Alle inzendingen over Een antwoord

De wind fluistert het antwoord slaat neer op uitgestrekte vlaktes onbegrepen teruggekaatst wolkenformaties drijven het antwoord van noord naar zuid van west naar oost het antwoord weerspiegelt in de zee ruist in het kloppen van het hart het oor legt zich te luister het antwoord is wijs en zwijgt aan flarden gescheurd wordt…

ik wacht op antwoord het antwoord van het leven niemand die ons hoort het valt echt tegen ik wacht op antwoord nog heel even en ik wil niet meer leven het gevoel van eenzaamheid niemand die heeft ervan spijt ik wacht op het antwoord het antwoord van het leven ik kan er niet meer tegen ik wil niet meer leven…

de waarom-vragen botsen tegen harde muren kaatsen terug, botsen en botsen weer geen antwoord nooit een antwoord opstandig smijten met kletterende woorden adviezen worden keihard weggeschopt geen antwoord nooit een antwoord monden schreeuwen: waarom!…

Als ik jou vragen mocht, wat zou je antwoord zijn, als ik jou zeggen mocht wat zou je antwoord zijn, als ik je hebben mocht, wat zou je antwoord zijn, als ik je lenen mocht, wat zou je antwoord zijn, maar dan, Ik heb je geleend, ik heb je gezegd, ik heb je gevraagd en ik heb je geantwoord, dus ik mag je hebben.…

Zij is van vele markten thuis, stel een vraag en je krijgt antwoord zelden zag ik iemand in een huis, waar zoveel kolder werd aangeboord. Zij is van alle markten thuis, echter wanneer ze voor zichzelf geen oplossing ziet, kent ze ook het antwoord niet!…

de warmte verstilt door de gedachten verkoeld vragende ogen oude pijn verstopt onder het nieuwe begin leven in leven vertrouwen voelbaar als twee lichamen ineen veilige handen de stilte tikt door afgesloten door ogen het gevoel nabij vraag zonder antwoord het gevoel is het antwoord antwoord op leven…

In het archief van m'n ziel zoek ik naar antwoorden die ik niet meer wist maar nu zie ik de contouren in een helder profiel antwoorden gehuld in uitbundige pracht in m'n hart verankerd met verheffende kracht…

naar zichzelf begint daar ligt het antwoord maar wie is hij die voor zo’n antwoord toch ooit de juiste vraag verzint…

Ik durf niet meer gewoon te zeggen, alles gaat goed, ik durf niet meer gewoon te vragen, gaat alles naar wens, ik heb het lef niet meer om te informeren, hoe het met de mensen gaat, want: er zijn geen antwoorden meer, die mijn ziel niet raken, er zijn alleen antwoorden die me uit mijn slaap houden, er zijn geen antwoorden…

Mijn antwoord op de dood is, mocht ik sterven van verdriet, doodgaan van angst, overlijden aan een erge ziekte, dan heb ik één wens. laat mij niet alleen gaan, laat mij in angst gaan, maar laat mij niet sterven van seniliteit, van een dementiewolk boven mij. Mijn antwoord op de dood is: ik leef nú.…

Er is geen mens blij met het antwoord: NEE, maar degene die het woord moet uitspreken, zit er dan ook 't meeste mee!…

van antwoord, mening en visie jij ben ik niet, ik ben jij niet dus, dan blijft mijn antwoord uit Uit!…

Wat nooit kan winnen van de helende vragen zijn antwoorden die altijd weer antwoord vragen. Daarom blijf altijd vragen.…

De vraag Van wel of niet van hoe of wat van als en dan van hoe en waar van nee of ja van ga of kom van niets of alles van hoog naar laag Het antwoord ligt ergens in het midden van het pad naar de weg in de steen die ik raap ergens in het midden Van zoeken en vinden gevonden !…

groot of klein weet waar al de antwoorden op die vragen te verhalen zijn maar wie weet krijg ik de antwoorden toch onverwacht alsnog…

Toen ik begon als dichter, wilde ik vragen stellen en antwoorden geven. Nu ik op gang ben gekomen, wil ik antwoorden stellen en vragen geven.…

Ergens in het duister dwarrelt een simpel eeuwig antwoord. Een antwoord dat mij angstig maakt, angstig voor de oorsprong van het antwoord. Paranoia... insomnia.…

Waarom is zo'n simpele vraag Maar het antwoord blijft altijd vaag. Waarom? Het antwoord blijft vaak in het midden En moet je maar om een antwoord bidden. Waarom? is het antwoord wel van belang Of weet je het antwoord stiekem al heel lang!?…

een vraag op je antwoord een antwoord op je vraag oneindige lus het hart in de palm van zonneschijn spreekt niet over vrijheid het zwijgt ik ben een pad zonder einde…

Ik streel door je haren Geen antwoord Ik laat mijn lippen langs de jouwe glijden Geen antwoord Hoe kan mijn liefde onbeantwoord blijven Ik wil met jou gelukkig zijn Een gezin met z'n vijven Maar die droom kan niet waar meer zijn Ik fluister een zoet woordje in je oor Geen antwoord Hoe kan ik leven blijven Met een onbeantwoorde liefde…

waar zijn de woorden de woorden die je zogenaamd hoorde mijn lieve woorden, eerlijke woorden wijze woorden, klonken soms als akkoorden waar zijn de antwoorden de antwoorden die niet aan mij toebehoorden jouw lege woorden, onhoorbare woorden onuitgesproken woorden, brengen nimmer antwoorden (noch rust)…

Alleen God is het die het rechte antwoord weet met al je leed en angst in het leven mag daarin toch een antwoord zijn gegeven je vragen en met al je pijn en diepe zuchten men kan alleen in HEM nog vluchten.…

Een boek vol met antwoorden op al mijn vragen zou dat niet makkelijk zijn? Tijdbesparend. Geen hoofdpijn meer van al dat denken. Alsmaar dezelfde vragen die ik jou dan niet hoef te stellen. Met alsmaar verschillende antwoorden om vervolgens uit te zoeken welke de juiste waren.…

het is aan mij waarom we nu zijn zoals we zijn het is bij mij alleen verstorven ooit zal ik je vraag horen en jou liefde van mijn leven mijn antwoord geven tot dan ben ik schuldig…

er zijn soms van die dagen dat je een antwoord zoekt op al je vragen zoek het antwoord in jezelf jij bent je eigen toverbal ontdoe haar van haar vele lagen pel jezelf en delf misschien vind je het antwoord in jouw aller diepste gewelf het is zuiver en ongehoord wat je mogelijk tegenkomen zal in dat hoekje diep verscholen in jezelf maar…

Alsmaar te lezen op mijn gezicht neergeschreven in dit eenvoudig gedicht een antwoord op mijn simpel verzoek onvindbaar, in gelijk welk boek naar iets wat ik zocht, en dat ik vond het antwoord, op mijn vraag, die niet bestond.…

ze staart me aan en vraagt om woorden zij die alles kan verklaren of de verwarring vergroten ik staar terug en zoek het antwoord op de niet gestelde vraag zij kent het al en weet dat ik haar zal belasten dat mijn antwoord haar verandert zij niet langer kan zijn wat ze is een onbeschreven blad…

vraag me niet wat ik het mooiste aan je vind ik zou je het antwoord schuldig blijven want jij vind ik het mooiste aan jou vraag me niet of ik je woorden kan toedichten want ik zou in de hoogste hoogten moeten schrijven vraag me of ik je liefheb en ik antwoord ja…

Voor domme August onraad had geroken Vond hij dat het zo fris was in de klas Dat hij wel wist wat of het antwoord was En heeft dus trots zijn vinger opgestoken. Maar daar zijn buurman net een windje liet Was het helaas het goede antwoord niet.…

Die zoekende zijn naar het licht waar ze op een antwoord wachten. Die ik ze niet kan geven omdat ik het antwoord niet weet op hun vragen. .…