Sorry, maar
Sorry, maar mijn denkvermogen gaat achteruit,
ik zoek steeds vaker naar wat ik wilde doen,
ik heb mijn carrière vast en zeker verbruid
en alleen in mijn dromen barst ik van de poen.
Ik word steeds dommer en mijn hol kalft af,
ooit was ik geniaal, maar nu een irritante luis,
mijn vijanden eisen een levenslange gevangenisstraf,
maar ik voel me nog steeds bij de outlaws thuis.
Is het Alzheimer, dementie of Korsakov
of scoor ik op alle fronten niet meer?
of noemt men dit verlichting, godlof,
dan hoef ik niet zozeer meer.
Sorry, maar als er geen terugweg is
en mijn falen alsmaar wordt uitgelicht,
vergeef mij dan mijn psychische droefenis
en mijn totaal uitzichtloze uitzicht.
Geplaatst in de categorie: emoties
dat er meer in ons speelt dan wij kunnen verklaren
met eng-benauwde termen uit de dichte hersenpan
van witte jassen, witte boorden, grijze haren
Vanuit mijn glazen bol gezichtspunt is 't puur fysisch
Het staat bekend onder de noemer: mid-life-crisis