Alle inzendingen over Franca T. hooiberg

(voor Franca T.) Wij kruipen samen door de tunnel in het hooi. De hooipakjes kriebelen op onze blote huid. Jij volgt mijn gekleurde indianentooi en vandaag, zo zeg ik, wordt jij mijn bruid. Als een minzame squaw kus je mijn mond en even later gaan we zwetend van bil.…

een man loopt door de straat wat een leuke man wat een soepele tred wat een schrandere blik wat een mooie grijsblauwe ogen ik word er misselijk van ik moet iets doen ik moet hem stoppen ik moet hem vragen ik roep "man" en zie hij kijkt naar me om…

Hoeveel pogingen ondernamen ze: wetenschappers, filosofen, dichters, theologen, politici, zoekers naar een Hooiberg in een speld? Het licht, de zon, de natuur, het gelaat van de ander, het allerdiepste ik in de gedachten. Er werd gevonden: een Speld in een hooiberg.…

op niets ben ik ooit uitgekomen na het lange zoeken naar een speld de hooiberg lag in duizend delen ik zat ernaast volkomen uitgeteld…

Het leven is als een berg hooi Geen idee waarom Maar het klinkt gewoon mooi…

zoek naald in hooiberg google speldt je op de mouw de 'wie wat waar heid'…

Ik zocht naar een speld in een hooiberg om de hooiberg te vergeten, zoals ik jou vond om voor altijd te onthouden. ---------------------------------------------------------- * Dit vers verscheen in 'Hollands Maandblad' 12 (2004)…

De hooiberg toonde mij mooi hoe het noodlot ons steeds achterhaalt: ik vlijde mij neer in het hooi, en natuurlijk precies in de naald.…

Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Franca Treur.…

Zoek geen speld in de hooiberg als je pijn hebt in je donder maar ga naar de fysiotherapeut die drukt en drilt als een boor en zet ‘n naald op de pijnlijke plek prikt je niet lekker maar niet lek laat die plek wel lekker sudderen als oma’s draadjesvlees in de pan je wordt losgemaakt, vrijgemaakt van ongemak, pijn, ‘t voelt als herboren zijn…

De brandweerhond, die voor een prikkie een aansteker kocht voor z'n stickie, stak als pyromaan tevens hooibergen aan. De spuitgasten noemden 'm Fikkie.…

Wij zijn stil, en stil is onze nette kamer -- Met echo's stilte.…

Om iets echt te zien moet je met al je aandacht -- er net naast kijken.…

Als ik ergens geen kaas van heb gegeten Dan is het wel van geld Voor mij is winst - niets wil ik hiervan weten - Als zoeken naar een speld Hooibergen worden onder me doorverkocht Zonder dat ik het door heb Raak ik aan die speld verknocht…

Dat is de magische formule: Geboorte geven- Onderhouden- Doel een blauwdruk die voor ieder schepsel geldt Wie haar gebruikt ontsnapt aan de pendule van dit of dat, zijn denkmagneet blijft koel, hem wordt geen hooiberg op de mouw gespeld…

moeilijk ben je te vinden vooral in een hooiberg nochtans je hebt een oog maar je ziet er niet door soms kruip je er doorheen en dan heb je geluk mensen slaken kreten wanneer je kunt prikken dus voor mij… kan je eeuwig stikken…

Zwaaiend met tas steek ik over om de spijkers op te halen die liggen in de hooiberg is mij toegefluisterd.…

het was de speld die ze niet zocht maar vond in een zee van zoethoudertjes ver, heel ver van de hooiberg ontdaan van de knop was de punt nog intact als een doorn in het oog van de vergetelheid en het speldenkussen vulde zich opnieuw met de roestige wonden van haar dageraad…

Stoppelveld kafjes in de lucht droge zomergeuren populieren langs de wetering onze hooiberg op het eind daarbinnen uit het zicht ons hol getrokken en geduwd in het lange gele gras ik droom er met jou bloot te liggen als pasgeboren dieren dat is alles er hoeft niets meer we kunnen doodgaan dat is ons geheim mama begrijpt het…

't Zijn is verworden tot ik ben of ik was 't Verdriet is verworden tot slikken en 'n traan 't Accepteren is verworden tot 'n leegte niet te vullen Toekomst is verworden tot verwachting en hopen ...…

Je lijkt te spreken in twee talen Ik wens hier maar één van te verstaan Hieraan ontleen ik mijn bestaan Tot je woorden mij zullen vermalen Ik kan nog altijd vrijuit ademhalen Voorlopig schaak je simultaan Maar ooit zal ik de prijs betalen En hieraan ten onder gaan Ik proef je lach nog op mijn lippen Je hoofd tegen mijn schouder aan Het…

In de hooiberg van hoop Zoekend naar de speld van het spinnewiel Waar het bloed van droop Dat de muur van doornen liet bloeien Daar doorheen hakt zich de held Zijn weg subtiel Om met flair te groeien Als visionair Met het oog van de naald Waardoor hij kroop…

Achterstallig onderhoud heerst het veld Een onaangename woekering van geuren Slaan het gezicht als dichtgeslagen deuren Ergens in die hooiberg ligt de langverwachte speld Duurde de zoektocht nou echt zo lang? Nee, achteraf gezien is altijd alles wrang.…

boerderijen met gulle hand over het oude land uitgestrooid een beekje een hooiberg een tractor in de verte koeien vredig zonder doel van het ene hier naar het andere op het centraal station fiets gejat en nee ik heb geen euro is er gelukkig weinig meer van te merken ------------------------------------ uit: 'Planeet jeugd', 2003…

nieuwjaarsavond één jammerende windvlaag en de maan verschijnt bij de kerststal - steeds meer menselijke activiteiten op nieuwjaarsmorgen een stijve klop op de deur voor de thee op bed een witte morgen licht achter de oogleden hemel op friesland na de vuurpijlen geurend naar een hooiberg - de kat komt terug…

bijna viel het pad naar beneden achter de lege schuur, alsof de gekte op het erf had toegeslagen dansende rieken, geile hooibergen kralenkettingen vol geloof die kromme zwaarden met baardenhaar sierden in het stokoude maanlicht dampend kwam het varken naar buiten ik zat op een hekje te kijken toen de porceleinen kopjes kapot werden geschoten…

Hooibergen vol. Je zou zelfs menen volop keuze, dus spui je wensen. Maar zoekt het hart nou net die ene die zich niet wil laten vinden, dan word je gek, raakt buiten zinnen. Het is weer net als met die speld, ook die geeft altijd veel gezeik. Wanhopig zoekend word je dol.…

Landleven Liefde als een speld gevonden in een hooiberg uiterst prikkelend. Kinderhand Gestrande schelpen verzamelt door kinderen voor hun museum. Zilvermeeuw De lucht geeuwt, een meeuw ziet zijn kans waar en eet een ijsje uit mijn hand.…

Wat heet Beleeft Goed geschreven Evenzeer spellen Hoe ik het als een spel ..t In een hooiberg Snel Al mijn fouten een hele berg Probeer te verbloemen Zodat u mij in uw gedichten He, verdikkeme Weer een fout Zal roemen Of toch maar vernoemen Door de fouten heen Ken ik het fenomeen Gooi die maar weg De roem Is te ver weg Zoem Ik vlieg…

het leven los van draad geen speld in die hooiberg het licht en donker in een verschrompeling de precisie vast geklonterd bengelend aan de buitenkant van de hemelrand wentelend in een raadselachtig spel maar ik… klop met mijn knokkels op jouw tere huid gewichtloos laat ik jou vluchten littekens en wonden likkend…