Er verschijnt gelatenheid
op haar gezicht
uitgeblust mat
zal ze weer
alles doen
wat wordt verlangd
zoals een klimplant
strengelt ze zich
om iedere man
tot haar leven
gesnoeid wordt
net te ver
veel te jong…
Na het scheiden, het schelden,
na 't daag'lijks overtreden van wetten
en moeilijke zoektocht
afwisselend warmte en pijn
houvast als een klimplant
hier en daar
kruipend naar boven,
niet huilen of zeuren
doorgaan maar.
Ik vraag nu de bloemen en planten
hoe kunnen jullie zo stralen
en geuren, zo mooi,
dag na dag zijn?…
...doop doop di doo...
zong Marilyn
miss silver screen
in vervlogen tijd
op 't witte doek
uitgemonsterd
in haar wijd
uitstaande
oogverblindende
wonderwitte
mannenhart
en ogen blik
verslindende
boven beide
bovenbenen
vrijelijk door
een luchtstroom
opwaaiende
zomerjurk
een bruidssluier
in wittebrood
vervlogen…
Deze betweterige, omhooggeschoten,
giftige klimplanten overwoekeren
het liefste de zuivere zielen,
omdat ze daar jaloers op zijn.
Deze psychische en rampspoedige
criminelen rusten niet totdat ze
de ware liefde totaal hebben uitgehold.
Zij stelen van de armen en de zieken.
De minderbedeelden hebben het nakijken.…
In deze tuin, achter de ramen,
woekert de klimplant, pikken veren driftig
beestjes van een bast, zwelt het fruit.
En wij bestaan niet, kunnen bewijzen niet te bestaan.
De boom, de zee, de roos – elk woord dat past
loopt uit, hervormt zich mettertijd.
Wat groeit, groeit roekeloos.…
Als stervende in een klimplant.
Ik weet het niet meer zo goed.
Als ik me verveel.
Dan voel ik dat ik of het goede niet meer doe.
Of dat ik te weinig in het goede doe terwijl ik bekwaam word geacht ervoor door de Heer.
Presteren, presteren is het credo
Ach en wee moeten we dan alsmaar presteren?…
Hier stond mijn krakend bed
Ik fluister terwijl ik de klimplanten toon
in het park waar de zwanen zwijgen
en het naar jonge lente ruikt, zoals toen.
Wat is het meeste dat ik wens?
Een dame met de handen in de heupen
die me met zijdelingse blik doorboort
Een gestolde pop worden.
Of de smaak van meer nog...…