de paddenstoel
ze zeggen dat je ze zo kan eten
de zachte zwammen uit het bos
ik geef toe, ik zou ’t niet weten
pluk je verkeerd, ben je de klos
wat zijn ze mooi van vorm en kleur
in miljoenen variaties
en dan die toch aparte geur
in ontelbare gradaties
onzichtbaar trekken ze in ’t bos
geruisloos en doordacht hun sporen
slim verscholen onder blad en mos
wordt het nieuw geslacht geboren
laat de natuur zijn gang maar gaan
met het zweten van de zwammen
zonder dat wij ’t gadeslaan
verwoesten zij gezonde stammen
in bejaarde beuk en zieke eik
gaan ze van binnenuit te werk
maken ongemerkt een lijk
dat wordt begraven zonder zerk
dat heet heel mooi, parasiteren
zij doen het zonder grof geweld
daarvan kan de mens nog leren
ons hoor je vechten op het veld
geknal van bommen en geweren
ik kies voor de natuurlijke methode
ook al is zij dodelijk wreed
plant en dier hebben hun eigen code
de mens die graag die cijfers weet
... uit de bundel:hunkeren naar de horizon. foto: ilse van den hoek ...
Schrijver: willem jacobsInzender: melis van den hoek, 3 oktober 2016
Geplaatst in de categorie: natuur