Alle inzendingen over Ilse

Ilse de Lange schenkt met haar glimlachmond slijm in mijn dorre hart...…

Op het naaktstrand bij Domburg propte ik Ilse's slip in haar gitaar...…

Lyme Regis, onder aan de heuvel geplakt aan zee, ik wil bij je zijn in het schemerlicht. Laat de zon met okergele strepen nog getuigen van aanwezigheid, ver weg achter de horizon. Je warme kleuren van overdag, geschilderd in pastellen, verbleken met de tijd, als het eeuwig tij dat gaat, bij het vallen van de kille avond, als de eerste lichtjes…

(Gedicht voor mijn kleindochter) Moet je horen moet je horen mijn konijntje heeft twee oren en op elke koek een poot, maar zijn jasje is te groot. En hij kwebbelt en hij kwebbelt je de oren van je kop en daarom moet je horen eten wij hem met kerstmis op.…

llse heeft de verpletterendste glimlach de fijnste snik in haar hoge tonen De appelste koontjes de Twentste oogopslag de minste sterallures en kan het hardste juichen Ilse komt uit een country hooiberg met een naturel dat heel Europa zaterdag in smeltjus verandert Maar een paar bordjes boerenkool met Hema worst en spekjes zouden er wel ingaan…

Ge(b)aardheid was de issue, geef Ilse nog maar gauw een tissue...…

“Que pensent-ils” wel niet in Nederland! Hebben ze “überhaupt” daar wel verstand? Of moet hij “common sense” naar Holland halen. Vertwijfeld trekt hij aan zijn grijze baard, en denkt: is straks mijn sop hun kool wel waard.…

Tes yeux, je ne sais pas où ils vont. Ce sont eux, qui me touchent.…

Het gaat er Vooral niet Koninklijk aan toe Met de royalty’s En zeker niet Met meerdere partijen en belangen Van Duncan, Wouter en Ilse Zo close, compact In het compositie/makingsproces Zo ver af Van eerlijk zaken doen The making of wordt Ik maak je af Zo ver af van het auteursrecht En dus voor de rechter De pijlers onder…

Het koudste seizoen weerspiegelt onze liefde, warmen we nog op?…

Voor Ilse Starkenburg 1963-2019 Nu jij ook bent overgegaan ik dat pas na weken heb gezien het besef dat nu pas bezonken is Jij weet wel hoe ik ben altijd op de vlucht Hoe we samen genoten van een broodje kaas met mosterd in een tramhuisje Daarna verloren we elkaar uit het oog maar niet het hart Het regent in december verlangen naar…

ze zeggen dat je ze zo kan eten de zachte zwammen uit het bos ik geef toe, ik zou ’t niet weten pluk je verkeerd, ben je de klos wat zijn ze mooi van vorm en kleur in miljoenen variaties en dan die toch aparte geur in ontelbare gradaties onzichtbaar trekken ze in ’t bos geruisloos en doordacht hun sporen slim verscholen onder blad en…

Rijd ik nu alleen, met het noodweer aan de kant licht jij in me op.…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

De meesten kijken niet of zien slechts glimpen Te lang, te veel, te kermis of te groot Een spel van politiek en televote Gemaakt om op je schermpje op te schimpen Maar kraakt de kalme storm de vooroordelen Dan gaat het zaterdag pas echt krakelen…

eenzaam alleen niemand om je heen liefde ken je niet geen mens die ziet dat je lijdt niemand die jouw leven benijdt eenzaam zonder eten het lijkt wel of niemand van je wil weten eenzaam op zoek naar wat licht in je leven naar iemand die jou zijn liefde wil geven…

kille woorden op een koude dag een bleek, wit gezicht starend in het niets het einde was nabij de dood alles is nu voorbij niets lijkt nog te leven tranen oneindig veel betraande gezichten mensen op weg naar een kille, open plek een plaats om afscheid te nemen afscheid van een mens…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

Een klein riviertje ontstaat... Rustig, kabbelend, prachtig om te zien, bevaart zijn eigen wegen. Maar soms iets te veel misschien..? Zo onschuldig om te zien, de stroming begint te vorderen, maar zo langzaam, dat je het bijna niet merkt... De rivier grijpt zijn kans, hij wordt breder, nog sneller... Maar net iets te snel misschien…

jij bent mijn straaltje zon in mn donkere bestaan jij bent mijn ster bij een heldere maan jij bent mijn schouder om op te huilen jij bent mijn thuis om in te schuilen jij bent mijn steun mijn toeverlaat jij bent mijn vriend mijn kameraad…

Ik heb een oogje op jou en misschien voel jij ook wel iets voor mij maar je bent helaas niet vrij Ik lig te dromen hopend dat je vanavond zal komen in mijn dromen zie ik je voor me staan waarom was het toch zo vlug gedaan Ik weet niet wat ik beteken voor jou maar wel dat ik een beetje van je hou misschien komt er ooit wel eens een nacht…

eindeloos is de weg die loopt naar jou eindeloos ver toch kom ik naar je toe eindeloze dagen leeg en donker toch heb ik hoop ooit op een dag zal ik bij je zijn dit geeft me de moed om verder te gaan verder en dichter naar jou…

Langzaam Druk ik Op delete en verwijder Alles Wat verleden Tijd is Het heden Doet me denken aan alles gepasseerd denken doet pijn Stop ermee Maar Automatisch Worden die Gedachten Men hoofd Ingezogen. Misschien Houdt Het allemaal Morgen op. Moet ik Dan blij zijn? Alles Gedaan, Allemaal Voor niets ……

Ik wil zo dichtbij jou zijn, in jouw armen liggen. Totdat er uit een donkere, koude nacht, een nieuwe dag wordt geboren. Met kansen, op meer hunkering, op meer liefde, toekomst... Totdat de dag sterft, en de nacht zijn sluier gooit... Over ons. Dat maakt donker. Maar altijd veilig, in jouw armen.…

Zolang je mij voedt met aandacht. Uitdaagt met woorden. Zolang zal ik vergeten, dat er een regels zijn. Grenzen, waar ik niet aan wil denken. Zolang jij een man bent en ik een vrouw... Zolang zal ik dromen...…

Zag je liggen. Daar alleen. Kil en ongeschonden. Ik wilde je horen. Meer dan ooit tevoren. Zag je liggen. Zal het nooit vergeten. Hoe je toen zo diep sliep.…

Wanhopig ben ik op zoek Naar iemand die mij Licht in mijn leven Kan geven Wanhopig ben ik op zoek Naar iemand die mij De weg wijst naar het geluk Want verdriet Maakt mijn dromen stuk Wanhopig ben ik op zoek Naar een troostende blik Naar iemand die mij Aanvaardt als mijn gewone “ik” Wanhopig ben ik op zoek Naar zon in mijn bestaan…

Ga nu maar Praten heeft geen zin Alles is voorbij Tranen helpen evenmin Ga nu maar Het is gedaan Maar mijn liefde voor jou Zal nooit overgaan Ga nu maar En laat me hier alleen Het vuur is geblust Onze liefde is gesust Ga nu maar Tot een volgende keer Ooit op een dag Zien we elkaar weer…

Rozengeur en maneschijn Zo zou het moeten zijn Maar dit is slechts een droom En die houdt me in toom Ik wilde je alles geven M’n hart, m’n ziel, m’n hele leven Het doet me verdriet Want zelfs dat aanvaardde je niet Zeg me wat ik moet doen Om mijn leven Meer betekenis voor je te geven Lieveling, geef me een zoen Zeg me wie ik moet zijn…

Onbereikbaar Als de hoogste ster Op een plek Hier ver vandaan Kwam ik jou tegen En ging mijn hart Wat sneller slaan Deze plek Hier ver vandaan Is een plaats waar Mensen lachen En houden van elkaar Deze plek kent geen verdriet En haat zeker niet Toen ik jou daar tegenkwam En mijn leven Een andere wending nam Scheen de zon weer In…