Alle inzendingen over Korsakov

Toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen -’t was warm en ’t leek of heel de wereld sliep- kwam er geluid vanuit een perkje rozen. Geen vogelzang en ook geen muisgepiep was wat hem haast van opwinding deed blozen, toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen.…

Precies een jaar geleden Gisteren, ging mijn moeder dood Wij, mijn jongste broer en ik Haalden een oudere zus op Lozerhof, ze zit daar goed. Afgesproken, op tijd weer terug Maar bij het graf Deed het er niet meer toe Ze praatte honderduit Herhaaldelijk. Ze beseft het waarschijnlijk niet Goed opgeborgen We hebben haar terug gebracht…

Heb meelij met de dichter die na weken contempleren, de hersens nat van 't zweet een avondje van drankzucht, de woorden weer vergeet.…

ZUIPEN met mijn rechteroog precies boven het borrelglas zie ik de bodem van het leven naderbij komen later met het linkeroog precies boven het bierglas vol jenever begrijp ik plots dat mijn kansen voor eeuwig naar Korsakov zijn vertrokken…

Wie zal het tij nog kunnen keren van dementie, korsakov en andere gaten die dagelijks in ons denkwezen worden geschoten, -'t is eigenlijk zwaar kloten- als de dingen van de dag passeren, en achteraf pas blijkt dat je vergeten bent je bloedeigenste kind, je dochter te feliciteren?…

wie weet nog van Leen die de pianiste vroeg om een deuntje en dan met de pet rond in de kroeg hoe zij hem terneer sloeg en naar buiten droeg zij pingelde thuis in professie Rimsky Rachmaninov als ze kwam stappen dronk ze wel uit armoe op de pof van kwieke liefhebbers maar ziek van Korsakov…

Je kunt gaan schermen met Alzheimer, Korsakov en dementie, maar wat schiet je daarmee op? Wie ik eens was, ben ik gewoon niet meer. Dus ben ik maar blij met wat ik nog ben.…

gevangen in vergetelheid de drank die je daartoe dronk vervaagde de herinnering en toch weet je, elke weer, wie ik ben en waarom je bent jarig, is je verteld de blijdschap is groot bij binnenkomst, bloemen en cadeaus kussen en knuffelen, een breekbare vrouw maar bij de lift, op de weg terug zie ik verdriet, brekelijk gezicht korsakov…

de paarse vogel heeft het paarse tasje even vergeten…

komt vast van het drinken Maar moet het zo hard klinken Drank is met decibellen De pest voor hersencellen En zelfs tijdens de paringsdaad Weet zij van de prinses geen kwaad En vertelt ze weer die leugen Dat het ligt aan mijn geheugen Ik wil het niet meer horen Het pijnigt aan mijn oren Mijn slapen kloppen dof 'k heb last van Rimsky-Korsakov…

het weer avond wordt Nu denk ik Wat heeft het nog voor zin Mijn lijf is al beschadigd Als ik nu stop En besluit gezond te leven Dan ga ik nog steeds vroeg dood Misschien minder vroeg Dat dan wel Maar dan moet ik het dus laten Terwijl ik misschien toch Niet meer echt gezond kan zijn Beschadigde longen, slecht sperma Verotte lever en Korsakov…

hier huizen hoofd en hersenen der natie een linkerhand doet zaken op de pof de rechtervuist is handig met verlof het warme hart schoorvoetend uit de gratie de middelvinger zorgt voor consternatie een gladde tong is dubbellang van stof geheugen wordt geplaagd door Korsakov de huid heeft zelden last van transpiratie wat klieren bekken onbehoorlijk…

Drinkebroer, laat me nu maar los, we hebben genoeg feest gevierd, het boeren wordt te erg, mankepoot, Korsakov staat voor de deur en wil naar binnen. Ik heb me genoeg in jou verdiept, kom op, dichters onder elkaar, ga nu maar bij een ander de boel op stelten zetten of liever nog, donder op naar de hemel, deprimongool!…

Is het Alzheimer, dementie of Korsakov of scoor ik op alle fronten niet meer? of noemt men dit verlichting, godlof, dan hoef ik niet zozeer meer. Sorry, maar als er geen terugweg is en mijn falen alsmaar wordt uitgelicht, vergeef mij dan mijn psychische droefenis en mijn totaal uitzichtloze uitzicht.…

Alzheimer, dementie en Korsakov liggen op de loer, terwijl ik meer en meer moet erkennen dat het mijn emotionele hartslag is, die mijn reilen en zeilen werkelijk bestuurt, heb ik brutaalweg een enkeltje Disneyland geboekt.…

Op een Pimpelmees Een pimpelmees uit de Keukenhof Leed aan het syndroom van Korsakov. Hij faalde constant in zijn streven Als geheelonthouder te leven En greep voortdurend weer naar zijn glas Daar hij ook geheelvergeter was. Op een Sijs In Naaldwijk bleek een kleine sijs Als kuikentje al heel erg wijs.…