Alle inzendingen over Ik laat jou gaan

jou gaan, mijn eenzaamheid…

omarming doet verzachten, maar het zijn alleen gedachten, die sterven door obsessie, machteloosheid en agressie, want de realiteit zo meedogenloos, laat jou gaan, belangenloos... zonder te weten, zonder pijn, dat ik in de menigte wegkwijn....…

Rimpelend wateroppervlak Draaiend bewegen Af en toe een luchtbel Langzaam verdwijnen In diepte en duister Laat los Laat maar gaan Het is goed zo !…

Hoe moet ik jou, mijn liefde, laten gaan; ik hou je vast, voel jij me naast je staan?…

Speel lichaam muziek mee `t is volle maan laat liefdessappen vloeien eervolle handen tongen lippen gaan en glimmend zichtbaar elkaar genieten.…

Ik kan je niet vergeten en laten gaan, deze uitspraak is al overbekend en afgezaagd. Maar toch, het is een moeilijke taak, ook al zeg je 't heeft geen zin en misschien ook wel het is al te laat.…

Nog lang niet het einde nabij maar opeens daar afscheid nemen Wel eens over gesproken maar nog veel te jong er is nog zoveel te doen nog zoveel te beleven Nog steeds niet laten zien wat de mogelijkheden nog zijn iedere dag is er één er is nog zoveel te genieten Een mensenmens je hoort bij ons je kan niet gaan wij zijn er nog niet aan toe Tegen beter…

Ik wil dat je hier bij me bent Met je lichaam tegen het mijne aan Ik wil je handen stevig vasthouden Om ze nooit meer te laten gaan Ik wil je zoete lippen proeven Op een manier die niet zou mogen Ik wil verdrinken in de glans Vocht van je schitterende ogen Ik wil je benen kunnen strelen En je mijn liefde laten voelen Ik gaf je 't vocht…

Je laten gaan Ik sluit mijn ogen Als je uit mijn armen glijdt Stap achteruit, draai me om Voel de tranen vallen op mijn gezicht Ik voel de pijn diep in mijn hart Zoals een winterstrom Het bevriest mijn wereld in ijs De woorden ik hou van jou Bevroren in mijn hart voor altijd Nooit meer op mijn lippen Nooit meer in je oor Ik tril als…

Ben ik laat zie ik je nog, ben ik vroeg zo niet dan toch, geen uur voorbij zonder jou, altijd in ogenschouw, jij zei met open hand, doe van mij geen afstand, bewust wilde je het misschien niet, deed je het toch uit eerbied, maar wanneer ik ook thuis kom, voel je nooit...andersom...…

Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft iets in de gaten.…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

Met jou laat ik me gaan en verlicht de duistere kamers in mij…

Laat mij jou naar een lach toe leiden Laat mij een eind maken aan jou lijden Laat mij gaan tegen beter weten Laat mij jou alles doen vergeten Laat mij gaan Laat mij naast jou staan Laat mij toe tot jouw verleden Laat mij naast jou staan in het heden…

(tanka) Spreken over God, gedachten zonder woorden: beide geven lof. Sterke liefde tot Hem groeit in het onderbewustzijn.…

Ik wil slapen nu rust, ronken, laat mij gaan nu, slapen wieg, wieg, schapen regen Knotst KLETTerend op mijn daken bom in glASSS scherven rInkelen waarom KErft die vreemde onrust door mijn hermetische bovenkamer, gelijk door boter tegenstelling, geKRas krIIIIIIIIIpt ten einde laat mij slapen, ik wil slapen, laat mij gaan SLAPEN!…

en kan leven met het gemis alles gaat door, ook zonder jou het is nu eenmaal zoals het is Ik ga mij geen dingen afvragen dat heb ik al genoeg gedaan al hoorde je hier nog te zijn ik geef je mijn laatste traan…

als ik de pijn niet meer kan dragen en mijn ogen het jou vragen... laat je mij dan gaan? als mijn lichaam van mijn geest verliest en mijn verstand voor slapen kiest... laat je mij dan gaan? als mijn handen niets meer schrijven en de stiltes langer blijven... laat je mij dan gaan?…

Zacht omhels ik je Het is de laatste keer Verstikkende tranen Afscheid doet zo'n pijn Zoekende woorden Ingehouden woede Bonzende harten Kloppen als razenden Zacht laat ik je gaan Het moet alles is gezegd De tranen van verlating In een kus het nat van zout Stil verlaat jij de scene Waarin wij de hoofdrol speelden Liefde kapot het alleen…

je gaan als mijn hand jouw schouder verlaat…

Volg mijn ritme hou me vast, staar me aan en laat je gaan ...…

begrip toont voor mijn keus Geluk vind ik nergens Wanneer ik niet naast jou kan staan…