mij echt nog niet bidden voor Boonen…'…

Wat was Liudger’s invloed in dit heidens gebied Horen we gezongen Christelijke verzen Na een aanval op heidens gebouw Was het de heilige Willehad die Drenthe al bloedend verliet Drenthe in de deze duistere eeuwen Een interessant archeologisch gebied Een mystiek schaduwrijk maar Duidelijke conclusies hebben we niet…

Een zeehond dook op in het hart van Drenthe Eerder gespot in een Groningse gracht Kijk zo’n bericht vind ik wel zeer verdacht Ik denk dat het weer ‘gait’ over de centen Heb je als zeehond zulke vreemde kuren Dan ben je vast ‘ontsnapt’ uit Pieterburen…

Niet beoordeeld op Kwaliteit, op gedegenheid Van onderzoek, op integriteit Van mens en medewerkers, Maar op de luim van de dag, En dan vooral van hen Die zich de luizen Van de media mogen noemen, Word ik beoordeeld, Daar wens ik niet langer Aan mee te doen…

De wolf is terug in Drenthe. Pas op schapenhouders. Let op uw zaak. Kijk uit voor loslopende honden. Let vooral op loslopende jagers, die natuurbeheerders zijn. Ze bijten niemand. Ze schieten raak.…

Toen indertijd de Nederlandse Jood Naar Westerbork in Drenthe werd verbannen Had niemand weet van snode Duitse plannen, Dat dat het voorportaal werd van hun dood. Wie Westerbork als pretpark afficheert Die heeft van de historie niks geleerd.…

In Drenthe mogen mensen uit de goot, met een verslaving binnenkort verkassen, naar een bepaalde straat in hoofdstad Assen, genoemd naar, heel toevallig, Herman Brood. Als dichter meld ik mij bij deze aan voor een verhuizing naar de Vondellaan.…

De hartelijke groeten uit mooi Drenthe! Al giet het hier in Gieten dat het giet En is mijn tentje lek, het deert mij niet, Want ik besteed in eigen land mijn centen En zit hier in mijn regenpak te hopen Dat de recessie gauw is afgelopen.…

De boeren uit de provincie Drenthe en de boeren uit de andere elf beschermen de gezondheid van zichzelf maar lieten nooit hun dieren inenten. Dieren sterven zonder mond, zonder klauw. Noem het 'bek-en-hoef-zeer' en toon berouw.…

Het is voor Nederland volstrekt uniek: Een amateurtheatergroep uit Drenthe Brengt elk jaar weer - met veel natuurtalenten - Een stuk van Shakespeare voor een ruim publiek En nergens zie ook ik zo’n schouwspel liever Dan in de zwoele avondlucht van Diever…

Drenthe?...nee dat is me té bekrompen!…

Om al het aardse lijden te vermijden, Sloot ik me liever van de wereld af, Met geitemelk, wat sla en wijnkaraf, Verbeidde ik bedaard het eind der tijden. Er kwam al snel een einde aan mijn nood, Want onverwijld verveelde ik me dood.…

Al is het op de weerkaart dan al lente Pas nu is heel 't land in wintertooi We zijn nog ver van Pasen, zon en dooi En scholen hebben sneeuwvrij vanaf Drenthe Het voorjaar zal dit alles weer vermoorden Maar voor even geen probleem met witte boorden…

Het was, zo sprak een krasse vrouw in Drenthe Voor mij gewoon een soort van levenslot: Ooit win ik honderd euro uit de pot Want honderd euro vind ik best veel centen Maar dat het vijftigdúizend euro was Dat vind ik toch qua lot wat al te kras…

Woel me gedachten malend Naar het eind van deze nacht Slaap heeft het al weer Verloren van dringende Gedachten die door farmaco Een tijdlang waren stilgelegd - Nu zijn ze er weer, gedachten Van toen, gedachten van nu, Gedachten van straks als Het leven er niet meer is Dichtbij de aarde voel ik me nu En de turf waaruit ik geboren…

Goddank wist men een baantje dat niet zwaar is En dus wordt hij in Drenthe Commissaris.…

tussen de dorpen staat fietshoog de mais spannen helden de spieren suizen de banden over een smalle weg verderop aan de brink tussen de versierde kramen herkent de Drenth aan het koele bier het aloude recept altijd doorgaan…

De beek stroomt statig, maar achter de brugpeiler spelen draaikolkjes.…

De beek door het dal fluistert over verleden van een heel oud land.…

Een boerderij hurkt aan de bosrand; traag klapwiekt een vogel voorbij.…

Uit dor heideland rijzen jeneverbessen als groene zuilen.…

In besneeuwd weiland, roerloos aaneen, twee paarden, elkaar beminnend.…