Alle inzendingen over Marga

Niets voelen, niets zijn Verstoten worden, geen houvast Blok aan been. Veiligheid, geborgenheid, warmte Woorden die geen werkelijkheid zijn. Waardering zoeken, Altijd aardig proberen te zijn. Jezelf verliezen In bochten wringen, gekwetst worden Niet erg willen vinden Geen kind kunnen zijn. In jezelf terugtrekken Een panser om je heen.…

Ze heeft José maar weer eens hoer genoemd En Marga reeds als tyfushoer betiteld Want daarmee wordt de kijker liefst gekieteld Tot zulk gedrag is Patty dus gedoemd Het is van groot belang dat je zo bot bent Als imitatie van je eigen spotprent…

Afscheid nemen lijkt niet aan te leren Marga stopt, maar toch ook weer niet echt Der Rudi heeft z'n stopwoord nu gezegd Maar gaf ook aan dat hij blijft produceren Snelle, korte carrières vragen lef Ik wijs u enkel op de LPF…

Het trio Marga, Patty en José, Dat schaars gekleed uitdagend stond te springen, En ronduit zong over de stoutste dingen, Heeft er geen zin meer in en stopt ermee. En toch, na ‘Yes I Do’ en ‘U.O. Me’, Was ik beslist in Luv’ op alle drie.…

Het was niet waar wat breeduit werd beweerd Geen scheiding, maar gewoon verschil van mening Een truc uit de publicitaire training Marga heeft van Z. niet geroyeerd Nóg niet, that is, want na z'n laatste strijd Is Pieter Storms z'n breekijzer nu kwijt…

En de mens, de mooie mens in jezelf, opnieuw een kans geven, eeuwige vreugde voor jou, lieve Marga Minco!…

Er hangt de laatste tijd langer een waas over de landen steeds vroeger worden bossen blauw de laatste takken breek je minder graag en minder gauw dat wat de handen doen smaakt bitterzoet in de verleden tijd vervoegen zich de dromen de laatste bloesem heeft de kleur van tederheid en in je lijf stolt het verlangen tot vruchtbegin…

Je stond in tegenlicht daarachter een dalende zon jij had geen gezicht een stem en beweging maakten dat ik wist wie je was, hoe jij heette zo blijf je in mij besloten herhaal ik jou keer op keer de naam graaft zich in…

het schrijversoog wikt en weegt de hand schrijft schrapt en schrapt in zakken en dozen de woorden door het poortje van de tuin laten gaan achtergelaten verfrommelde woorden zinloos op de stoep beland schrijvers' hoofd en hart wachten op het ingetogene dat blijven mag de helderheid treedt niet zonder slag of stoot kalm…

Hoe bitter smaakt kruid Meer dan één oorlogswinter Ruim honderd jaar lang…

wanneer na jaren van oorlog de moerdijk weer bruggen heeft richt zich de partij van de arbeid op terwijl het zaadje wordt geplant voor een teder zonnebloempje dat in de herfstmaand als sonja zich vieren laat als tien jaar later neerland in marga klompé Haar eerste vrouwelijke minister heeft valt israel de sinaï binnen terwijl in die oktobermaand…

Kom mee naar buiten, zegt Nico de Haan En laat je pan- en herdersfluit maar staan Doch toonkunstschrijver Olivier Messiaen Zou met z'n patefóón naar buiten gaan Als vogelaar, voor één der laureaten Al was hij Edith Piaf en Patachou Jacques Brel en Yves Montand nog lang niet moe Hij luisterde, in 't vroege ochtenduur Naar vogelzang…